Επτά χρόνια μετά την τελευταία κύρια προμήθεια των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και ενώ ήδη καταγράφεται η μεγαλύτερη χρονική αποχή προγραμμάτων ενίσχυσης των ΕΔ (μεγαλύτερη και από την «μαύρη» δεκαετία του ’80) φαινομενικά τίποτα δεν δείχνει στον ορίζοντα ότι μπορεί να υπάρξει προς την κατεύθυνση των επενδύσεων ασφαλείας της χώρας.
Αυτό όμως δεν απεικονίζει την πραγματική κατάσταση, καθώς μία σειρά γεγονότων, που ξεκινούν από την ανάγκη υπεράσπισης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων νότια της Κρήτης και την Α.Μεσόγειο, αλλά και το Αιγαίο, την αυξανόμενη ρευστότητα στις σχέσεις με την Τουρκία, λόγω υψηλής πιθανότητας η αρρώστια του Ρ.Τ.Ερντογάν να λειτουργήσει ως αρνητικός καταλύτης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά και των γενικότερων γεωστρατηγικών ισορροπιών που φαίνεται ότι αλλάζουν σε δραματικό βαθμό τα δεδομένα.