Η οικονομική κρίση έχει γίνει αντικείμενο πολλών συζητήσεων στην χώρα μας.

Το σκληρότερο όμως ίσως πρόσωπό της δείχνει στους αυτοαπασχολούμενους, στους μικροεπιχειρηματίες, στον εμπορικό ιστό της χώρας.

 Και σκληρότερα ίσως από όλους χτυπά αυτούς που δραστηριοποιούνται στο κέντρο της Αθήνας.

Οι οποίοι δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο την ίδια την οικονομική κρίση και τα παρεπόμενά της αλλά και πολλά άλλα προβλήματα.

Που ξεκινάνε από την “ερήμωση” του κέντρου λόγω των συχνών “επαναστατικών γυμνασίων” της αριστεράς, την εγκληματικότητα που αποτελεί τεράστια πληγή ιδιαίτερα για το κέντρο, φυσικά το παρεμπόριο που έχει de facto νομιμοποιηθεί από την απουσία οποιασδήποτε οργανωμένης δράσης εναντίον του από την πλευρά της πολιτείας.

Όλα αυτά, σε συνδυασμό με την φορολογική επιδρομή του κράτους και την στενότητα στις τσέπες των καταναλωτών οδηγούν σε μαζικά λουκέτα σε ολόκληρη την Αθήνα. Υπάρχει όμως και μία κατηγορία “επιχειρήσεων” οι οποίες αν δεν “ανθίζουν”, τουλάχιστον προοδεύουν. Και αυτές είναι οι επιχειρήσεις των αλλοδαπών.

Δεν μιλάμε φυσικά για “ξένες επενδύσεις” αλλά για τα γνωστά, περίεργα μαγαζάκια, που είτε προσφέρουν “υπηρεσίες διαδικτύου”, είτε πουλάνε ηλεκτρονικά προϊόντα, είτε είδη από τους τόπους καταγωγής των λαθρομεταναστών. Συνήθως βέβαια δεν κάνουν κάτι καθορισμένο, αλλά αντιθέτως λειτουργούν ως “σημεία συνάντησης” των αλλοδαπών και προσφέρουν διαφόρων ειδών “υπηρεσίες”.

Χαρακτηριστικό αυτή της τάσης είναι το δημοτικό συμβούλιο της 23ης Δεκεμβρίου του περασμένου έτους. Κατά την διάρκεια του οποίου συζητήθηκε το ζήτημα της αδειοδότησης 14 καταστημάτων, όλων για παροχή υπηρεσιών διαδικτύου. Από τα 14 λοιπόν, τα 13 άνηκαν σε αλλοδαπούς.

Στο συγκεκριμένο δημοτικό συμβούλιο ήταν παρόντες κάτοικοι της περιοχής του 6ου Δημοτικού διαμερίσματος (η πολύπαθη περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, της πλ. Βικτωρίας, της Κυψέλης και ούτω καθ’ εξής). Οι οποίοι διαμαρτύρονταν για τον τρόπο με τον οποίο δίνονται οι άδειες στους αλλοδαπούς, για να ανοίξουν καταστήματα.

Η διαμαρτυρία των κατοίκων στον Καμίνη

Τότε μάλιστα οι κάτοικοι της περιοχής, πέρα από την παρουσία τους στο Δημοτικό Συμβούλιο είχαν στείλει και ανοιχτή επιστολή προς τον Δήμαρχο της πόλης κ. Καμίνη, η οποία είχε δει το φώς της δημοσιότητας σε αρκετά (ηλεκτρονικά) ΜΜΕ και στην οποία ανέφεραν: “ 300 μαγαζιά ιντερνέτ, μίνι μάρκετ και κομμωτήρια αλλοδαπών υπάρχουν στην Πλατεία Βικτωρίας και την Πλατεία Αμερικής, τα οποία είτε αδυνατεί να κλείσει είτε αδειοδοτεί αφειδώς.

Πώς μετά θα σπάσει το γκέτο κ. Καμίνη; Πώς θα παταχθεί η εγκληματικότητα; Από μόνα τους; Ο Παπουτσής φταίει που εσείς θέλετε να αδειοδοτήσετε όποιον αλλοδαπό σας έρχεται με πέντε χαρτιά για Ιντερνετ; Την γνησιότητα των εγγράφων τους την έχετε εξετάσει ποτέ; Και επιτέλους. Η αναστολή χορήγησης αδειών ισχύει ή δεν ισχύει; Ο κ. Μπέης αλήθεια γιατί κόπτεται τόσο πολύ για την αδειοδότηση των καταστημάτων αυτών;

Προβληματίζεστε για το πώς θα φέρετε κόσμο στην Αθήνα. Να τον φέρετε να δει τί; Την ζωή στο Αφγανιστάν και τη Νιγηρία; Πραγματικά πιστεύετε πως με την κατάσταση που δημιουργείτε με τις απαράδεκτες αποφάσεις σας θα φέρετε κόσμο στην Αθήνα; Εάν ναι, θα πρέπει να είστε αφελής που νομίζετε πως ο κόσμος θα ζήσει ανάμεσα στα δεκάδες Ιντερνετ καφέ και άλλα καταστήματα αλλοδαπών που αδειοδοτείται χωρίς καθόλου τύψεις, μέσα στην βρώμα, το χάος και την παραβατικότητα.”

