Τις τελευταίες ημέρες επανήλθε στο προσκήνιο και την επικαιρότητα το θέμα των διάφορων παγκοσμίων «λεσχών», «διευθυντηρίων» κτλ., με αφορμή την ανάληψη πρωθυπουργικών καθηκόντων σε Ελλάδα και Ιταλία δύο ανθρώπων που κινούνται ακριβώς στους συγκεκριμένους παρασκηνιακούς κύκλους: του Λουκά Παπαδήμου και του Μάριο Μόντι.

Επίσης, εντελώς «συμπτωματικά», νέος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ανέλαβε ο Ιταλός Μάριο Ντράγκι, που επίσης «κατηγορείται» ότι ανήκει στα ως άνω γεωοικονομικά συμφέροντα.

Ειδικότερα ξέσπασε θόρυβος γύρω από την περιβόητη Τριμερή Επιτροπή και την πραγματική (ή όχι) ισχύ της σε ό,τι αφορά τις λήψεις αποφάσεων σε παγκόσμιο επίπεδο.

Άλλωστε τόσο ο Παπαδήμος όσο και οι Μόντι και Ντράγκι αποτελούν αποδεδειγμένα στελέχη της Τριμερούς Επιτροπής.

 

Εμάς δεν μας ενδιαφέρει εδώ – και το ίδιο ισχύει σε όλες τις αναλύσεις μας – η «κουτσομπολίστικη» διάθεση ορισμένων που ασχολούνται με το θέμα αυτό λόγω «μόδας» των ημερών (και που αύριο θα το ξεχάσουν, όπως έχουν ξεχάσει τόσα και τόσα).

Αυτά τα άτομα άλλωστε πάντοτε βγαίνουν και παριστάνουν τους «πολυπράγμονες» επί παντός του επιστητού και έχουν γνώμη σχεδόν για τα πάντα: μετά από κάποια τρομοκρατική ενέργεια γίνονται «ειδικοί επί της τρομοκρατίας», μετά από κάποιο οικονομικό κραχ «ειδικοί οικονομολόγοι», αλλά και μετά από κάποιον σεισμό παριστάνουν τους… «ειδικούς σεισμολόγους»! Χωρίς αιδώ, χωρίς ντροπή…

Πέραν αυτού, δεν μας ενδιαφέρει ούτε το όψιμο ενδιαφέρον μερικών «εθνικοφρόνων», που τώρα μόλις έμαθαν τι σημαίνει Τριμερής Επιτροπή και έσπευσαν αμέσως να της στείλουν «ανάθεμα» για να… σώσουν έτσι τον ελληνισμό!… Αυτοί οι «τουρκοφάγοι» και «ελληναράδες» – στο σύνολό τους ανώνυμοι – εξαφανίζονται πάντοτε όταν ακούγεται η πρώτη κανονιά! Τόσο «γενναίοι»!… Νιώθουμε γι’ αυτούς τους δύστυχους πλήρη περιφρόνηση…

Εμάς λοιπόν το ζήτημα της Τριμερούς Επιτροπής και της επιρροής της πάνω στον πλανήτη (και ειδικά στον δυτικό κόσμο) μας ενδιαφέρει βασικά από πλευράς γεωπολιτικής οπτικής γωνίας, αλλά και διαλεκτικής εξέλιξης της ιστορίας.

Μας ενδιαφέρει δηλ. στο πλαίσιο κυρίως – χωρίς να παραγνωρίζουμε φυσικά τις άλλες του παραμέτρους – της τιτάνιας πλανητικής σύγκρουσης που καταφτάνει με ραγδαίους πλέον ρυθμούς και για την οποία αναφερόμαστε σε κείμενά μας ήδη εδώ και περίπου 12 χρόνια. Μία σύγκρουση που θα εστιαστεί στην επιθυμία κατάληψης από τις υπερδυνάμεις του «καρδιακού χώρου» της υφηλίου, του κέντρου του κόσμου, που δεν είναι παρά η Ευρασία…

Ήδη από την περίοδο του Ψυχρού πολέμου τα δυτικά μπλοκ συμφερόντων (το πλέγμα πολιτικών ελίτ-στρατιωτικών κέντρων-πολυεθνικών επιχειρήσεων) στην προσπάθειά τους να αναχαιτίσουν τον κίνδυνο επικράτησης της κομμουνιστικής Ανατολής προέβησαν σε μια σειρά φιλόδοξων πλανητικών σχεδιασμών.

