ΤΟΥΡΚΙΚΕΣ ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

Τα βασανιστήρια ανδρών του Τουρκικού Στρατού από ανωτέρους τους φαίνεται πως αποτελεί συνήθη πρακτική. Οι καταγγελίες συνεχώς πληθαίνουν.

Ενδεικτικές είναι οι περιπτώσεις Καντάρ και Καγίκογλου.

Αν και στις δύο αυτές περιπτώσεις υπάρχουν στοιχεία, γιατί κάποιοι έσπασαν το νόμο της σιωπής που επικρατεί στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις, υπάρχουν δεκάδες ακόμα περιπτώσεις Τούρκων στρατεύσιμων που δεν άντεξαν την κακομεταχείριση και αυτοκτόνησαν ή βοηθήθηκαν να αυτοκτονήσουν!

Περίπτωση Καντάρ

Η περίπτωση του στρατιώτη Ουγκούρ Καντάρ είναι η πλέον κραυγαλέα που είδε τα φώτα της δημοσιότητας, μια μόλις εβδομάδα πριν.

Ο Καντάρ πέθανε, τελικά, έπειτα από 80 μέρες σε κώμα σε στρατιωτικό νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης. Ο Ουγκούρ Καντάρ υπηρετούσε στην κατεχόμενη βόρεια Κύπρο και βασανίστηκε άγρια από αξιωματικούς της μονάδας του, πέντε μόλις μέρες πριν απολυθεί.

Ο Τουρκικός Στρατός έχει απλώς εξαγγείλει τη διεξαγωγή ΕΔΕ για να ερευνηθεί αν πράγματι «ο στρατιώτης πέθανε από βασανιστήρια»!

Σύμφωνα πάντως με τον πατέρα του νεκρού, ο οποίος επικαλείται μαρτυρίες συναδέλφων του, ο στρατιώτης Καντάρ δέθηκε σε μια καρέκλα από ανωτέρους του και παρέμεινε εκεί δεμένος για τρεις μέρες, χωρίς τροφή και νερό, στο ύπαιθρο, γρονθοκοπούμενος σε τακτά χρονικά διαστήματα.

Ο πατέρας του νεκρού στρατιώτη προσπάθησε να βρει απαντήσεις από το τουρκικό ΓΕΣ, αλλά τίποτα δεν έγινε.

Περίπτωση Καγίκογλου

O λοχίας των ειδικών δυνάμεων Χασάν Καγίκογλου υπηρετούσε στην πόλη Σιρνάκ. Εκεί εδάρη από το διοικητή του λόχου, επειδή είχε πιει, κατά το λοχαγό του.

Ο λοχίας κατάφερε να αποστείλει μήνυμα στον Τούρκο δημοσιογράφο Μεχμέτ Μπαραντσού, της εφημερίδας Ταράφ. Το μήνυμα έλεγε: «Αδερφέ, σε παρακαλώ σώσε με. Μόνη μου ελπίδα είσαι εσύ.

Οι διοικητές μου με βασανίζουν. Θα με σκοτώσουν από τα βασανιστήρια. Αδερφέ, σε παρακαλώ σώσε με. Διαφορετικά θα αυτοκτονήσω.

Για χάρη του Θεού βοήθησέ με». Ο δημοσιογράφος ανέλαβε να ερευνήσει την υπόθεση και προέβη σε απίστευτες ανακαλύψεις.

Ο μόνιμος λοχίας Καγίκογλου, της 3ης Ταξιαρχίας Ειδικών Δυνάμεων του Τουρκικού Στρατού, στις 20 Οκτωβρίου 2010, πήγε στην πόλη Σιρνάκ για δουλειές της μονάδας του.

Όταν επέστρεψε στο στρατόπεδο, του επιτέθηκε φραστικά ο επιλοχίας του, κατηγορώντας τον ότι είχε πιει.

Όταν ο λοχίας αρνήθηκε, ο επιλοχίας φώναξε το λοχαγό τους, Μουράτ Αλί.

Ο λοχαγός, χωρίς καν να ρωτήσει το λοχία, άρχισε να τον γρονθοκοπεί και να τον βρίζει. Κατόπιν τον έδεσε από τα χέρια και τον κρέμασε έτσι ώστε ο λοχίας να πατάει στις άκρες των δαχτύλων των ποδιών του.

Αφού τον έχει δέσει έτσι, διέταξε όλο το λόχο να παραταχθεί. Εκεί, μπροστά στους άνδρες του λόχου, συνέχιζε να τον βρίζει και να τον χτυπά. Στη συνέχεια τον περιέλουσε με παγωμένο νερό και τον άφησε έτσι δεμένο μέχρι αργά το βράδυ.

Χάρη στις προσπάθειες του δημοσιογράφου, η υπόθεση τελικά δημοσιοποιήθηκε, αλλά πάλι δεν υπήρξε αποτέλεσμα, αν και το τουρκικό ΓΕΣ επιβεβαίωσε το γεγονός και αποφάσισε να διενεργήσει έρευνα.

Έτσι αποδεικνύεται περίτρανα το ηθικό, αλλά και το πολιτιστικό υπόβαθρο των στελεχών του Τουρκικού Στρατού, τα οποία ως βασικό εκπαιδευτικό όργανο των ανδρών τους χρησιμοποιούν το κνούτο, σαν να μην πέρασε μια μέρα από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Αυτά για μια χώρα που οι ένοπλες δυνάμεις, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, έχουν καταλυτικό ρόλο και αποτελούν άδυτο, απόλυτα όμως συνυφασμένο με το πολιτικό πλέγμα εξουσίας.

paraskevi13.com