Ο επικρατέστερος των διαδόχων, Ευ. Βενιζέλος, έχει ανεβάσει τις μετοχές του στο στρατόπεδο των παπανδρεϊκών που τον κατηγορούσαν για προσωπική στρατηγική επειδή ανέλαβε το υπουργείο Οικονομικών στη χειρότερη για το πολιτικό του μέλλον περίοδο.

«Ασε να πάρουμε πρώτα την έκτη δόση, να απομακρυνθεί ο κίνδυνος πτώχευσης της χώρας και μετά βλέπουμε τι θα γίνει με το ΠΑΣΟΚ και τον Γ. Παπανδρέου».

Γύρω απ’ αυτήν την άποψη κινούνται τα περισσότερα κορυφαία στελέχη του κινήματος: και αυτά που έχουν ηγετικές φιλοδοξίες και αυτά ο λόγος των οποίων μετράει, και από τη στάση τους, όταν και αν τεθεί θέμα ηγεσίας, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό η έκβαση της εσωκομματικής αναμέτρησης.

Ωστόσο, παρά την προσπάθειά τους να δείξουν ότι βάζουν το εθνικό συμφέρον πάνω από το παραταξιακό, συμμετέχουν σε συζητήσεις και τους απασχολεί ποια θα είναι η επόμενη μέρα για το ΠΑΣΟΚ.

Ο Ευ. Βενιζέλος, οι φίλοι του οποίου υποστηρίζουν ότι «ο Βαγγέλης δικαιούται μια δεύτερη ευκαιρία και γιατί το εκτόπισμά του στο κόμμα είναι υπολογίσιμο και γιατί με την απόφασή του να δεχτεί να γίνει υπουργός Οικονομικών στη χειρότερη περίοδο για τη χώρα μετά τη μεταπολίτευση απέδειξε ότι δεν διστάζει να θέσει εν αμφιβόλω το πολιτικό μέλλον του.

Θα μπορούσε να παραμείνει στο υπουργείο Αμυνας και να μην υποστεί φθορά».

Ο ίδιος ο κ. Βενεζέλος επιμένει ότι «τούτη την ώρα προέχει η σωτηρία της πατρίδας και η ενότητα του κόμματος».

Είναι βέβαιο ότι θα είναι υποψήφιος για την προεδρία του ΠΑΣΟΚ, αν τεθεί θέμα είτε από τον Γ. Παπανδρέου είτε από άλλους συντρόφους του και προσδοκά (βασίμως, αν κρίνουμε από τις κουβέντες που γίνονται) ότι μαζί του θα έρθουν όχι μόνο οι παραδοσιακοί σύμμαχοί του αλλά και ένα μεγάλο τμήμα του παπανδρεϊκού μπλοκ.

Σε συνομιλητές του που του λένε ότι «θα είναι καταστροφικό για σένα να οδηγήσεις το ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, γιατί θα χρεωθείς την ήττα», απαντά ότι «αν η έκταση της ήττας είναι μεγάλη, ο επόμενος αρχηγός θα κληθεί να διαχειριστεί τα ερείπια.

Η παράταξη πρέπει να βγει από αυτήν την περιπέτεια με τα λιγότερα τραύματα».

Ο Ευ. Βενιζέλος πιθανότατα θα ευνοηθεί και στην περίπτωση που πάρει σάρκα και οστά ένα σενάριο που επεξεργάζονται στελέχη που βρίσκονται κοντά στον Γ. Παπανδρέου. Αυτό προβλέπει να πάει το ΠΑΣΟΚ στις πρόωρες εκλογές με δίδυμο, δηλαδή άλλος πρόεδρος του κόμματος (Γ. Παπανδρέου), άλλος υποψήφιος πρωθυπουργός (Ευ. Βενιζέλος).

Κατά την άποψη των εμπνευστών αυτού του σχήματος, «έτσι θα έχουμε μια ομαλή μετάβαση στη νέα κατάσταση, θα βρει σύμφωνους τους περισσότερους στο κόμμα και πιθανότατα θα συσπειρώσει τον απογοητευμένο κόσμο μας».

Πρέπει φυσικά να το εγκρίνουν και οι δύο άνδρες, κι αυτό δεν είναι ακόμη δεδομένο.

Κινητικότητα παρατηρείται και στις άλλες πτέρυγες του κόμματος. Το κουαρτέτο των «νεοεκσυγχρονιστών» (Α. Λοβέρδος, Αννα Διαμαντοπούλου, Γ. Ραγκούσης, Η. Μόσιαλος) δεν προτίθεται να κινηθεί πριν αποσαφηνίσει τις προθέσεις του ο κ. Παπανδρέου.

