«Δεν μπορώ να συμπλεύσω μ’ εκείνους που με την ακροδεξιά τους ρητορική παρεμποδίζουν τον εμπλουτισμό της κοινωνίας με την διαφορετικότητα και ναρκοθετούν την σύνθεση, το θεμέλιο της δημοκρατίας μας.

Αυτή είναι η δική μου προσωπική κόκκινη γραμμή.

Εγώ δεν μπορώ να προχωρήσω χέρι – χέρι μαζί τους» ήταν τα λόγια που χρησιμοποίησε ο γνωστός στους αναγνώστες του «ΕΚ» για την δράση του στην Θράκη, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Τσετίν Μαντατζή, για να εξηγήσει το γιατί δεν θα ψηφίσει την νέα κυβέρνηση.
Είναι ξεκάθαρο ότι τον «πόνεσε» η συμμετοχή του ΛΑΟΣ, και όχι κάποιος «κοινωνικός λόγος».
Έτσι λοιπόν, μετά τις αντιδράσεις των εβραϊκών οργανώσεων, των γάλλων σοσιαλιστών έρχονται και αυτοί που εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα στην Θράκη για να διατρανώσουν την αντίθεσή τους.

Ποιος είναι όμως ο κύριος Τσετίν Μαντατζή και τι θέλει να πετύχει με την στάση του;

Αυτός ο κύριος, δεν είναι η πρώτη φορά που πάει ενάντια στο κόμμα του. Για την ακρίβεια το έχει κάνει και στο παρελθόν και μάλιστα υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες.

Παλαιότερα, ο ίδιος βουλευτής είχε καλέσει τους τουρκόφρονες ψηφοφόρους της Θράκης, να εγγραφούν στο κόμμα DEB (το κόμμα του Σαδίκ), που επαναδραστηριοποιήθηκε.

Και ο λόγος είναι ότι δυσαρεστήθηκε με τον Περιφερειάρχη κ. Άρη Γιαννακίδη. Ο κ. Μάντατζη δήλωσε ότι έκανε μεγάλο λάθος που τον ψήφισαν, διότι ο Περιφερειάρχης δεν παρευρίσκεται στις τουρκογιορτές!

«Εγώ σήμερα εδώ περίμενα τον Περιφερειάρχη.

Δεν είναι εδώ.

Το ίδιο όμως πρόσωπο, πηγαίνει σε εκδηλώσεις για τους Πόντιους και σε άλλες δραστηριότητες».
Το περιοδικό «Αζινλίκτσα» παρέθετε ένα απόσπασμα του λόγου του, όπου ο κ. Μάντατζη έλεγε: «Από εδώ και στο εξής, για τη σωτηρία αυτού του λαού, μιλώ εκ μέρους όλων όσοι βρίσκονται μέσα και έξω από αυτό το τέμενος. Αργά ή γρήγορα όλοι θα προσχωρήσουν σε αυτό το κόμμα.

Ελάτε και ας ενισχύσουμε το ιδιαίτερο κόμμα της μειονότητας, το κόμμα «Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας». Προσέξτε, αυτός που τα λέει τώρα αυτά είναι βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος.

Δεν τα δηλώνω αφού παραιτηθώ από βουλευτής, τα λέω κατά την περίοδο που είμαι ακόμα βουλευτής».

Το εφιαλτικό σενάριο

Με βάση όλα τα παραπάνω, είναι κάποιοι που κάνουν πολύ συγκεκριμένες πολιτικές υποθέσεις.

Οι οποίες ίσως να μην απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Υποθέτουν ότι ο κ. Μαντατζής – ο οποίος έχει ιδιαίτερη σχέση με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος ίσως σύντομα να μην είναι καν Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ – άρπαξε από τα μαλλιά την ευκαιρία να κάνει μια “ηρωική απόδραση”, χρησιμοποιώντας την “Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας” προκειμένου να προσχωρήσει και επισήμως στο συγκεκριμένο “τουρκικό” κόμμα στην Θράκη.

Και μάλιστα χρησιμοποιώντας την συγκεκριμένη αιτιολογία, ρίχνει “γέφυρες” για μια πιθανή συνεργασία του συγκεκριμένου κόμματος, με κάποιες δυνάμεις της αριστεράς, είτε αυτές αναδειχθούν σε “μέτωπο” υπό την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, είτε με κάποιον μικρότερης δυναμικής σχηματισμό, ο οποίος με τις ψήφους των τουρκοφρόνων ίσως καταφέρει να μπει στην Βουλή.

