Το 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ φτάνουν τα χρήματα τα οποία “έκαναν φτερά” από την χώρα μας, μόνο το προηγούμενο έτος, με την μορφή εμβασμάτων που έστελναν μετανάστες πίσω στις χώρες  καταγωγής τους.

Την ίδια στιγμή που η ρευστότητα στην ελληνική αγορά άγγιζε το μηδέν, οι “προσφέροντες” κατά τους οπαδούς της πολυπολιτισμικότητας στην ελληνική οικονομία μετανάστες, φρόντιζαν να αδειάζουν ό,τι υπήρχε και κινούταν στην χώρα μας, στέλνοντας χρήματα πίσω στην Αφρική και την Ασία.

Το ποσό είναι τεράστιο όπως καταλαβαίνετε, ειδικά εάν υπολογίσει κανείς, ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα, όπου εργάζονται οι μετανάστες. Και κατάφεραν να “βγάλουν” όλα αυτά τα χρήματα από την χώρα μας, χωρίς καμία φορολογική επιβάρυνση από το ελληνικό κράτος. Τόσο μεγάλη η… προσφορά των λαθρομεταναστών στην οικονομία της… χώρας.

Πληρώνονται είτε από ελληνικές επιχειρήσεις, είτε ακόμη και από το δημόσιο – γιατί οι εργολάβοι του δημοσίου λειτουργούν με μεγάλο ποσοστό ανασφάλιστων αλλοδαπών – και αντί τα χρήματα να κυκλοφορήσουν στην ελληνική αγορά, στέλνονται στην Ασία και την Αφρική.

Για να εξασφαλιστούν δηλαδή υπέρογκα κέρδη για τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης, στεγνώνει η αγορά από ρευστότητα, κάτι το οποίο είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα πλέον.

Ο εργοδότης τους, που τους απασχολεί είτε νόμιμα είτε παράνομα, έχει κέρδος. Έχει κέρδος, διότι καταφέρνει να κρατά χαμηλά το εργατικό κόστος. Τα χρήματα όμως αντί να παραμένουν μέσα στην χώρα μας, αντί να γυρνούν, τονώνοντας την αγορά μεταφέρονται στις χώρες καταγωγής τους.

Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πληρώνονται με μισθούς πολύ κοντά σε αυτούς των Ελλήνων, εκμεταλλεύονται όμως το ότι το κράτος δεν έχει την δυνατότητα να τους ελέγχει με κανέναν τρόπο, αφού δεν υπάρχουν στοιχεία – εδώ πολλοί από αυτούς δεν έχουν ταυτότητες – και έτσι επί της ουσίας το δικό τους κέρδος για τις ίδιες ώρες δουλειάς με τους Έλληνες είναι αρκετά μεγαλύτερο. Έτσι καταφέρνουν να στέλνουν χρήματα πίσω στις χώρες τους.

Στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ για το περασμένο έτος, τα οποία ήλθαν στην δημοσιότητα αναφέρουν ότι η αξία των εμβασμάτων των οικονομικών μεταναστών προς τις χώρες τους, βρέθηκε σε επίπεδο ρεκόρ, ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο.

Θεωρείται βέβαιο ότι το υψηλότερο μερίδιο από τα χρήματα αυτά δεν αποτελούν επενδύσεις ούτε και εμπορικά εμβάσματα καθώς κάθε μετανάστης μπορεί να αποστέλλει σε οποιονδήποτε προορισμό όσα χρήματα θέλει, ενώ την ίδια ώρα οι ελληνικές τράπεζες χαρατσώνουν με προμήθειες τις ελληνικές εταιρίες, ακόμη και για ενδοκοινοτικά εμβάσματα.

Οι Έλληνες, που υποχρεώνονται πλέον να πληρώνουν ακόμη και το ενοίκιο του σπιτιού τους, μέσω της τράπεζας, αλλά και που πρέπει σύμφωνα με τους νέους νόμους να πληρώνονται μέσω λογαριασμού τραπέζης – προκειμένου να ελεγχθεί η φοροδιαφυγή – είναι κάθε φορά τα μόνιμα θύματα είτε του κράτους είτε ακόμη και των τραπεζών όταν αυτές αποφασίζουν να τους … χρεώσουν για υπηρεσίες, οι οποίες είναι μερικές φορές ακόμη και στα όρια τις παρανομίας.

Αντιθέτως οι μετανάστες, οι οποίοι δεν φαίνονται πουθενά, δεν εμφανίζονται πουθενά, μπορούν όχι μόνο να “χαίρονται” όλα τις υπηρεσίες του ελληνικού κράτους, όπως παραδείγματος χάριν δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη –  χάρις φυσικά στις άοκνες προσπάθειες της αριστεράς.

Και φυσικά, αυτό ως αποτέλεσμα της μαύρης εργασίας τους. Και ας μην ξεχνάμε και ότι στα ποσοστά εγκληματικότητας στην χώρα μας, το ποσοστό των αλλοδαπών είναι συντριπτικό έναντι των Ελλήνων. Τι ποσοστό άραγε, από το 1,5 δισεκατομμύριο που στέλνουν πίσω στην Ασία και την Αφρική είναι προϊόν εγκλήματος;

Οι Έλληνες καλούνται να εξηγήσουν πού βρίσκουν τα χρήματά τους. Οι αλλοδαποί αντιθέτως δεν έχουν καμία τέτοια υποχρέωση.

Δημήτρης Παπαγεωργίου

www.elora.gr