Τα όσα έγιναν στη παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη,είχαν οδηγήσει σε ραγδαίες εξελίξεις και τελικά -υποστηρίζουν πολλοί- οδήγησαν πολύ πιο γρήγορα στη κυβέρνηση Παπαδήμου.

Είναι λοιπόν λογικό η παρέλαση της 25ης Μαρτίου στην Αθήνα να αναμένεται με αγωνία από την κυβέρνηση.Και η κυβέρνηση Παπαδήμου παρά το γεγονός ότι δημοσίως δίνει την εντύπωση ότι «όνειρο ζει μην τ ξυπνάτε»,ίσως να δοκιμαστεί σοβαρά στην Εθνική Επέτειο της 25ης Μαρτίου.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια είναι δεδομένη.

Οι “θριαμβολογίες” για το “κούρεμα”δεν έχουν πείσει ούτε ένα πολίτη.Ο Γολγοθάς για τον καθένα ξεχωριστά και για όλους μαζί είναι μπροστά.Γι΄ αυτό και κανείς δεν ασχολείται σοβαρά με τις διεργασίες των παραδοσιακών μεγάλων κομμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη.Εξαιρούνται βέβαια οι άμεσα ενδιαφερόμενοι,υποψήφιοι πρόεδροι και βουλευτές.

Κανείς άλλος.

Το κλίμα είναι ιδιαίτερα βαρύ και αυτό είναι που προβληματίζει και τρομάζει για το τι μπορεί να συμβεί την 25η Μαρτίου.

Είναι πραγματικά τραγικό ο εορτασμός της Εθνικής Επετείου να χρειάζεται ειδικά επιχειρησιακά σχέδια και δηλώσεις ότι “όλη η κυβέρνηση θα παραστεί” στις παρελάσεις που θα γίνουν σ΄ όλη τη χώρα.Αλλά η κυβέρνηση με τα απάνθρωπα μέτρα που ανακοινώνει κατά ριπάς είναι λες και επιδιώκει την έκρηξη.Τα όσα προβλέπονται για τους μισθούς του ιδιωτικού τομέα είναι τουλάχιστον τραγικά!

Πέρα από το γεγονός ότι έτσι κι αλλιώς το κλίμα στη κοινωνία είναι εξαιρετικά βαρύ και έκρυθμο υπήρχαν έτσι κι αλλιώς ανησυχίες.για τη παρέλαση στην Αθήνα αλλά και σ΄ άλλες μεγάλες πόλεις.

Υπάρχει μία σημαντική διαφορά σε σχέση με τα όσα συνέβησαν στην Θεσσαλονίκη. Εκεί σε μεγάλο βαθμό η αντίδραση του κόσμου που έκλεισε το δρόμο ήταν αυθόρμητη.

Με εξαίρεση κάποιους λίγους που επιτέθηκαν φραστικά στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους επίσημους,δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι υπήρξε σχέδιο.

Μπορεί κάποιοι να είχαν κατέβει στη παραλία της Θεσσαλονίκης για να εκφράσουν τη διαμαρτυρία τους,το μέγεθος αυτής όμως που οδήγησε και στη ματαίωση της παρέλασης μάλλον προέκυψε.

Αντιθέτως,για τη παρέλαση της Αθήνας,πέρα από τη δεδομένη οργή που υπάρχει πλέον σ΄ όλες τις τάξεις εργαζομένων πολιτών,υπάρχουν ήδη προσπάθειες διαφόρων ομάδων που προβληματίζουν.

Δεν είναι μόνο οι ομάδες της εξοκοινοβουλευτικής αριστεράς που έχουν αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο να επιχειρήσουν μέσω διαμαρτυριών να διακόψουν ή να ματαιώσουν παρελάσεις.

Υπάρχουν και ομάδες που δηλώνουν “πατριωτικές” ή άλλες που έχουν περίεργες και επικίνδυνες απόψεις περί “ιδιωτικοποίησης της ασφάλειας των πολιτών”, οι οποίες ούτε λίγο ,ούτε πολύ απαιτούν να παρελάσουν χωρίς κάτι τέτοιο να προβλέπεται από το πρόγραμμα της παρελάσεως.

Και οι δύο πλευρές κάνουν λάθος.

Και οι δύο πρέπει να λογικευτούν και να μην καταστρέψουν τον εορτασμό της επετείου μιας ένδοξης στιγμής της Ελληνικής ιστορίας.

Ασφαλώς όπως έχουμε ξαναγράψει, η μαζική συγκέντρωση πολιτών της πρωτεύουσας στη παρέλαση,ανθρώπων ταλαιπωρημένων ψυχικά από την απάνθρωπη λιτότητα την οποία έχουν υποστεί ειδικά τα τελευταία δύο χρόνια,μπορεί να οδηγήσει σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.

Όμως μπορεί το μήνυμα να σταλεί από το πεζοδρόμιο εκεί που πρέπει ,να ακουστεί βροντερά και αποτελεσματικά,χωρίς ακρότητες και δήθεν “πατριωτισμούς” τους οποίους η χώρα έχει πληρώσει πανάκριβα.

Η παρέλαση της 25ης Μαρτίου μπορεί να συνδυάσει απόλυτα την απόδοση τιμής σ΄ αυτούς που έδωσαν πνοή στο Έθνος και το μήνυμα της λαϊκής δυσαρέσκειας σ΄ όσους πρόδωσαν ελπίδες και όνειρα εκατομμυρίων πολιτών.

Δεν χρειάζεται να κλείσουν δρόμοι ,ούτε να επιβληθούν απόψεις και γεγονότα δια της βίας. Δεν αξίζει το κόπο να δούμε σκηνές κυνηγημένων πολιτευτών και βουλευτών που ο καθένας μας μπορεί να τιμωρήσει με το παραπάνω στη κάλπη.

Και τελικά το “φωνή λαού οργή Θεού” ,ίσως να είναι πολύ αποτελεσματικότερο απ΄ οποιαδήποτεδήθεν “πατριωτική” ή «επαναστατική» νέργεια.

www.onalert.gr