του Λάζαρου Ελευθεριάδη*

Η μετάφραση του τίτλου άρθρου “Hocus Pocus Grexodus, Άμπρα κατάμπρα έξοδος της Ελλάδος” τον οποίον δανείστηκα από αντίστοιχο άρθρο στην βελγική εφημερίδα “De Standaard” μας μεταφέρει το “κλίμα” το οποίο σιγά-σιγά διαμορφώνεται είς βάρος της χώρας μας.

Ταχεία και αποφασιστική λύση για την κρίση στην Ευρωζώνη ζητά από τους ηγέτες της ο Μπαράκ Ομπάμα κάνοντας ειδική αναφορά στην Ελλάδα.

Ο Αμερικανός πρόεδρος επαναλαμβάνει ότι η παραμονή της χώρας στο ευρώ είναι προς το συμφέρον όλων.

 

 

«Οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν, ότι εάν επιλέξουν η χώρα τους να εγκαταλείψει την ευρωζώνη θα περάσουν ακόμα μεγαλύτερα δεινά από όσα υφίστανται τώρα», είπε.

«Οι αποφάσεις είναι ουσιαστικά στα χέρια των Ευρωπαίων ηγετών και ευτυχώς κατανοούν τη σοβαρότητα της κατάστασης και την επείγουσα ανάγκη να δράσουν», είπε ο Ομπάμα.

Σπεύδοντας όμως να επισημάνει και τη λεπτή θέση στην οποία βρίσκεται, αφού δεν αποτελεί πρόθεσή του, ούτε να επικρίνει αυστηρά την Ευρώπη, ούτε να υποδείξει στους Ευρωπαίους το τι πρέπει να κάνουν.

Ειδικά δε για το θέμα της στήριξης του τραπεζικού συστήματος και την ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών, ο Αμερικανός Πρόεδρος δήλωσε ότι είναι αναγκαίο να προχωρήσει άμεσα.

Η ανακεφαλαιοποίηση των “αδύναμων” τραπεζών πρέπει να προχωρήσει «όσο το δυνατόν συντομότερα» είπε ο Ομπάμα. «Είναι δύσκολες λύσεις, αλλά είναι λύσεις», υπογράμμισε, ενώ σημείωσε, ότι η Ευρώπη έχει ως προς αυτό, την υποστήριξη των ΗΠΑ.

Αναζωπυρώνονται τα σενάρια περί εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, καθώς σύμφωνα με ρεπορτάζ της ιταλικής εφημερίδας «Il Messaggero», το Βερολίνο εξετάζει ένα σχέδιο «παραδειγματικής έξωσης» της χώρας από το ευρώ, ως προειδοποίηση προς τις υπόλοιπες χώρες του νότου, για τις οποίες, η Άγκελα Μέρκελ, αναμένεται να ακολουθήσει στη συνέχεια, μια πιο “ελαστική” πολιτική, ώς προϊόν συμβιβασμού με τους υπόλοιπους ευρωπαίους εταίρους και διεθνείς παράγοντες.

Το σχέδιο περί “θυσίας” της Ελλάδος, έχει προκαλέσει την αντίδραση του Μάριο Μόντι, ενώ την περασμένη Τετάρτη, υπήρξε τηλεφωνική επικοινωνία μεταξύ Ομπάμα – Μόντι – Μέρκελ.

Η Άνγκελα Μέρκελ, σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα και βάσει ενός σχολίου της βελγικής « De Standaard», καθυστερεί την υιοθέτηση συνολικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη, ώσπου να αποχωρήσει η χώρα μας από το ενιαίο νόμισμα.

Μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα γίνει ο “καταλύτης”, ο οποίος, θα επιταχύνει τις διαδικασίες για τη δημιουργία στενότερης δημοσιονομικής ένωσης.

Οι Έλληνες όμως θα έχουν θυσιαστεί ως άλλη “Ιφιγένεια”, και θα υποστούν τις δραματικές επιπτώσεις, σημειώνει ο πανεπιστημιακός k. Φέρντι ντε Βιλ (Ferdi De Ville), σε άρθρο του, το οποίο, δημοσιεύθηκε στη βελγική εφημερίδα «De Standaard» με τίτλο «Hocus Pocus Grexodus» (Αμπρα κατάμπρα έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ), θέτοντας ένα “ρητορικό” ερώτημα συγχρόνως. Είναι η “θυσία” της Ελλάδος η μαγική φόρμουλα;

Σύμφωνα με τον κ. Φέρντι Ντε Βιλ, σήμερα η Γερμανία, δεν έχει την απαραίτητη πολιτική βούληση για να αντιμετωπιστεί δραστικά η κρίση στην ευρωζώνη.

