Το πρόσωπο της χρονιάς που τελειώνει δεν είναι πολιτικό, αλλά επηρέασε τις πολιτικές εξελίξεις όσο κανένα άλλο. Δεν είναι καλλιτέχνης ή διανοούμενος, συγκίνησε όμως ολόκληρους λαούς. Δεν έπιασε όπλο στα χέρια του, αλλά έκανε επανάσταση. Δεν είναι ένα, αλλά χιλιάδες, ίσως εκατομμύρια. Το πρόσωπο του 2011 για τους συντάκτες του περιοδικού Time είναι ο ανώνυμος διαδηλωτής. Η αραβική άνοιξη οδήγησε στο καλοκαίρι αγανάκτησης στη Μεσόγειο και στο φθινόπωρο της ειρηνικής εξέγερσης του 99% απέναντι στο 1% της Γουόλ Στριτ και των αγορών, που ελέγχει τον παγκόσμιο πλούτο.

Τυνησία, Αίγυπτος, Συρία, Ισπανία, Ελλάδα, ΗΠΑ, Ρωσία. Οι πολίτες φτωχών και πλουσίων, δημοκρατικών και τυρρανικών κρατών διαδήλωσαν ότι έχουν φωνή, δεν είναι θεατές στις ίδιες τους τις ζωές.

Ορισμένοι το πλήρωσαν με αίμα, άλλοι όχι. Κάποιοι πέτυχαν ουσιαστικές νίκες, άλλοι μόνο συμβολικές. Κανείς τους δεν έκανε πίσω. Έβαλαν και πάλι τον ανθρώπινο παράγοντα σε μια εξίσωση που κυριαρχείται από αριθμούς και ψυχρή λογική.

Αυτή είναι η ένατη φορά στην ιστορία του περιοδικού που δεν επιλέγονται φυσικά πρόσωπα ως πρόσωπα της χρονιάς. Το 1950, μεσούσης της σύρραξης στην Κορέα, είχε επιλέξει τον Αμερικανό στρατιώτη. Το 1956, χρονιά της σοβιετικής εισβολής στην Ουγγαρία, τον Ούγγρο αντιστασιακό. Το 1966 τη μεταπολεμική γενιά των Μπέιμπι Μπούμερς, που έμπαινε στο προσκήνιο. Το 1969 τη «σιωπηρή πλειοψηφία» της αμερικανικής μέσης τάξης. Το 1982 τον ηλεκτρονικό υπολογιστή ως… μηχανή της χρονιάς και το 1988 την απειλούμενη από οικολογική καταστροφή Γη ως… πλανήτη της χρονιάς. Η εισβολή στο Ιράκ και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν είχαν ως αποτέλεσμα να ανακηρυχθεί για δεύτερη φορά ο Αμερικανός στρατιώτης πρόσωπο της χρονιάς, το 2003. Το 2006 πρόσωπα της χρονιάς ήταν όλοι οι πολίτες της ψηφιακής εποχής που δημιουργούν περιεχόμενο στο διαδίκτυο.

http://www.enet.gr/