Επιχείρησαν δηλ. τη δημιουργία μίας ελάχιστης έστω συνεννόησης και ένωσης των δυνάμεών τους ενώπιον του κοινού «ερυθρού» κινδύνου.

Επακόλουθο αυτής της προσπάθειας υπήρξε η διαμόρφωση της Τριμερούς Επιτροπής το 1973 (τυχαία χρονιά; βλ. και πρωτοσέλιδο θέμα μας της 17ης Νοεμβρίου 2011 στην «Ε.Ω.»), η οποία ένωνε υπό προϋποθέσεις τα εν πολλοίς αντιφατικά συμφέροντα ΗΠΑ-Ευρώπης-Ιαπωνίας.

Όμως, παρ’ όλες τις καλές πιθανώς προθέσεις των δημιουργών της, η Τριμερής Επιτροπή δεν μπόρεσε ποτέ να αποτελέσει έναν συμπαγή πυρήνα δυναμικής λήψης αποφάσεων εκ μέρους της Δύσης, ακριβώς λόγω της πολυτασικότητας και της δημοκρατικότητας που χαρακτηρίζουν τον δυτικό κόσμο (όπου ο καθένας «λέει τα δικά του»!).

Αντίθετα, στην Ανατολή το ίδιο χρονικό διάστημα διαμορφώθηκε σε πλήρεις διαστάσεις το Κόκκινο Ιερατείο της Μόσχας, που εμείς θεωρούμε 100 φορές πιο αποτελεσματικό και επικίνδυνο από την Τριμερή Επιτροπή, αφενός λόγω του υπερσυγκεντρωτικού του χαρακτήρα και αφετέρου λόγω του απολύτου του μυστικισμού…

Απόδειξη της ως άνω θέσης μας είναι ότι ενώ η διεθνής προπαγάνδα της σοβιετικής KGB δαιμονοποίησε αμέσως την Τριμερή Επιτροπή (αχρηστεύοντας έτσι τον όποιο ρόλο της να συμβάλλει ουσιαστικά σε μια πραγματική ένωση της Δύσης), από την άλλη πλευρά καμία ουσιαστική απάντηση δεν υπήρξε ποτέ έναντι του επεκτατισμού της Ανατολής…

Το αποτέλεσμα είναι βέβαια σήμερα να έχουμε από τη μια μεριά μία συγκροτημένη Ανατολή (ευρασιατικός άξονας), ευρισκόμενη σε οικονομική άνοδο, από την δε άλλη μεριά μία Δύση πολυδιασπασμένη – ούτε να συνεννοηθούν μεταξύ τους οι ηγέτες της δεν μπορούν! – και με συνεχή οικονομική καθίζηση.

Άρα, θεωρούν πολλοί ειδικοί αναλυτές του πλανήτη, καμία Τριμερής Επιτροπή δεν μπορεί να διασώσει τη Δύση από τον διαφαινόμενο όλεθρό της!…

Το 1973 λοιπόν ιδρύθηκε η Τριμερής Επιτροπή, ακριβώς για να προσαρμόσει τη Δύση στις συνθήκες της συμφωνίας της «Νέας Γιάλτας» που είχε υπογραφτεί το 1972 ανάμεσα σε ΗΠΑ και ΕΣΣΔ [έχουμε αναφερθεί σε άλλο κείμενό μας].

Θεωρητικός εγκέφαλος της άτυπης – αν και όχι τόσο «άτυπης» τελικά… – οργάνωσης συσπείρωσης των δυτικών συμφερόντων ανέλαβε ο πολιτικός επιστήμονας, ειδικός στις διεθνείς σχέσεις, Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι, τον οποίο εμείς χαρακτηρίσαμε δημόσια ως «πράκτορα της αμερικανικής CIA και του Πενταγώνου» (χωρίς ποτέ να διαψευστούμε).

