του Σάββα Καλεντερίδη*

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) κύριος Ντράγκι, σε συνέντευξη τύπου, και αναφερόμενος στην Ελλάδα είπε μεταξύ άλλων και αυτό: “Είπαμε ότι η Ελλάδα είναι μοναδική (περίπτωση). Είναι πράγματι μοναδική σε όλα”.

Η συγκεκριμένη αναφορά του Ιταλού τραπεζίτη, που έχει στα χέρια του τις τύχες της ΕΚΤ και κατά κάποιο τρόπο και της Ελλάδος, έγινε μετά από σχετική ερώτηση δημοσιογράφου, για το αν το σχέδιο στήριξης που αφορά την Ελλάδα, θα ισχύσει και για άλλες χώρες που πιθανόν βρεθούν στη θέση της χώρας μας.

Παρότι η αναφορά αυτή αν διαβαστεί στο χαρτί φαίνεται ότι έχει μια ειρωνεία εναντίον της χώρας μας, αν έβλεπε κανείς την έκφραση του Ντράγκι, θα διέκρινε στο πρόσωπο και το βλέμμα του έναν πόνο ψυχής ανάμεικτο με τρόμο, αφού μάλλον τη στιγμή εκείνη αναλογίστηκε ο δυστυχής τί και πόσα έχει να υποστεί, ασχολούμενος με τη λύση του προβλήματος που λέγεται Ελλάδα, όπου όλα είναι μοναδικά.

Άλλωστε, σε ποια άλλη χώρα θα μπορούσε καταλάβει την εξουσία άτομο αμφίβολης νοητικής ικανότητας, ο οποίος, αφού περιστοιχίθηκε από μια ομάδα ατόμων ενός νέου πολιτικού ανθρωποείδους, αυτού των κηπουρών, ανέλαβε εργολαβικά την αποστολή της διάλυσης μιας χώρας.

Το από που έλαβε την αποστολή, μη ρωτάτε, πάντως μπορεί ο καθένας να αναλογιστεί ότι ένας πολιτικός -λέμε τώρα- που αγαπά, είναι έτοιμος να ματώσει και νοιώθει ως πατρίδα του τη χώρα που κυβερνά, δεν την κατασυκοφαντεί σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, όπου περιφέρεται όχι για να λύσει προβλήματα, αλλά για να τα καταστήσει κυριολεκτικά άλυτα.

Να λοιπόν μια μοναδικότητα, που δικαιώνει τον Ντράγκι.

Αφού πλέον επί μια διετία φαγώθηκε το βόδι και είχε μείνει η ουρά, όπως λέει ο λαός μας, για την καταστροφή της χώρας, ακολούθησε το καλύτερο!

Ήταν το δημοψήφισμα, που στην κυριολεξία τρέλανε τους Ευρωπαίους ηγέτες και μάλλον ήταν ένα από τα θέματα που είχε κατά νου ο Ντράγκι, όταν εμφανίστηκε στο πρόσωπό του εκείνη η συμπόνια ανάμεικτη με τρόμο για το ζήτημα Ελλάδα.

Όμως, δεν σταματούν εδώ τα μοναδικά, αφού μόλις γύρισε από την Ευρώπη ο πρωθυπουργός δαφνοστεφανωμένος και τροπαιούχος, μετά την τορπίλη του δημοψηφίσματος, τον υποδέχτηκαν όρθιοι με θερμότατα χειροκροτήματα εκτός των υπουργών και υφυπουργών του νέου πολιτικού ανθρωποείδους, και οι άλλοι, οι παλαιοί, του βαθέος και του επιφανειακού ΠΑΣΟΚ!

Για να μην εξαντληθούν οι εκπλήξεις προς τους ξένους που παρακολουθούν άναυδοι και κυριολεκτικά με κομμένη την ανάσα το θέατρο του παραλόγου στην Ελλάδα, αυτοί οι ίδιοι που χειροκροτούσαν, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους τους στη Βουλή, αποφάσισαν αμέσως μετά να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση, ο οποίος εξέλαβε την ψήφο εμπιστοσύνης ως σήμα για διάλυση της κυβέρνησης και δημιουργία άλλης, υπό νέο πρωθυπουργό! Τόσο λογικά πράγματα.

Για να μην δώσουμε την ευκαιρία στους θεατές να πάρουν ούτε ανάσα, ακολούθησε το θρίλερ της κυβέρνησης Πετσάλνικου, που κυριολεκτικά τίναξε την μπάνκα στον αέρα, για να προκαλεί πλέον κάτι σαν ανία στη συνέχεια του έργου η νέα 52μελής κυβέρνηση υπό τον Λουκά Παπαδήμο, με τα περισσότερα μέλη της προηγούμενης κυβέρνησης, κηπουρούς, βαθείς και επιφανειακούς, να είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή για την έκπληξη, αν μη τι άλλο, για να έχει λίγο ουσία το έργο!

