Ν. Λυγερός

Δύο ψηλοί και δύο κοντές σ’ ένα μαγαζί του λιμανιού. 

Θανάσης: Εμείς το έχουμε τούμπανο!

Χρύσα: Κι εγώ κρυφό καμάρι…

Στέλιος: Ποιο πράγμα, ρε παιδιά;

Δέσποινα: Για να καταλάβουμε κι εμείς.

Θανάσης: Ακόμα να καταλάβετε;

Χρύσα: Τίποτα δεν πιάσατε;

Στέλιος: Μα καλά θα μας τρελάνετε;

Δέσποινα: Τι έπρεπε να καταλάβουμε;

Θανάσης: Δεν υπάρχει τίποτα!

Χρύσα: Απολύτως τίποτα!

Στέλιος: Πες μου ότι δεν κατάλαβα καλά.

Δέσποινα: Δεν κατάλαβες καλά!

Στέλιος: Καλά, ρε Δέσποινα, τζάμπα το κάνεις ή σε πληρώνουν;

Θανάσης: Δεν υπάρχει κανείς να την πληρώσει.

Χρύσα: Άπονη ζωή.

Δέσποινα: Με σκάσατε! Θα μου πείτε και μένα κάτι;

Στέλιος: Μα νομίζεις σοβαρά ότι έχω καταλάβει κάτι;

Δέσποινα: Ξέρω εγώ;

Θανάσης: Κι εμείς που ξέρουμε τώρα, μην πιστεύεις ότι είμαστε σε καλύτερη θέση.

Χρύσα: Άστα να πάνε…

Στέλιος: Μα είναι τόσο χάλια τα πράγματα;

Χρύσα: Και πού είσαι ακόμα.

Δέσποινα: Λοιπόν, αν δεν πείτε τίποτα θα τα κάνω γυαλιά καρφιά εδώ μέσα!

Θανάσης: Δεν θα αλλάξει τίποτα! Κανείς δεν θα έρθει εδώ!

Χρύσα: Ακούς, κανείς!

Δέσποινα: Μα θα μας αφήσουν μόνους μας;

Χρύσα: Ολομόναχους!

Στέλιος: Αυτό το ανακοίνωσαν επίσημα;

Θανάσης: Αστειεύεσαι; Κι ούτε πρόκειται! Επίσημα θα συνεχίζουν να λένε τα ίδια…

Δέσποινα: Δεν το πιστεύω!

Στέλιος: Τι να πιστέψεις, ρε γυναίκα; Δεν κατάλαβες, μάς παράτησαν στη μοίρα μας. Τι άλλο να μας πουν;

Δέσποινα: Στέλιο μου, τι θα κάνουμε;

Στέλιος: Θα ζήσουμε, αγάπη μου…

Δέσποινα: Μας άφησαν στο έλεος του Θεού.

Στέλιος: Ο Θεός είναι μεγάλος.

Θανάσης: Πάλι καλά που είμαστε στην Αποκλειστική Οικουμενική του Ζώνη.

Χρύσα: Καλά το ‘πες, Θανάση μου.

Δέσποινα: Τι είναι πάλι αυτό;

Στέλιος: Μια παλιά ιδέα…

Δέσποινα: Πόσο παλιά;

Θανάσης: Γεννήθηκε το 1982…

Δέσποινα: Τόσο παλιά; Και γιατί το ακούμε μόνο τώρα;

Χρύσα: Πάντως δεν φταίει ο προφήτης.

Δέσποινα: Ποιος προφήτης;

Θανάσης: Το δώρο του θεού !

Χρύσα: Τι σας έχει πιάσει σήμερα;

Στέλιος: Σήμερα έμαθαν την αλήθεια…

Δέσποινα: Και τι λέει πάλι αυτή;

Χρύσα: Πάντα τα ίδια… Απλώς τώρα την ακούσαμε !

Θανάσης: Κανείς δεν θα έρθει στο νησί μας !

Δέσποινα: Δεν θα έχουμε πια τουρισμό;

Στέλιος: Ο τουρισμός δεν είναι πια το θέμα… Κι αν έρθουν τι θα δουν; Εμάς κι εμάς… Τίποτα άλλο.

Δέσποινα: Μα τότε είμαστε χαμένοι… μόνοι μας…

Στέλιος: Χαμένοι ήμασταν και πριν, μόνο που τώρα το ξέρουμε… Κατάλαβες;

Δέσποινα: Αν κατάλαβα λέει… Μα καλά αυτός ο προφήτης γιατί δεν το φώναζε πιο δυνατά;

Θανάσης: Ο Λευκός Οίκος είναι μακριά απ’ τα μαύρα χάλια.

Δέσποινα: Άκου δικαιολογία !

Στέλιος: Μα δεν είναι δικαιολογία, μόνο η πραγματικότητα.

Δέσποινα: Και τώρα που τον ακούμε τι λέει ο προφήτης;

Θανάσης: Να κάνουμε τρύπες στο νερό !

Δέσποινα: Χριστός και παναγιά ! Μα αν λέει τέτοια ποιος θα τον ακούσει ;

Στέλιος: Τρύπες στο νερό, ε; Που το σκέφτηκε ο μπαγάσας.

Δέσποινα: Καλά, πες ότι το κάνουμε αυτό και τι θα βγει;

Θανάσης: Αέρια !

Δέσποινα: Ε, τώρα, τι να πω! Πολύ χιούμορ αυτός ο προφήτης !

Χρύσα: Ούτε εγώ το ήξερα αυτό…

Στέλιος: Για να τα βγάλουμε πέρα μ’ αυτούς που έχουν μέντες πρέπει να βγάλουμε αέρια.

Δέσποινα: Απόψε κάνω μπαμ !

Θανάσης: Αν το σκεφτείτε όμως.. Από το να πιστεύουμε στον κοπανιστό αέρα, καλύτερα να…

Δέσποινα: Τι άλλο θ’ ακούσω;

www.lygeros.org