Οι «τέσσερις» δεν θέλουν να κατηγορηθούν ως επισπεύδοντες σε μια εποχή που το κόμμα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα και απειλείται ακόμη και με διάσπαση.

Ωστόσο, κυρίως ο κ. Λοβέρδος και με λιγότερη ένταση η κ. Διαμαντοπούλου φροντίζουν να προβάλλουν τις επιτυχίες του στους κυβερνητικούς τομείς ευθύνης τους, τονίζοντας τη διαχειριστική επάρκειά τους. Θα είναι στην κούρσα της διαδοχής, χωρίς όμως να έχουν καταλήξει ποιος θα πάρει το προβάδισμα. Πάντως μπορούμε να πιθανολογήσουμε ότι θα είναι ή ο Α. Λοβέρδος ή η Αννα Διαμαντοπούλου.

Τα δύο διακριτά ρεύματα επιχειρούν να προσεταιριστούν τα άλλα κορυφαία στελέχη ώστε να εμφανιστούν ως οι εκφραστές του όλου ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον στο στελεχικό επίπεδο.

Με καλύτερους όρους στη μάχη αυτή μπαίνει απ’ ό,τι φαίνεται ο Ευ. Βενιζέλος, κυρίως λόγω της αρμονικής συνεργασίας που είχε με τον Γ. Παπανδρέου τους τελευταίους μήνες.

Οι κατηγορίες των παπανδρεϊκών εναντίον του κ. Βενιζέλου περί προσωπικής στρατηγικής έχουν εξασθενήσει σημαντικά.

*Ο Κώστας Σκανδαλίδης, που έθεσε θέμα διαδικασιών με την ομιλία του από το βήμα της Βουλής και διεκδίκησε την αρχηγία το 2007, δεν θα είναι ξανά υποψήφιος. Θέλει, όπως είπε στην «Κ.Ε», να παίξει «σταθεροποιητικό ρόλο, αυτό ήταν άλλωστε το νόημα της υποψηφιότητάς μου το 2007».

*Ο Δ. Ρέππας θα ταχθεί υπέρ εκείνου του υποψηφίου που θα είναι χρήσιμος. Δήλωσε στην «Κ.Ε.» ότι θα στηρίξει «όποιον πιστεύω ότι μπορεί να κρατήσει το κόμμα ενωμένο και μεγάλο».

*Ο Χρ. Παπουτσής δεν θέλει να μπει σ’ αυτή τη φάση στη συζήτηση περί της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ. Υπογράμμισε στην «Κ.Ε.» ότι «όσοι λένε πως συμμετέχουν στην προσπάθεια διάσωσης της χώρας και ταυτοχρόνως ανοίγουν θέμα ηγεσίας μάλλον δεν έχουν καταλάβει τι διακυβεύεται τούτη την ώρα για την πατρίδα».

*Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Μ. Χρυσοχοΐδης, παρά το γεγονός ότι ήταν ένα από τα στελέχη που ζήτησε δημοσίως από τον Γ. Παπανδρέου να ξεκαθαρίσει το τοπίο. Μιλώντας στην «Κ.Ε.» για το επίμαχο ζήτημα ανέφερε: «Δεν ανοίγω αυτή τη συζήτηση τώρα. Εχουμε άλλες προτεραιότητες».

Τα παραπάνω στελέχη αν και έχουν διαφορετική εσωκομματική καταγωγή (Ρέππας και Χρυσοχοΐδης από το εκσυγχρονιστικό ρεύμα, Παπουτσής και Σκανδαλίδης από το ιστορικό ΠΑΣΟΚ) στήριξαν το 2007 τον Γ. Παπανδρέου. Με τον Γ. Παπανδρέου ήταν και ο Χ. Καστανίδης.

Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών πάντως έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση Παπαδήμου με αστερίσκο. Εξέφρασε τη διαφωνία του για τη συμμετοχή του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση.

Ορισμένοι παράγοντες του κόμματος υποψιάζονται ότι ο κ. Καστανίδης μ’ αυτή την κίνηση και με τη δήλωσή του για την ανάγκη ανασύνθεσης της κεντροαριστεράς θέλει να προσφέρει διέξοδο στο ιστορικό ΠΑΣΟΚ, ένα κομμάτι του οποίου έχει εγκαταλείψει το κόμμα αναζητώντας στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ και ένα άλλο νιώθει ορφανό και προδομένο εξαιτίας της πολιτικής Παπανδρέου τα δύο χρόνια της διακυβέρνησης.

http://www.enet.gr/