Ο εν λόγω αναλυτής έθεσε εξαρχής σχεδιασμό δημιουργίας γεωπολιτικής κυριαρχίας της Δύσης – και βασικά των ΗΠΑ – μέσω μιας επιθετικής πολιτικής έναντι της Σοβιετικής Ένωσης.

Έτσι, οδηγηθήκαμε στη δεύτερη φάση του Ψυχρού πολέμου (ύστερα από μια σχετική «νηνεμία» στις διεθνείς σχέσεις), ιδιαίτερα δε μετά την ανάληψη της προεδρίας των ΗΠΑ από τον φανατικό Ρόναλντ Ρέιγκαν (Ιανουάριος 1981).

Ο Ρέιγκαν δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τον Δημοκρατικό – άρα συνδεόμενο με το εβραϊκό λόμπι – Μπρεζίνσκι για να εξυπηρετήσει τον σχεδιασμό επικράτησης των ΗΠΑ επί της ΕΣΣΔ. Το αποτέλεσμα ήταν μέχρι τουλάχιστον το 1985 ο πλανήτης να απειλείται ξανά από θερμοπυρηνικό ολοκαύτωμα, ως αποτέλεσμα του Γ΄ παγκοσμίου πολέμου ανάμεσα σε Δύση κι Ανατολή…

Όμως η Ανατολή, όπως πάντα, απάντησε ύπουλα!

Σύμφωνα με τον σχεδιασμό του Γιούρι Αντρόποφ (ηγέτη της ΕΣΣΔ και πρώην διοικητή της KGB) έπρεπε να σκηνοθετηθεί η «εικονική» διάλυση της «αυτοκρατορίας του κακού» – σύμφωνα με την ορολογία του ίδιου του Ρέιγκαν – και η δήθεν πτώση του κομμουνισμού στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης!

Έτσι, ο μεν κομμουνισμός «έπεσε», αλλά η εξουσία παρέμεινε στις χώρες αυτές στα χέρια των ίδιων ανθρώπων του παλιού καθεστώτος!!!

Και η Δύση «έχαψε» το παραμύθι της KGB, με τον Φράνσις Φουκουγιάμα (επίσης επιστημονικό συνεργάτη των μηχανισμών ασφαλείας της Δύσης) να κάνει λόγο για «τέλος της ιστορίας» και αιώνια επικράτηση του φιλελευθερισμού στον κόσμο!…

Σε κάποια όμως χρονική στιγμή φάνηκε ότι όλα αυτά («ύφεση», «περεστρόικα» του Γκορμπατσόφ, περίοδος Γιέλτσιν, προσέγγιση της νέας Ρωσίας με τη Δύση) δεν ήταν παρά ένα προσεκτικά φτιαγμένο «επικάλυμμα», πίσω από το οποίο ελλόχευε ο παλιός κίνδυνος του Κόκκινου Ιερατείου!

Και μάλιστα εντελώς ανασυγκροτημένος και ενισχυμένος από τη συμμαχία με την Κίνα, καθώς και με τακτικές συνεργασίες τοπικού επιπέδου με συγκεκριμένους κύκλους του εξτρεμιστικού Ισλάμ…

Η σύλληψη άλλωστε του Ρώσου μαφιόζου Γιαπόντσικ στις ΗΠΑ το 1995 φανέρωσε ότι ήδη από τότε η αμερικανική οικονομία ήταν φοβερά διαβρωμένη από τη ρωσοκινεζική διείσδυση στις πλέον νευραλγικές της δομές!…

Πανικόβλητο το FBI ενημέρωσε σχετικά πάντες τους αρμοδίους σχετικά με τον επικείμενο οικονομικό Αρμαγεδδώνα της Δύσης, που θα ερχόταν ως συνέπεια επιβολής των ανατολικών εμπορικών συμφερόντων μέσα μάλιστα στην «καρδιά» της Δύσης!

Τότε ο Μπρεζίνσκι συνέγραψε και κυκλοφόρησε, το 1997, το κλασικό πλέον σύγγραμμά του «Η μεγάλη σκακιέρα», ως ένα είδος μανιφέστου της Τριμερούς Επιτροπής για τις συνθήκες της Νέας Εποχής που κατέφτανε.

