Το «κυνήγι μαγισσών» στην Ελλάδα συνεχίζεται, με αφορμή τις αποκαλύψεις των WikiLeaks για την αλληλογραφία διαμέσου ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του οργανισμού –think tank με τους συνεργάτες του ανά τον κόσμο.

Στο «μάτι του κυκλώνα» έχει βρεθεί δημοσιογράφος – συνεργάτης του STRATFOR, ο οποίος ενημέρωνε σε συνεχή ροή για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα τα κεντρικά στο Όστιν του Τέξας. Ο δημοσιογράφος αυτός, ούτε λίγο ούτε πολύ χαρακτηρίζεται ως «πράκτορας – πληροφοριοδότης»!

Πρόκειται για μέγιστη γελοιότητα αφού με τον τρόπο παρουσίασης του θέματος στοχοποιείται μια νομιμότατη δραστηριότητα ενός συναδέλφου, το όνομα του οποίου ευτυχώς δεν έγινε γνωστό, αφού θα τον διέσυραν χωρίς λόγο και αιτία.

 Δηλαδή, για να καταλάβουμε:

Τι διαφορετικό έκανε δηλαδή ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος από αυτό που έκαναν οι ξένοι ανταποκριτές, των Time, Newsweek, Der Spiegel και όλων των διεθνών ΜΜΕ στην Αθήνα πέραν της μετάδοσης των πληροφοριών που κυκλοφορούσαν στην «πιάτσα», ώστε στη συνέχεια οι αναλυτές να προσπαθήσουν να κάνουν τη δουλειά τους;

Στοχεύοντας να προκαλέσουμε και να υποδαυλίσουμε μια πραγματική και επί της ουσίας δημόσια συζήτηση, θα καταθέσουμε προς προβληματισμό την ακόλουθη σκέψη:

Μήπως θα ήταν ευχής έργον ακόμη και οι ξένες μυστικές υπηρεσίες να εμπιστεύονταν τις αποκαλούμενες ως «ανοικτές πηγές πληροφοριών» (open source information), όπως για παράδειγμα όσα μαθαίνουν οι δημοσιογράφοι που δεν κάνουν τίποτε διαφορετικό από το να συλλέγουν πληροφορίες μιλώντας με «δημοσιογραφικές πηγές»;

Διότι σε αυτή την περίπτωση θα αποφεύγονταν αναλύσεις που προκαλούν το γέλιο για τις ανακρίβειες και την ελλιπή κατανόηση των θεμάτων, οι οποίες όμως στη συνέχεια αποτελούν βάση για την οικοδόμηση πολιτικής η οποία επηρεάζει ανοικτά το εθνικό συμφέρον. Ας το σκεφτούμε λιγάκι πιο ψύχραιμα.

Ας μην μπερδεύουμε την «συγκεκαλυμμένη δράση» (covert action) και την προσπάθεια απόσπασης διαβαθμισμένων πληροφοριών και εγγράφων – που αυτό όντως θα αποτελούσε κατασκοπεία – με την προσπάθεια κατανόησης σε βάθος μιας υπόθεσης.

Επιτέλους, έχει έρθει η ώρα να κατανοήσουμε καλύτερα τον κόσμο στον οποίο ζούμε και να επιχειρήσουμε να τον αξιοποιήσουμε προς όφελός μας.

Πόσο πολύτιμος για την Ελλάδα θα ήταν ένας δεινός αναλυτής ο οποίος θα κατόρθωνε να πείσει το όποιο STRATFOR για τις πραγματικές διαστάσεις ενός προβλήματος, αλλά και για τη γεωστρατηγική σημασία του ελληνικού χώρου;

Τη στιγμή μάλιστα που το συγκεκριμένο think tank διατηρεί προνομιακές σχέσεις με την Άγκυρα, με τον επικεφαλής του να έχει μεταβεί ουκ ολίγες φορές και να έχει συνομιλήσει εκτεταμένα με το σύνολο της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας.

Πότε εμείς στην Ελλάδα σταματήσαμε να ομφαλοσκοπούμε και ασχοληθήκαμε ενεργά στο να επικοινωνήσουμε στο διεθνές ακροατήριο και τον κάθε ενδιαφερόμενο – για τους δικούς του λόγους – τις ελληνικές θέσεις;

www.defence-point.gr