Με αυτή τη ρήση, ο διαδικτυακός κόμβος hellenicdefence.gr επανέρχεται με περισσότερες πληροφορίες για το σε παγκόσμιο επίπεδο άνευ προηγουμένου καθεστώς, να διαθέτει μια χώρα άρματα μάχης δισεκατομμυρίων ευρώ, χρήματα του φορολογούμενου που κατευθύνθηκαν στην αμυντική βιομηχανία της Ευρώπης και στα παρακλάδια της στην Ελλάδα, χωρίς πυρομαχικά. Αυτή τη στιγμή ότι καλύτερο διαθέτει ο Ελληνικός Στρατός σε τεθωρακισμένα, είναι όπως λέμε και αλλιώς, «για τα μπάζα». Αν και όταν με το καλό, κάποια μέρα ευοδώσουν τα όποια σχέδια για πυρομαχικά για τα άρματα μάχης, σε πρώτη φάση θα παραληφθούν πυρομαχικά που μόλις και μετά βίας, σε περίπτωση μιας τουρκικής επιθετικής ενέργειας στον Έβρο, θα επαρκούν για περίπου ένα 24ωρο! Για το επόμενο 24ωρο, στον Έβρο σκάβουν έναν μεγάλο λάκκο, κατά μήκος του ποταμού, τον οποίο την εποχή του Μεσοπολέμου τον ονόμαζαν αλλιώς και αντιαρματική τάφρο, και τον οποίο σήμερα οι κυβερνητικά προσκείμενοι δημοσιολογούντες εξυμνούν ως «έργο υψίστης στρατηγικής σημασίας».

Δεκτή έγινε από την αρμόδια επιτροπή της Βουλής η εισήγηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Π. Μπεγλίτη στις 31 Αυγούστου για την προμήθεια ποσοτήτων πυρομαχικών αρμάτων των 120mm από «μεταχειρισμένα» του Ολλανδικού Στρατού. Η λύση αυτή για την εξυπηρέτηση των άμεσων αναγκών του ΓΕΣ προτιμήθηκε λόγω της οικονομικής κρίσης και της μεγάλης ένδειας που υπάρχει στα οικονομικά του ΥΠΕΘΑ, ενώ σχετικά με την αρχικά εγκριθείσα και επικυρωθείσα από το ΚΥΣΕΑ λύση της προμήθειας μέσω διακρατικής συμφωνίας με τη Γερμανία 12.000 βλημάτων νέας παραγωγής, σύμφωνα με πληροφορίες μας εντός των προσεχών ημερών πρόκειται να κληθούν οι Γερμανοί σε διαπραγματεύσεις. Ωστόσο φαίνεται ότι το ΥΠΕΘΑ θεωρεί υψηλό το κόστος των €50 εκατ. της διακρατικής συμφωνίας. Επίσης υπάρχουν σκέψεις για αγορά και αριθμού μεταχειρισμένων πυρομαχικών από το Ισραήλ, αν και μη πιστοποιημένα. Μένει να το δούμε και αυτό.

Συγκεκριμένα ο άμεσος σχεδιασμός του ΓΕΣ φαίνεται ότι συνοψίζεται στο να αποκτηθούν 5.218 βλήματα APFSDS τύπου DM53A1 –που αποτελούν το σύνολο των υφιστάμενων ολλανδικών αποθεμάτων– έναντι €2.500 το ένα, καθώς και 5.000 εκπαιδευτικά TPCSDS-T επίσης από την Ολλανδία έναντι €800 έκαστο. Επίσης περισσότερα από 2.800 εκρηκτικά DM12C τύπου HEAT από τα γερμανικά αποθέματα μέσω BWB έναντι €740, 2.000 APFSDS από τα ισραηλινά αποθέματα με τιμή €800 έκαστο. Τέλος αναμένονται 3.000 εκρηκτικά M830 τύπου HEAT που προσφέρονται δωρεάν από τα Αμερικανικά αποθέματα. Τα μεν DM53A1 και DM12C θα εξοπλίσουν με αναλογία 60% APFSDS και 40% HEAT τα Leopard 2HEL για τα οποία και είναι πιστοποιημένα, ενώ αντίστοιχα τα ισραηλινά –μαζί με τα DM33 που έχουν απομείνει από τα 5.000 που παρελήφθησαν μαζί με τα Leopard 2A4– και τα 3.000 M830 θα χρησιμοποιηθούν από τα Leopard 2A4 με τα οποία θεωρούνται(;) συμβατά…

Οι ποσότητες αυτές δυστυχώς αρκούν μόλις για έναν περίπου φόρτο ανά άρμα (42 βλήματα) όταν οι προβλεπόμενες για 15 ημέρες αγώνα με βάση τα πρότυπα του ΝΑΤΟ είναι πολλαπλάσιες. Ανεπισήμως, κύκλοι του Υπουργείου διαβεβαιώνουν ότι θα γίνει διεθνής διαγωνισμός για 42.000 βλήματα… όταν θα το επιτρέψουν τα δημοσιονομικά της χώρας.

