Υπέρ της ανατρεπτικής στρατηγικής στο Κυπριακό τάσσεται ο Γιώργος Λιλλήκας. Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες και τεκμηριωμένες είναι οι τοποθετήσεις του υποψηφίου προέδρου για το Κυπριακό.

Προτάσεις οι οποίες μπορούν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο, που είμαστε τώρα στο εθνικό θέμα, το οποίο παραμένει σε στασιμότητα.

Μόνον με μίαν ανατρεπτική στρατηγική, δήλωσε ο Υποψήφιος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Γιώργος Λιλλήκας, μπορούμε να φθάσουμε σε μια λύση που θα οδηγεί σε μιαν Κύπρο ελεύθερη, με ένα δημοκρατικό καθεστώς που θα κατοχυρώνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες για όλους τους νόμιμους κατοίκους της Κύπρου, σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, από την κατεχόμενη Κυρήνεια μέχρι την Πάφο.

Όπως ανέφερε ο κ. Λιλλήκας σε ομιλία του με θέμα: »Τιμώντας το Οχι στο σχέδιο Ανάν – Προτάσεις για τη σωστή διαχείριση του Οχι», στην εκδήλωση του προσφυγικού σωματείου Αδούλωτη Κερύνεια, »…οκτώ έτη μετά το Δημοψήφισμα, ήρθε η ώρα του πραγματικού σεβασμού της λαϊκής εντολής, ήρθε η ώρα της αγωνιστικής ανατροπής, της ανατροπής στις αντιλήψεις, της ανατροπής στις πολιτικές, της ανατροπής στον πολιτικό λόγο, της ανατροπής στους στόχους μας, και αυτή είναι και η μόνη ορθή και αποτελεσματική διαχείριση του ΟΧΙ’.

»Μπορούμε», πρόσθεσε, »να αποκτήσουμε πολιτικά και στρατηγικά οφέλη από το φυσικό μας αέριο, μπορούμε και οφείλουμε να εμπνεύσουμε στο λαό μας τη χαμένη του αυτοπεποίθηση και αγωνιστικότητα» και »μπορούμε και οφείλουμε να του αναστηλώσουμε την πληγωμένη του εθνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια».

»Αν κάποιες ηγεσίες κουράστηκαν, αν δεν πιστεύουν στις αντοχές του λαού, αν θεωρούν μάταιο τον αγώνα μας για ελευθερία και δικαιοσύνη», συνέχισε, »πιο δίκαιο είναι να το παραδεχθούν και οικειοθελώς να παραχωρήσουν τη θέση τους σε αυτούς που διαθέτουν την πίστη, τη θέληση και τις δυνάμεις για να αγωνισθούν».

Ο κ. Λιλλήκας τόνισε ωστόσο πως »δεν έχουν, όμως, δικαίωμα να διαπραγματεύονται το μέλλον της Κύπρου με τα χέρια στην ανάταση».

»Δεν είναι συχνά», είπε ο κ. Λιλλήκας, »που οι λαοί καλούνται με την ψήφο τους να αποφασίσουν, με τρόπο τελεσίδικο και μη αναστρέψιμο, για το μέλλον τους» και »δεν βρίσκονται συχνά οι λαοί στη θέση με ένα ‘Ναι’ ή με ένα ‘Οχι’ να αποφασίσουν για τον ρουν της ιστορίας τους».

»Αυτή η καθοριστική ιστορική ευθύνη», δήλωσε ο κ. Λιλλήκας, »είναι που καθιστά ένα τέτοιο γεγονός ‘ιστορικό σταθμό’ και τέτοιος σταθμός είναι, για τη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, το Δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004».

»Αυτό το ιστορικό γεγονός», πρόσθεσε, »αξίζει να το τιμούμε, όπως τιμούμε και κάθε άλλον αγώνα προάσπισης της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, κάθε αγώνα εθνικής αντίστασης σε ξένες επιβουλές, διότι ήταν ένας πολιτικός αγώνας όπου, ως κυπριακός Ελληνισμός, κληθήκαμε να αναμετρηθούμε με την ιστορία μας».