Ωστόσο μια έξοδος της χώρας μας από το ευρώ θα δημιουργούσε τέτοια αναστάτωση που οι Γερμανοί θα άλλαζαν γνώμη, αφού θα αντιλαμβάνονταν τις σοβαρές επιπτώσεις αυτής της εξόδου.

Οι Γερμανοί δεν θέλουν να σώσουν τις άλλες χώρες, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτήν της Ελλάδας, η οποία, όπως αναφέρει ο πανεπιστημιακός, «έχει στιγματιστεί ανεπανόρθωτα» από τον γερμανικό Τύπο.

Η Ευρώπη σήμερα αντιμετωπίζει το πρόβλημα της Ισπανίας,και είναι το ότι, το θέμα της τράπεζας Bankia, δεν έχει ακόμη αντιμετωπιστεί.

Οι τράπεζες εξακολουθούν να είναι εκεί, έχοντας στην κατοχή τους, ένα μάτσο άχρηστες υποθήκες-ομολογίες, με τόσο τεράστιες απώλειες.

Αυτό το ισπανικό τραπεζικό σύστημα δεν θα κατέρρεε, εάν συνέτρεχε μία μαζική εισροή κεφαλαίων στην χώρα, η οποία κρίνεται απολύτως απαραίτητη στην παρούσα φάση.

Όμως, η ισπανική κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να το επιτύχει αυτό, λαμβανομένου υπʼόψιν των μεγάλων ελλειμμάτων της πολιτείας, και συμπεριλαμβανομένης μιας διαρκώς συρρικνούμενης οικονομίας της.

Επιπλέον, υπάρχει, “ένα φρέσκο πτώμα έξω από το ντουλάπι”, δηλ. άν η ισπανική κυβέρνηση δεν αντλήσει κεφάλαια απο τις τράπεζες ή τούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς της Ευρώπης, οι ίδιοι θα έχουν ένα ακόμα μεγαλύτερο χρέος να αντιμετωπίσουν.

Στη συνέχεια, τα ήδη στραγγαλισμένα επιτόκια των ομολόγων της, θα συνεχίσουν να αυξάνονται, αποτέλεσμα του οποίου θα είναι η αυξημένη πιθανότητα πλήρους αναδιάρθρωσης του χρέους της Ισπανίας.

Αυτό όμως, είναι και πάλι ένα μεγάλο πρόβλημα για τίς ισπανικές τράπεζες οι οποίες, έχουν πολλά ισπανικά κρατικά ομόλογα (τα οποία αγόρασε πρόσφατα, μια σημαντική ποσότητά τους, με φρέσκο χρήμα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα).

Ένας αυξανόμενος αριθμός των ισπανικών αποταμιευτών, οι οποίοι, έχουν επίγνωση αυτής της κατάστασης, θα αποσύρουν τα χρήματά τους από τις ισπανικές τράπεζες, και αυτός ο φαύλος κύκλος με την αύξηση της ταχύτητας, σέρνει τη χώρα στην άβυσσο.

Κόψτε τον ομφάλιο λώρο, μεταξύ των τραπεζών και των εθνικών κυβερνήσεων.

Δεδομένου ότι ο καθένας πλέον γνωρίζει, ότι, ακριβώς υπάρχει αυξανόμενη συναίνεση σχετικά με αυτήν την αναγκαία πλέον λύση. Μια ευρωπαϊκή μορφή της «κολεκτιβοποίησης» του δημόσιου χρέους, είναι συχνά αυτή η οποία αποκαλείται ευρωομόλογο, αλλά μπορεί επίσης να περιλαμβάνει ένα λιγότερο αμφιλεγόμενο όνομα, ως ταμείο εξυπηρέτησης του χρέους.

Αποτέλεσμα αυτής της «κολεκτιβοποίησης του χρέους» θα είναι, το ενδιαφέρον για το δημόσιο χρέος πλέον να διογκώνεται, και τα ομόλογα να πετάξουν στα ύψη.

Υπάρχει επίσης μια ευρωπαϊκή εγγύηση των καταθέσεων των αποταμιευτών τόσο από το φόβο της πτώχευσης των τραπεζών ή την έξοδο κρατών-μελών από το ευρώ ως νόμισμά τους.

Και τέλος, ένα σύστημα το οποίο πρέπει να προέρχεται απευθείας από ένα ευρωπαϊκό ταμείο για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, για να αποφύγουν το φαινόμενο οι τράπεζες και οι εθνικές κυβερνήσεις να αγκαλιάζει ο ένας τον άλλον μέχρι θανάτου, όπως συνέβη στην Ιρλανδία.

