Η προσέγγιση Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ αυξάνει τη παιθανότητα ενός θερμού επεισοδίου στην Αν. Μεσόγειο με υπαιτιότητα της Τουρκίας.

Οι νέες δηλώσεις αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, εκ μέρους του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου -αυτή τη φορά στόχευσε στο Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι- δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με το γνωστό ελληνικό ωχαδελφισμό, ούτε να εκλαμβάνονται ως ανακοινώσεις ρουτίνας, διότι δεν είναι.

Πρόκειται για δημοσιοποίηση πολιτικής και μάλιστα μέσα από την τουρκική Εθνοσυνέλευση, η οποία, όπως και με την περίπτωση των Ιμίων, θα επιδιωχθεί να υλοποιηθεί.

Λόγω της οικονομικής κρίσης, που μαστίζει την Ελλάδα, η Τουρκία είχε κατεβάσει τους τόνους, γνωρίζοντας ότι η χώρα μας δεν είναι απειλή. Αντίθετα οι Αττίλες έστρεψαν τα βέλη προς τη Λευκωσία, η οποία απέδειξε πως γνωρίζει να παίζει στρατηγικά και να παίρνει αποφάσεις ανάλογα με τα συμφέροντά της, και όχι συναισθηματικά.

Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα δεν ήταν απειλή ούτε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά η Τουρκία στήριξε όλη την εσωτερική της πολιτική στο μέγα ψέμα ότι η χώρα μας προετοιμάζεται για να της επιτεθεί. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αναλήθεια από τον αστήρικτο αυτό τουρκικό ισχυρισμό.

Η Τουρκία, και ειδικά ο κ. Νταβούτογλου, που στήριξε το δόγμα του στην πολιτική των μηδενικών προβλημάτων, δεν απειλούνται από την Ελλάδα και την Κύπρο και ο λαλίστατος υπουργός Εξωτερικών δεν δύναται να πείσει ούτε τα νεογέννητα. Ο κίνδυνος βρίσκεται μέσα στην Τουρκία και στα σύνορά της με το Ιράκ και τη Συρία.

Ομως, αδυνατεί να αντιμετωπίσει τους εσωτερικούς και εξωτερικούς της εχθρούς και γι’ αυτό βγάζει το μένος της εναντίον της Αθήνας και της Λευκωσίας.

Βέβαια, η τουρκική απειλή εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου είναι δεδομένη και πολλοί αναλυτές αναμένουν κλιμάκωση, όσο διαπιστώνουν να «δένει» πιο σφικτά η στρατηγική σχέση του Ισραήλ με τις δύο χώρες.

Η χθεσινή συνάντηση του Ισραηλινού πρωθυπουργού με τον Αμερικανό πρόεδρο Μπάρακ Ομπάμα κάλυψε και τα ενεργειακά θέματα της Μεσογείου και θα έλεγα πως είναι λυπηρό να θέτει και να ενημερώνει το Ισραήλ τον πλανητάρχη γι’ αυτά τα σοβαρά ζητήματα, και όχι η Ελλάδα και η Κύπρος.

Το βασικό ερώτημα-πρόβλεψη είναι τούτο και η απάντηση σε όποιους απευθύνεται αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη: Θα κτυπήσει η Αγκυρα την Αθήνα και τη Λευκωσία για να εμποδίσει την επιβεβαίωση της στρατηγικής σχέσης Ισραήλ, Κύπρου και Ελλάδος, η οποία ας ελπίσουμε πως θα είναι μία ευχάριστη πραγματικότητα τους επόμενους ολίγους μήνες;

Οσο και αν δεν το παραδέχονται οι Τούρκοι και οι Αμερικανοί, υπάρχουν αναλυτές που δίνουν θετική απάντηση.

Δεν αμφιβάλλω ότι οι ΗΠΑ θα τους σταματήσουν, χρυσώνοντας ταυτόχρονα το χάπι με την «γκριζοποίηση» κάποιων νησιών του Αιγαίου, αλλά αυτή τη φορά η Τουρκία πρέπει να σκεφθεί και να ξανασκεφθεί την όποια απόφασή της, διότι εάν υπογραφεί η στρατηγική σχέση Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου, αυτόματα σημαίνει και στρατιωτική προστασία των συμφερόντων των τριών χωρών.

Οι Τούρκοι είναι επικίνδυνοι, διότι -όπως απέδειξαν οι πρόσφατες δίκες- έχουν αναδείξει σε επιστήμη την προβοκάτσια. Αν και δεν έχουν την παραμικρή αμφιβολία ότι, τούτη την εποχή, οι στρατιωτικές δυνατότητες της Ελλάδας είναι μειωμένες, δεν πρέπει να αποκλείσουμε αυτό που γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους.

Αλλωστε, ο σημερινός διοικητής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, φανατικός ισλαμιστής που φιλοδοξεί να αντικαταστήσει τον ασθενή Ταγίπ Ερτογάν, έχει σχεδιάσει άπειρες προβοκάτσιες…

Mιχάλης Ιγνατίου / Ημερησία