Ο Ιταλός πρέσβης που είχε φτάσει στις 4 το πρωί στο σπίτι του Μεταξά για την γνωστή παράδοση – πέρασμα των Ιταλών, πέρα από το ΟΧΙ έφυγε και βούϊζε στα αυτιά του η φράση του Κυβερνήτη:
– Εσείς τι θα κάνατε κύριε Πρέσβη;
Ο Γκράτσι έφυγε, σχεδόν, κλαίγοντας.
Από τότε πέρασαν ΧΡΟΝΙΑ και ΧΡΟΝΙΑ.
Η Ελλάδα γνώρισε ένα ολόκληρο πόλεμο, μια Κατοχή, Έναν Εμφύλιο, μια ταραγμένη Εποχή, Πολιτικούς και Πολιτικούς, την Επταετία, την λεγόμενη Μεταπολίτευση…
Σήμερα ζει, ποιος το περίμενε, ένα απέραντο πρωινό που κάποιοι άλλοι απεσταλμένοι ζητούν από την Ελλάδα το ΝΑΙ της, την ζωή της, την περιουσία της για να την κατακτήσουν… Να γίνουν αφεντάδες σε μια χώρα που δείχνει ΟΡΦΑΝΗ, ΑΔΕΙΑ από Λεβεντιά, φιλότιμο, Ανδρες με το ΟΧΙ στα χείλη…

ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΑΝΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ Ι. ΜΕΤΑΞΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΛΜΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΡΙΞΑΝ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ. ΑΛΛΑ ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ.
Μεγαλη τυχη της Πατριδας μας που εκείνη την ιστορική ώρα Πρωθυπουργός μας ήταν ο Ιωάννης Μεταξάς,ο μέγιστος Πρωθυπουργός μας του 20 αιώνα.