Η παραπάνω λύση είναι η ελάχιστη έκδοση μιας δημοσιονομικής ένωσης της ΕΕ, είναι το απόλυτο ελάχιστο, το οποίο απαιτείται για την υιοθέτηση του ευρώ, ώς την πιό βραχυπρόθεσμη επιβίωση της Ευρωζώνης.

Δυστυχώς όμως η Άγκελα Μέρκελ, εξακολουθεί να θεωρεί ότι τα “μέτρα” αυτά, θα είναι δυνατόν να εφαρμοστούν, μόνον και εφόσον, οι άλλες χώρες εφαρμόσουν ριζικές μεταρρυθμίσεις των αγορών εργασίας των και ώς “ευημερία” υιοθετήσουν το γερμανικό μοντέλο, και είναι πρόθυμοι να αποδεχτούν την οικονομική και χρηματοπιστωτική επικυριαρχία της Γερμανίας.

Αυτή η απαίτηση όμως, συναντά την αντίσταση των ευρωσκεπτικιστών “Eurosceptics”, όπως και πληθυσμούς οι οποίοι ελάχιστα έχουν επωφεληθεί από όλες τις προσπάθειές τους.

Η Ευρώπη θα θυσιάσει την Ελλάδα για να προχωρήσει σε μια δημοσιονομική ένωση; Μερικοί το πιστεύουν, όπως ο Karel De Gucht της εφημερίδας «De Standaard» σχετικά με την κρίση του ευρώ, και το δηλώνει απροκαλύπτως.

Αν νομίζετε ότι αυτό το σενάριο, φαίνεται πραγματικά κακό για τους Έλληνες, ορισμένοι υποστηρικτές της Ελλάδος, λένε ότι Grexit, δεν οδηγεί αναγκαστικά στην ένδεια και το πολιτικό χάος για την Ελλάδα.

Είναι δυνατόν να έχει ως αποτέλεσμα, το ότι η χώρα θα μπορούσε να συνεχίσει να υπολογίζει στην υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, και να σταθούν όρθιοι και να περπατήσουν εμπρός, μεταμορφώνοντας την οικονομία τους σε ευέλικτη και παραγωγική χωρίς οριοθετήσεις και άκαμπτες αγκυλώσεις.

Η θεσμική μεταρρύθμιση δεν είναι έγκυρη, σύμφωνα με τον υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Μπερνάρ Cazeneuve. Αυτό είναι το τέλος του “απαραδέκτου”, το ότι η Γαλλία αντέδρασε στην επιθυμία της Γερμανίδας Καγκελάριου, Άγκελα Μέρκελ, να αναβιώσει την πολιτική ολοκλήρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τη διάσωση της ζώνης του ευρώ.

Η Γαλλία είναι «υπέρ” της περαιτέρω πολιτικής ένωσης της Ευρώπης, αλλά «η θεσμική μεταρρύθμιση δεν μπορεί να αποτελεί προϋπόθεση για επείγουσες απαντήσεις που απαιτούνται για την αντιμετώπιση της κρίσης», δήλωσε ο υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Μπερνάρ Cazeneuve, στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Ανταποκρινόμενη στις προτάσεις για την παραμονή της Άγκελα Μέρκελ, για μια «πολιτική ένωση», ο υπουργός είπε ότι «η προτεραιότητα δεν είναι να αρχίσουν οι εργασίες για μια νέα θεσμική μεταρρύθμιση», μία και μισή μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισσαβόνας.

Η ενίσχυση της πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης «δεν μπορεί να θεωρηθεί πανάκεια, χωρίς την υποστήριξη των ανθρώπων και αυτή η ενίσχυση, είναι αδύνατο να επισυμβεί, όσο η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει αποδείξει την ικανότητά της να δώσει απαντήσεις στην κρίση », πρόσθεσε ο κ. Cazeneuve.

Οι συζητήσεις περί της πολιτικής ένωσης στην Ευρώπη “άνοιξαν”, οφείλουμε ως Ελλάδα να είμαστε παρόντες, όχι με “μνημόνια” αλλά με σωστές πολιτικές και διαρθρωτικές αλλαγές στην χώρα μας, ανάλογες των υπολοίπων Ευρωπαϊκών κρατών.Υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις απο τούς “ισχυρούς” της Ευρώπης, όμως άνοιξε ο δρόμος για την πολιτική ένωση της Ευρώπης, εμείς θα λείπουμε ;;;

Οι Έλληνες θα ψηφίσουν στις 17 Ιουνίου και πάλι «λάθος» ;;;
ΠΗΓΗ: »Αegeantimes»