Μέχρι πριν από δύο χρόνια, πρόβλεψη διατάραξης ίων σχέσεων Τουρκίας και Ισραήλ ήταν παρακινδυνευμένη.

Κι όμως, τα στρατηγικά συμφέροντα των δύο χωρών, κυρίως για την πρω­τοκαθεδρία στην Ανατολική Μεσό­γειο, και οι εξελίξεις στην ευρύτε­ρη περιοχή τις έφεραν σύντομα σε ρήξη.

Αφορμή αποτέλεσε η απο­στολή του τουρκικού πλοίου «Μαβί Μαρμαρά* στη Γάζα και η επίθεση των Ισραηλινών με εννιά Τούρκους ακτιβιστές νεκρούς.

Η Ελλάδα και π Κύπρος βρίσκονται στο δρόμο του Τελ Αβίβ προς τη Δύση και εξυπηρετούν σαφώς τα συμφέρο- ντά του, με βασικότερο αυτό της εκμετάλλευσης των φυσικών πό­ρων της περιοχής.

Το Ισραήλ, αφού διερράγησαν οι σχέσεις του με την Τουρκία, στράφηκε στην Αθήνα και τη Λευκωσία και αυτές με τη σειρά τους επιχειρούν να εκμεταλλευτούν τη συνεργασία τους με ένα ισχυρό κράτος στην Ανατολική Μεσόγειο και αντίπαλο, αυτή την περίοδο, την Τουρκία Τα οφέλη αυτής της επιλογής θα φανούν μελλοντικά.

Καλό όμως είναι η ελληνική κυ­βέρνηση να βαδίζει χωρίς ψευδαι­σθήσεις στο δρόμο των διεθνών συνεργασιών και ισορροπιών για να διασφαλίσει τα δικά της συμφέ­ροντα.

Κανείς δεν πρόκειται να μπει μπροστά σε μία ενδεχόμενη κρίση αν δεν συντρέχουν και δεν θίγονται κυρίαρχα δικαιώματά του.

ΑΝΤΙΘΕΤΩΣ, ο «αδύναμος κρίκος», έστω και μίας ισχυρής συνεργασίας, μπορεί να γίνει στό­χος.

Και τότε κανείς δεν ξέρει αν θα «ανοίξει» και πόσο μια διεθνής ομπρέλα προστασίας.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