Πιστός στις προκλήσεις του, ο Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωσε σήμερα ότι η Τουρκία ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει τον ισραηλινό αποκλεισμό της Γάζας στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, κλιμακώνοντας ακόμα περισσότερο την ένταση με το Τελ Αβίβ.

Σε συνέντευξή του στο κρατικό κανάλι TRT, ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας δήλωσε ότι η αναφορά του ΟΗΕ δεν είναι δεσμευτική (γιατί άραγε εξοργίστηκε τόσο;).

Τόνισε ότι αυτό που είναι δεσμευτικό είναι η απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου και για αυτό η χώρα του λέει «ας αποφασίσει το Διεθνές Δικαστήριο».

Κατέστησε σαφές ότι η τουρκική κυβέρνηση ξεκινάει τις νομικές διαδικασίες εντός της εβδομάδας.

Από την πλευρά του ο υφυπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ, Ντάνι Αγιαλόν, δήλωσε ότι το πρόβλημα το έχει η Τουρκία γιατί δεν ήταν έτοιμη για συναίνεση και συνέχισε να ανεβάζει την ένταση.

Το τουρκικό «μέτωπο», ωστόσο, δε φαίνεται τόσο συμπαγές, καθώς ο αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας, ο Φαρούκ Λόγογλου, δήλωσε ότι το γεγονός ότι το κυβερνών κόμμα έφερε τη χώρα στην κόψη μίας θερμής σύγκρουσης είναι λυπηρό κι απαράδεκτο.

Όπως και να έχει πάντως, η Τουρκία έχοντας ανεβάσει τους τόνους δύσκολα θα μπορέσει να κάνει πίσω γιατί θα αντικρίσει μόνο τον εμπαιγμό.

Το μόνο που της μένει είναι να προσπαθήσει να «ξεφύγει» με εύσχημο τρόπο ή να κλιμακώσει περαιτέρω την κρίση, ξέροντας ότι το πιο πιθανό είναι να μην της βγει πουθενά.

Η Τουρκία πάντως άφησε ανοιχτή μια παγίδα στις ΗΠΑ με το ζήτημα του ραντάρ της αντιβαλλιστικής άμυνας.

Κάπου μέσα σε αυτήν τη διελκυστίνδα βρίσκεται και η Ελλάδα και είναι πιθανό από μία άποψη η Τουρκία να ζητήσει κάποιο αντάλλαγμα που θα αφορά τις διεκδικήσεις της εις βάρος της χώρας μας.

Το να επιστήσουμε την προσοχή της κυβέρνησης είναι δεδομένο.

Η συγκυρία δείχνει υπέρ της Ελλάδας και δεν έχει καμία σχέση με την κρίση των S-300 και τα Ίμια. Ας ελπίσουμε ότι τώρα, επιτέλους, η κυβέρνηση θα μπορέσει να καταλάβει πιο εύκολα το που οδηγούν αθλιότητες τύπου ζεϊμπέκικων και συνεχούς οπισθοχώρησης.

Κάποια στιγμή δεν υπάρχει χώρος για να πάει κάποιος πιο πίσω και τότε βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο.

Και για τις ΗΠΑ ελπίσουμε ότι η πολιτική ηγεσία δε θα αναδειχθεί ως απλή διαχειρίστρια κρίσεων, τις οποίες κλείνουν συνήθως όπως-όπως, εκτρέφοντας κι άλλες κρίσεις, πολέμους, τρομοκρατία και κρατικό αυταρχισμό, όπως αυτόν της Τουρκίας. Χαριτολογώντας να πούμε ότι, ίσως για αυτό στις ΗΠΑ να αποκαλούν την κυβέρνηση ως «διαχείριση» (administration)…

defence-point