Οι υποψίες για την… μαφία

Λίγο καιρό νωρίτερα το φώς της δημοσιότητας είχαν επίσης δει κατηγορίες σχετικά με την ίδια την φύση αυτών των μαγαζιών. Μιλούσαν οι καταγγέλλοντες για καταστήματα αλλοδαπών, οι οποίοι ζητούσαν άδεια για αμιγή επιχείρηση παροχών διαδικτύου, ενώ τα μαγαζιά τους λειτουργούν εδώ και 2 χρόνια πουλώντας από κάλτσες μέχρι ανεμιστήρες, ενώ δεν έχουν ούτε χώρους, ούτε εγκαταστάσεις για αυτή την δραστηριότητα.

Ενώ σημείωναν πως αρκετοί από αυτούς τους αλλοδαπούς, αλλά και άλλοι που δραστηριοποιούνται στην περιοχή έχουν από δύο και τρία καταστήματα. Πράγμα περίεργο για… οικονομικούς μετανάστες, οι οποίοι “δεν έχουν που την κεφαλή κλίνε”.  Είναι πολύ περίεργο να ανοίγεις συνέχεια μαγαζιά και να καταφέρνεις να τα συντηρείς όλα εν μέσω οικονομικής κρίσης όταν παραδοσιακές, πολυετείς επιχειρήσεις κλείνουν στην περιοχή η μία μετά την άλλη.

Στην περιοχή πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις λειτουργούν ως “βιτρίνα” για διάφορες άλλες εγκληματικές δραστηριότητες και χρησιμεύουν και για … ξέπλυμα μαύρου χρήματος, το οποίο προέρχεται τόσο από κλεπταποδοχή όσο και από διακίνηση ναρκωτικών.
Βέβαια το ζήτημα δεν είναι μόνο τα 14 ή 15 ή 50 μαγαζιά που αδειοδοτούνται.

Τα μαγαζιά που λειτουργούν ακόμη και χωρίς άδεια είναι εκατοντάδες. Και εκεί δεν… πατά κανένας ελεγκτής. Γιατί άραγε; Γιατί την ίδια στιγμή που στους Έλληνες μαγαζάτορες φορτώνεται η ταμπέλα του “φοροφυγά” και τα κλιμάκια του ΣΔΟΕ την στήνουν έξω από τα μαγαζιά, κανείς δεν ελέγχει το τι συμβαίνει με τα μαγαζιά των αλλοδαπών; Μήπως υπάρχει κάποια “κεντρική κατεύθυνση”; Μήπως κυριαρχεί η λογική του… δεν θα βγεί άκρη;

Μήπως επειδή δεν υπάρχει κανενός είδους έλεγχος γνωρίζουν οι διάφοροι ελεγκτικοί μηχανισμοί ότι και… πρόστιμα να ρίξουν, θα αλλάξει ο ιδιοκτήτης αύριο μεθαύριο τα… χαρτιά του, για να ανοίξει ένα άλλο μαγαζί.

Αλλά όχι… ΣΔΟΕ αλλά και το υγειονομικό να μπεί μέσα στα περισσότερα από αυτά τα μαγαζιά θα είναι υποχρεωμένο να τους βάλει λουκέτο. Φαίνεται όμως ότι χαίρουν κάποιας περίεργης ασυλίας.
Πριν από κάποιο καιρό μάλιστα είχαμε και περιστατικό… έκρηξης σε ένα τέτοιο μαγαζί.

Ή μήπως αυτοί είναι το… μέλλον

Βέβαια υπάρχει και η πιθανότητα όλα τα παραπάνω να μην είναι καθόλου τυχαία. Αλλά στην πραγματικότητα να αποτελούν την πλήρωση των σχεδιασμών κάποιων. Οι οποίοι αυτού του είδους το μέλλον ονειρεύονται για την χώρα μας στο πλαίσιο του… πολυπολιτισμού.

Κάποιοι για τους οποίους η… γκετοποίηση είναι ευλογία. Κάποιοι οι οποίοι θέλουν να βλέπουν τους Έλληνες να αντικαθίστανται από ασιάτες και αφρικανούς. Και μέχρις στιγμής φαίνεται να τα καταφέρνουν καθώς ιδιαίτερα η περιοχή του 6ου Δ.Δ. Μοιάζει ολοένα και περισσότερο με κάποια αφρικανική ή ασιατική πόλη, παρά με την πρωτεύουσα της ιστορικότερης χώρας της Ευρώπης.

Δημήτρης  Παπαγεωργίου

www.elora.gr