To EΛ.Κ.Ε.Δ.Α. αναρτά, σε μετάφραση του συνεργάτη του, διεθνολόγου Πολύκαρπου Τσέμπογλου, άρθρο του Mehmet Tetscan από την »Milliyet».

Στο άρθρο, αναφερόμενος στην κατάσταση της Ελλάδος, ο Τούρκος αναλυτής υποστηρίζει πως η χώρα του είναι πιό »προχωρημένη», δημοκρατική κοκ, από την δική μας, μη παραλείποντας να »υπενθυμίσει» πως η Ελλάδα ζεί και υπάρχει χάρη στην βοήθεια της ΕΕ.

 »Η κρίση στην Αθήνα συντάραξε όχι μόνο την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη. Φαντάζομαι πως γνωρίζετε την όλη υπόθεση, αλλά θα σας τη συνοψίσω συντόμως.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να παράσχει βοήθεια ύψους 130 δισεκατομμυρίων ευρώ για την πάσχουσα οικονομία της Ελλάδας (Μία μικρή υποσημείωση: θυμηθείτε την οικονομική κρίση της Τουρκίας το 2001:

Πανηγυρίζαμε όταν το πρώτο μέρος της βοήθειας ύψους 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων εκταμιεύθηκε από το Δ.Ν.Τ. Δεύτερη υποσημείωση:

Η Ελλάδα εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα το 1981. Οι επιχορηγήσεις που εισέπραξε από τότε υπολογίζονται σε 500 δισεκατομμύρια ευρώ).

Είχαν, επίσης προτείνει και σε εμάς να θέσουμε υποψηφιότητα μαζί με την Ελλάδα και να γίνουμε μέλος της Ε.Ε. Είχαμε αρνηθεί. Είτε πράξαμε σωστά, είτε λάθος, είναι υπό μελέτη. Ας επιστρέψουμε πίσω στο θέμα. Η Αθήνα θα δεχτεί την επιχορήγηση, αλλά επίσης θα την αποπληρώσει. Πως; Θεσπίζοντας ένα πακέτο μέτρων. Οι μισθοί θα μειωθούν, τα κοινωνικά προγράμματα θα περικοπούν. Εν συντομία, θα σφίξουν το ζωνάρι.

Δεν είναι εύκολη υπόθεση να αποπληρώσεις 130 δις ευρώ. Είναι ένα βαρύ φορτίο. Και ακριβώς διότι είναι ένα βαρύ φορτίο, ο Έλληνας πρωθυπουργός είπε πως δεν μπορεί να το κουβαλήσει μόνος του.

Ανακοίνωσε ότι θα κατέφευγε σε ένα δημοψήφισμα. Εάν το αποτέλεσμα της κάλπης ήταν «όχι» -το οποίο και σίγουρα θα ήταν- αυτό θα μεταφραζόταν σε κατάρρευση της Ε.Ε. Η Γερμανία και η Γαλλία επενέβησαν και έτσι η ιδέα του δημοψηφίσματος εγκαταλείφθηκε.

Ό, τι μέχρι τώρα έχω πει, φαίνεται ως μία αναφορά σε ένα οικονομικής φύσεως συμβάν. Το ότι το θέμα αυτό καλύπτεται στις οικονομικές σελίδες, πιστοποιεί επίσης αυτό.

Αλλά υπάρχει ακόμα μία διάσταση που σχετίζεται με τη δημοκρατία.

Αυτή τη διάσταση θα θίξω σήμερα. Τρεις γυναίκες βουλευτές αρχικά αντιτίθεντο στην απόφαση του Έλληνα πρωθυπουργού να καταφύγει σε δημοψήφισμα.

Είπαν επίσης πως δεν θα ψήφιζαν θετικά στην διαδικασία εξασφάλισης της ψήφου εμπιστοσύνης. Το κυβερνών ΠΑΣΟΚ βρίσκεται ήδη στην κόψη του ξυραφιού.

Έχει 152 βουλευτές, ενώ 151 έδρες απαιτούνται για την εξασφάλιση της πλειοψηφίας.

Τη στιγμή που οι τρεις γυναίκες βουλευτές ρίξουν την αρνητική ψήφο, η κυβέρνηση πέφτει. Ορισμένοι βουλευτές και υπουργοί επίσης έχουν ταχθεί στο πλευρό των τριών γυναικών βουλευτών.

Μπορείτε να φανταστείτε αυτό το σενάριο να εκτυλίσσεται στην Τουρκία; Βουλευτές και υπουργοί ρίχνουν το ίδιο τους το κόμμα από την εξουσία.

Ή απειλούν να το κάνουν.

Αδύνατον!

Γιατί; Διότι εάν έριχναν το ίδιο τους το κόμμα από την εξουσία, θα ακολουθούσαν πρόωρες εκλογές και αυτοί που είπαν όχι και οι στασιαστές, δεν θα μπορούσαν ποτέ ξανά να εγγραφούν στην εκλογική λίστα του κόμματος.

Οι αρχηγοί τους θα τους διέγραφαν και δεν θα μπορούσαν να υπηρετήσουν ως βουλευτές.

Για αυτόν το λόγο, οι βουλευτές  δεν θα μπορούσαν να κοιτάξουν καταπρόσωπο τον ηγέτη τους και να του πουν ότι θα του αρνηθούν την ψήφο εμπιστοσύνης, εάν ο ηγέτης τους συνεχίσει σύμφωνα με τη δική του επιθυμία και αν παρέμενε αμετάπειστος.

Στην Ελλάδα, έτσι έπραξαν ωστόσο. Και τώρα σας ερωτώ: Είναι τελικά η Ελλάδα ή εμείς, που έχουμε μία αληθινή δημοκρατία;»

www.elkeda.gr