Όμως το έργο αυτό ήταν τόσο εξόφθαλμα αντιρωσικό και αντιανατολικό (π.χ. έκανε ολόκληρη αναφορά στο… πώς η Δύση θα μπορούσε να διαμελίσει τη Ρωσία!!!), ώστε κάποιοι δυτικοί κύκλοι έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν ως προβοκατόρικο και αναρωτήθηκαν ποιανού άραγε τα συμφέροντα εξυπηρετεί ο – πολωνικής καταγωγής – Αμερικανός αυτός πολιτειολόγος!…

Η σκέψη αυτή ενισχύεται αν ληφθεί υπόψιν ότι αμέσως μετά, το έτος 2000, ο Εβραίος Σολομών Πασί (πρώην υπουργός εξωτερικών της Βουλγαρίας), αυτός ο δήθεν «φιλοδυτικός» άνθρωπος του Κόκκινου Ιερατείου πήρε τη βασική θέση του Μπρεζίνσκι και την εξειδίκευσε, ως προς τη διάλυση της Ρωσίας σε… 3 νέα κράτη!

Τρομερή προβοκάτσια του Πασί, που βέβαια ακύρωσε όλα τα σχέδια της Δύσης και ενδυνάμωσε 100% τη Ρωσία!… [για το σχέδιο του Πασί έχουμε επίσης αναφερθεί σε άρθρα μας στην «Ε.Ω.»] Άραγε και ο Μπρεζίνσκι υπήρξε «εμφυτευμένη» περίπτωση πράκτορα της KGB στο ίδιο το κέντρο της χάραξης γεωπολιτικών σχεδιασμών των ΗΠΑ;

Αργά ή γρήγορα θα μάθουμε!

Τα παραπάνω εκπληκτικά, που βέβαια δίνουν τελείως άλλες διαστάσεις στην πρόσφατη πρωθυπουργοποίηση του Παπαδήμου, ενισχύουν και τα όσα πλέον άνθρωποι του βαθέος παρασκηνίου αναφέρουν σχετικά με τον ίδιο τον πραγματικό ρόλο της Τριμερούς Επιτροπής.

Έτσι, ξεκινούν από το ίδιο το επίσημο σύμβολο της παραπάνω «αδελφότητας», που αν κάποιος προσέξει καλύτερα είναι… ο αριθμός 666 του Αντίχριστου!!!

Όντως, αν αναλύσει κάποιος τα παράξενα σχήματα (τρία στον αριθμό) που απαρτίζουν το σήμα της Τριμερούς Επιτροπής και τα τοποθετήσει στη σειρά, τότε βγαίνει σαφέστατα το νούμερο 666, με τα τρία εξάρια το ένα μετά το άλλο! Πραγματικά απίστευτο!…

Φυσικά στο θέμα αυτό θα επανέλθουμε, έστω και αν έχουμε κρίνει ότι πολλά στοιχεία, που δείχνουν ένα υπόβαθρο πολύ πέραν της ανθρώπινης φαντασίας, είναι μη δημοσιεύσιμα (τουλάχιστον όχι ακόμα). Εξάλλου οι εξελίξεις που καταφτάνουν θα είναι καταιγιστικές και συγκλονιστικές!

Εμείς το ξαναγράψαμε από αυτήν εδώ την εφημερίδα: ο Λουκάς Παπαδήμος θα οδηγήσει την Ελλάδα στη Νέα Εποχή!…

Είτε το θέλουν μερικοί είτε όχι! Όσο για τον Γιώργο Παπανδρέου, εμείς εδώ και αρκετό καιρό κάναμε την πρόβλεψη (άλλωστε και δημόσια τον καλέσαμε να το κάνει…) ότι σύντομα εγκαταλείπει την ελληνική πολιτική και αναλαμβάνει πόστο πλανητικών διαστάσεων!!!

Σύντομα λοιπόν ο Γ.Α.Π. θα διαλύσει το ΠΑΣΟΚ, παραιτούμενος από την ηγεσία του και έτσι θα κινηθούν όλες εκείνες οι «υπόγειες» διαδικασίες που, μέσω του τέλους της Μεταπολίτευσης, θα απολήξουν στην επιβολή της ιστορικής νομοτέλειας μέσω Εκείνου που Πρέπει…

Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης

elora.gr