Στο όνομα της “αντιμετώπισης” λοιπόν ενός “ακροδεξιού κινδύνου” ίσως έχουμε εκπροσώπους ενός ξεκάθαρα τούρκικου κόμματος στην Βουλή.

Στο όνομα λοιπόν ενός “αντιφασισμού” που συνενώνει τον πολιτικό λόγο του κ. Μαντατζή ο οποίος λέει ότι η συμμετοχή των στελεχών του ΛΑΟΣ στην νέα κυβέρνηση “παρεμποδίζει τον εμπλουτισμό της κοινωνίας με την διαφορετικότητα και ναρκοθετούν την σύνθεση, το θεμέλιο της δημοκρατίας μας” με τις διάφορες γκρούπες της αριστεράς, που στο όνομα ακριβώς αυτού του αντιφασισμού θα ξεχάσει την υπερψήφιση του μνημονίου από τον κ. Μαντατζή.

Και θα ξεχάσει και μύρια όσα άλλα έχουν κατά καιρούς πιστωθεί στον κ. Μαντατζή, και τα οποία έχουν να κάνουν με τον τουρκικό αλυτρωτισμό στην Θράκη και όχι μόνο. Γιατί ο κ. Μαντατζή έχει ασχοληθεί και με τους “Τούρκους της Ρόδου”.

Μιλώντας το καλοκαίρι σε εκδήλωση νεολαίων μουσουλμάνων της Ξάνθης, την οποία χρηματοδότησε το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής, παρουσία του ψευδομουφτή Αχμέτ Μετέ, ο κ. Μάντατζη, αφού μετέφερε «μια αγκαλιά χαιρετίσματα του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου», αναφέρθηκε σε ταξίδι του την επόμενη ημέρα στα Δωδεκάνησα και πιο συγκεκριμένα σε Ρόδο και Κω, «γιατί εκεί έχουμε ανθρώπους μας που μοιράζονται την ίδια γλώσσα, την ίδια θρησκεία, τον ίδιο πολιτισμό.

Υπάρχουν οι Τούρκοι της Ρόδου και της Κω».

Φυσικά για τους αριστερούς, για τους οποίους η ύπαρξη μειονοτήτων είναι ένα προαιώνιο φετίχ όλα τα παραπάνω δεν αποτελούν κανένα πρόβλημα, αλλά αντιθέτως θα στέρξουν να αγκαλιάσουν τον αγωνιστή αυτό “της αριστεράς” που όχι μόνο είπε όχι στην συγκυβέρνηση με τους “φασίστες” αλλά και αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατά το μήκος όλων των συνόρων της πατρίδας μας, χερσαίων και υδάτινων.

Μία τέτοιου είδους εξέλιξη θα είναι καταστροφική για το απορυθμισμένο ελληνικό κράτος, το οποίο επί της ουσίας τελεί υπό την εποπτεία των διαφόρων “κομισιόν”, οι οποίες μπροστά στην προοπτική της εξασφάλισης των χρημάτων των τραπεζών που υποστηρίζουν, πολύ λίγο θα ενδιαφερθούν για το τι συμβαίνει στην Θράκη, αλλά και για το τι μέλλει γενέσθαι στην χώρα μας, εάν στο ελληνικό κοινοβούλιο έχουμε βουλευτές εκλεγμένους από τουρκικό κόμμα, έστω και σε επίπεδο εκλογικής συνεργασίας με την αριστερά.

Πρόκειται για εφιαλτικό σενάριο, το οποίο όμως έχει πολλές πιθανότητες να πραγματοποιηθεί.

Εάν στο άθροισμα αυτών των δυνάμεων της αριστεράς και των τουρκοφρόνων, προσθέσουμε και διάφορες περιπτώσεις τύπου “Ουράνιου Τόξου” που μέχρι τώρα συμμετείχαν στα κοινά μέσω του ΠΑΣΟΚ, ίσως έχουμε μια ιδιάζουσα κατάσταση που δεν θα μπορεί να ελεγχθεί.

Πλέον δεν γνωρίζουμε εάν το σενάριο αυτό είναι ανατρέψιμο. Αλλά οι πολιτικές ευθύνες που βαρύνουν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο επί τόσο καιρό ανεχόταν όχι μόνο τις συμπεριφορές τύπου Μαντατζή και δεν τον διέγραφε, αλλά του έδωσε την ευκαιρία να ηρωοποιηθεί, πρέπει να αναδειχθούν.

Και να ξεκαθαριστεί ότι υπεύθυνο για το σημείο στο οποίο φτάσαμε είναι αποκλειστικά το κόμμα το οποίο συμμετέχει με 80% στην παρούσα κυβέρνηση.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

www.elora.gr