Η διαρροή της είδησης για την προμήθεια μεταχειρισμένων πυρομαχικών έδωσε την ευκαιρία στα «παπαγαλάκια» να πανηγυρίσουν για την «εκπληκτικά συμφέρουσα συμφωνία, στο 1/3 του κόστους που μας ζητούσαν οι Γερμανοί». Η αλήθεια είναι ότι για λόγους σκοπιμότητας και εξυπηρέτησης ιδίων συμφερόντων κάποιοι συστηματικά υποκρύπτουν και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα, συγκρίνοντας το κόστος των ολλανδικών πυρομαχικών με αυτά της προσφοράς της BWB. Τα ολλανδικά πυρομαχικά είναι τύπου DM53A1, δηλαδή προγενέστερου τύπου των DM63 που ζήτησε το ΓΕΣ και προσφέρθηκαν από την BWB, ενώ έχουν προέλθει από τροποποίηση του ακόμα προγενέστερου τύπου DM53, τα οποία παρήχθησαν και παραδόθηκαν στον Ολλανδικό Στρατό την περίοδο 2001-2002. Η τροποποίησή τους (αποσυναρμολόγηση ολόκληρου του βλήματος για αλλαγή προωθητικού) έγινε την περίοδο 2006-2007. Τα ολλανδικά πυρομαχικά ως εκ τούτου είναι πυρομαχικά δεκαετίας & παλαιότερου τύπου με πολύ περιορισμένο υπόλοιπο ζωής. Είναι λοιπόν προφανές ότι η όποια σύγκριση τιμών για τελείως διαφορετικά πράγματα γίνεται εκ του πονηρού. Σε αντίθεση, το DM63 θεωρείται το κορυφαίο συμβατικό διατρητικό βλήμα στον κόσμο, αναπτύχθηκε ειδικά για τα πυροβόλα L55 προσφέροντας τη μεγαλύτερη διατρητική ικανότητα με τις μικρότερες φθορές στον σωλήνα, ενώ σύμφωνα με την προσφορά της BWB θα είναι νέας παραγωγής με εγγύηση (Life Warranty) δεκαετίας. Άλλωστε είναι αυτό που προμηθεύθηκε και ο Τουρκικός Στρατός για χρήση με τα Leopard 2A4 που διαθέτουν. Τώρα αν η τιμή των €5.340 που αγοράζει τα DM63 ο Γερμανικός Στρατός και όλοι οι υπόλοιποι μας φάνηκε ακριβή, θα έπρεπε να γνωρίζαμε όταν δαπανούσαμε ως χώρα €1,7 δισ. για να αγοράσουμε το κορυφαίο άρμα (τρομάρα μας) Leopard 2HEL, ότι «τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους @ώλους».

Τα M830 τα όποια προσέφερε ο Αμερικανικός Στρατός αρχικά στην τιμή των $2.000 δολαρίων «as is where is, without life warranty» είναι παραγωγής του 1999-2000 και έχουν εξαντλήσει το «Life Warranty period» της κατασκευάστριας εταιρείας, γι’ αυτό και αρχικά είχε απορριφτεί από το ΥΠΕΘΑ η προμήθειά τους, μετά από γνωμάτευση περί αυτού της ΓΔΑΕΕ. Στη συνεχεία ο Αμερικανικός Στρατός τα προσέφερε άνευ κόστους, το όποιο μάλλον κανείς δεν αρνείται. Λίγο πολύ λοιπόν και τα Μ830 και τα ολλανδικά είναι παραγωγής της ίδιας περιόδου, ενώ το ίδιο πρέπει να ισχύει για τα DM-12C και τα ισραηλινά APFSDS (πιθανότατα M322) για τα οποία δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η λήξη του «Life Warranty» του κατασκευαστή σημαίνει ότι αυτός δεν εγγυάται την ασφαλή τους χρήση, πέραν της περιόδου εγγύησης. Το γεγονός αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι τα βλήματα έχουν εξαντλήσει και το πραγματικό όριο ζωής τους. Όμως για να ανανεωθεί το «Life Warranty» όπου αυτό είναι εφικτό, πρέπει ο κατασκευαστής σε συνεργασία με την αρμοδία κρατική υπηρεσία πιστοποίησης να εκτελέσει εκτεταμένο πρόγραμμα βλητικών δοκιμών και ελέγχων, σύμφωνα με τις προβλέψεις των STANAG για την καταλληλότητα και ασφάλεια χρήσης πυρομαχικών αποθέματος. Επειδή αυτό συνεπάγεται και σημαντικό πρόσθετο κόστος, είναι ασύμφορο όταν πρόκειται για μικρές ποσότητες αποθέματος. Αυτό είχε επισημάνει και η ΓΔΑΕΕ για τα αμερικανικά πυρομαχικά που προαναφέραμε. Επειδή δε προσφέρονταν «as is where is without life warranty», γι’ αυτό και εξαιρέθηκαν της προμήθειας…

Εν κατακλείδι, το ΓΕΣ βλέποντας την προμήθεια πυρομαχικών να κινδυνεύει για άλλη μια φορά να καταλήξει στις καλένδες, προτίμησε τη φθηνότερη λύση με γνώμονα ότι προέχει πάση θυσία η ενεργοποίηση των αρμάτων σε μια τόσο κρίσιμη καμπή στην ιστορία της χώρας. Στην πράξη όμως, όπως λέει και ο σοφός λαός μας, «η φθήνια τρώει τον παρά» και σε λίγα χρόνια τα συγκεκριμένα πυρομαχικά θα καταλήξουν πλάι στους 28.000 τόνους ληγμένα που μάταια περιμένουν εδώ και χρόνια την καταστροφή τους (ακόμη και για αυτό είμαστε ανίκανοι).

http://www.fox2magazine.net/