Μετά ακολούθησαν σκηνές κωμικοτραγικές μεταξύ παλιοεπαναστατών πασόκων υπουργών και υπουργών του ΛΑΟΣ, να αλληλοσφάζονται εντός και εκτός υπουργικού συμβουλίου. Χάρμα!

Μετά την κοιλιά που εμφάνισε το έργο, έμελλε να αποζημιωθούν οι θεατές με αυτά που ακολούθησαν, που η μια έκπληξη διαδεχόταν την άλλη, όσο έφθαναν οι μέρες του ΟΧΙ ή του ΝΑΙ στο Μνημόνιο-2.

Εκεί είδαμε πρωτοκλασάτο υπουργό του εκσυγχροστικο-επιφανειακο-βαθέος ΠΑΣΟΚ να ομολογεί με μια ειλικρίνεια που άγγιζε τα όρια του κυνισμού ότι δεν διάβασε καν το Μνημόνιο-1, επειδή λέει είχε δουλειά, το οποίο μάλλον δεν διάβασαν ούτε αυτοί που το εισηγήθηκαν και εννοούμε τους εδώ, όχι τους απ’ έξω, που το διάβασαν πολύ καλά, αφού οι ίδιοι το συνέταξαν.

Πάντως το στέλεχος αυτό ήταν συνεπές στις αρχές του, αφού είπε ΝΑΙ στο Μνημόνιο-2, στο οποίο όμως είπε ΟΧΙ η εκ των αρχιτεκτόνων της εφαρμογής του πρώτου κυρία Κατσέλη, αλλά και ο εκ των πρωτεργατών της ιδέας του δημοψηφίσματος και εκ των θερμοτέρων χειροκροτητών του Προέδρου, Χάρης Καστανίδης, ο οποίος έκανε ομάδα βουλευτών αρνητών του δεύτερου κακού μνημοσίου.

Ανάμεσά τους και τ’ εμέτερον η Κυριακή Τεκτονίδου, που έκλεισε την επιστολή αποχωρισμού της από το Κίνημα υπό τη συνοδεία λαϊκών μελωδιών, με τα εξής αποσπάσματα ασμάτων: «μου χρωστάς δεν σου χρωστάω, έχε γεια σε χαιρετάω» και «Δεν είσαι ο Γιώργος που αγαπούσα μια φορά», αποκαλύπτοντας έναν τελειωμένο πλέον -πολιτικό, μην παρεξηγηθούμε- έρωτα με τον Πρόεδρο!

Όμως ο τρόμος του Ντράγκι δεν πήγαζε μόνο την μοναδικότητα της κυβερνητικής παράταξης.

Όπως αποδείχτηκε από την πορεία των γεγονότων, πολύ δυνατές εναλλασσόμενες σκηνές θρίλερ και κωμωδίας είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν οι θεατές και στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας, όπου δυο-τρεις ομαδάρχες, παίζοντας μικροκομματικά και προσωπικά παιχνίδια, έπιασαν στον ύπνο ένα κόμμα που δηλώνει έτοιμο να αναλάβει τα ηνία της εξουσίας, φιλοδοξώντας μάλιστα να αλλάξει το πολύ κακό κλίμα που επικρατεί για τη χώρα μας στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, φέρνοντας και πάλι την ελπίδα στον ελληνικό λαό, όπως δηλώνει ο κ. Αντώνης Σαμαράς.

Αποτέλεσμα, μετά τη μεγάλη μάχη του ΝΑΙ και του ΟΧΙ εντός του κοινοβουλίου -εκτός δινόταν άλλη μάχη, λεπτομέρειες και σκηνές της οποίας θα δούμε στο άρθρο της Κυριακής-, το ΠΑΣΟΚ να χάσει το 16% και η Νέα Δημοκρατία το 25% της κοινοβουλευτικής του δύναμης, σπέρνοντας τον τρόμο στην Ευρώπη για την επόμενη μέρα των εκλογών, αφού η κυβέρνηση που θα προκύψει από αυτές, θα κληθεί να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα που απαιτεί κόμματα με πολιτική συνοχή και αποτελεσματικότητα.

Είπαμε, η μοναδικότητα της Ελλάδος είναι το κάτι άλλο, «δεν υπάρχει», που λένε και οι μοναδικοί Νεοέλληνες!

Και το θρίλερ συνεχίζεται!

ΠΗΓΗ: »ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»