»Κληθήκαμε, με την ψήφο μας», είπε ο κ. Λιλλήκας, »να δώσουμε συνέχεια και προέκταση στην εθνική παρουσία μας στην Κύπρο, ή να τερματίσουμε άδοξα μιαν πορεία χιλιάδων ετών».

»Το σχέδιο Ανάν», δήλωσε ο κ. Λιλλήκας, »δεν ήταν μια απροσδόκητη εξέλιξη», αλλά »ήταν το φυσικό αποτέλεσμα διαδοχικών και αθροιστικών υποχωρήσεων της ελληνικής πλευράς».

»Ηταν το προϊόν της δικής μας διαχρονικής άτολμης και φοβικής συμπεριφοράς, που μας έκανε να ξεχάσουμε το στόχο και το νόημα της λύσης» και »ήταν», όπως ανέφερε ο κ. Λιλλήκας, »αποτέλεσμα της πολιτικής αυταπάτης που πίστευε πως, ικανοποιώντας τις τουρκικές απαιτήσεις, μπορούσαμε να αναχαιτίσουμε τον τουρκικό επεκτατισμό».
Ο κ. Λιλλήκας επισήμανε επίσης ότι »η απόρριψη του σχεδίου Ανάν από το 76%του κυπριακού Ελληνισμού ήταν απόρριψη όλων των διαχρονικών διολισθήσεών μας προς τις τουρκικές θέσεις».

»Ηταν», συνέχισε, »απόρριψη όλων των απαράδεκτων προνοιών που περιείχε και του μοντέλου της διχοτόμησης – τουρκοποίησης που αυτό το σχέδιο προέβλεπε».
Σήμερα, όπως ανέφερε ο κ. Λιλλήκας, »οκτώ έτη μετά την απόρριψη αυτού του ‘συνταγματικού εκτρώματος’, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεταλλαγμένο σχέδιο, το οποίο αποτελεί χειρότερη εκδοχή αυτού που ο λαός μας απέρριψε τον Απρίλιο του 2004».

»Καλούμαστε, σήμερα», δήλωσε ο κ. Λιλλήκας, »να προβληματισθούμε και να καταθέσουμε προτάσεις για την ‘ορθή διαχείριση’ του Οχι».
»Εκείνο που, σήμερα, επιβάλλεται», πρόσθεσε, »είναι η εκ βάθρων αλλαγή της βάσης λύσης, η ανατροπή της πολιτικής των ψευδαισθήσεων και των μονομερών υποχωρήσεων» και »ανατροπή της πολιτικής των φοβικών συνδρόμων».

»Δεν μπορούμε και δεν έχουμε δικαίωμα», τόνισε ο κ. Λιλλήκας, »να περιορισθούμε στη βελτίωση των όρων της εθνικής αυτοχειρίας», αλλά »οφείλουμε να επαναδιαπραγματευθούμε το Κυπριακό από μηδενικής βάσης και να καθαρίσουμε το τραπέζι από τις διαχρονικές μας υποχωρήσεις».
»Μόνον έτσι», δήλωσε ο κ. Λιλλήκας, »το Κυπριακό θα επανακτήσει τον πραγματικό του χαρακτήρα ως ζήτημα εισβολής και κατοχής».
‘
‘Μας λένε», συνέχισε, »πως τέτοια προσέγγιση είναι ανέφικτη και ότι θα οδηγήσει στη διχοτόμηση» και »προσπαθούν κάποιες πολιτικές ηγεσίες να εκβιάσουν το λαό με το δίλημμα: ‘διζωνική ή διχοτόμηση’, όμως είναι τουλάχιστον τραγικό αλλά και υποκρισία να θέτουν τέτοια διλήμματα αυτοί που, με τις προτάσεις τους, προάγουν λύση που οδηγεί στον πλήρη έλεγχο και στον εκτουρκισμό της Κύπρου».

ΠΗΓΗ: ΄΄ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ»