του Φαήλου Κρανιδιώτη*

Δεν φτάνει η φτώχεια, η ανεργία, το γυαλιστερό κι ανοξείδωτο Τευτονικό Μνημόνιο. Δεν φτάνει η αγωνία για το μέλλον.

Οι απλοί άνθρωποι έχουν κι άλλο βραχνά:

Όσο πιο λαϊκή η γειτονιά τους, όσο πιο μακριά από το «χρυσό τρίγωνο» Συντάγματος, πλατείας Κολωνακίου, Αμπελοκήπων ή από τα βόρεια προάστια ή την Γλυφάδα και τα λοιπά καλά φυλασσόμενα «κάστρα» των αστών, αληθινών ή δήθεν, τόσο πιο μαύρη η καθημερινή μοίρα τους. Έχουν και τους κοινωνικούς λύκους από πάνω.

 Η εισβολή ενόπλων συμμοριών σε βίλες και πολυτελείς μεζονέτες, αποτελεί εξαιρετικό «μηντιακό» γεγονός.

Στήνονται λινκ και φρικιούν οι ρεπόρτερ με το μαρκούτσι για το φοβερό γεγονός, πχ στην Κηφισιά.

 

Την ίδια ώρα βέβαια, ποικίλης προελεύσεως κατσαπλιάδες, κάνουν το ίδιο αλλά χωρίς ίχνος γκλαμουριάς σε συνοικίες και χωριά.

Εκεί που ζει η πλέμπα, οι άνεργοι, οι αγρότες, οι εργάτες, οι μικροϋπάλληλοι και επαγγελματίες. Τα πλάνα δεν θα δείχνουν πρασιές, πισίνες, αυτόματες γκαραζόπορτες και το παραβιασμένο παράθυρο του play room.

Οι χαμοκέλες, τα υπόγεια, τα μικρά διαμερίσματα των πολυκατοικιών της αντιπαροχής και τα αυθαίρετα των συνοικιών που σκαρφαλώνουν στα βουνά του λεκανοπεδίου ή τα χωριατόσπιτα, δεν γράφουν ωραία στην κάμερα.

Γιαγιάδες και παππούδες ληστεύονται, βασανίζονται δεμένοι μέχρι θανάτου με καλώδια, για να ομολογήσουν που βρίσκονται τα λεφτά που δεν έχουν. Ο κατσαπλιάς φονιάς δεν ξέρει ότι πριν από αυτόν πέρασε ο Παπακωνσταντίνου, ο ποδηλάτης από τη Μινεσότα και η Τρόϊκα.

Άνθρωποι που έζησαν μια ζωή στενεμένη από την ανέχεια αλλά αξιοπρεπείς, έχουν το πιο τραγικό και αναξιοπρεπές τέλος από τα χέρια λαθρομεταναστών αλητών ή «κοινοτικών» βαλκάνιων, που κάνουν εγκληματικό τουρισμό.

Έρχονται πχ από τη Ρουμανία για μερικές εβδομάδες και μετά φορτώνουν τα πλιάτσικα και γυρίζουν στην πατρίδα τους. Πως λέμε εποχιακή εργασία;

Εποχιακή ληστεία, διάρρηξη κλπ.

Ο Τσάρος, ξέρετε, έλεγε αστειευόμενος «οι Ρουμάνοι δεν είναι εθνικότητα, είναι επάγγελμα».

Άδικη γενίκευση, για μια χώρα, ένα λαό, που κάποτε είχε αξιόλογη αστική τάξη και πνευματική ζωή, όμως σήμερα κάνει εξαγωγή δεινών διαρρηκτών και ληστών.

Μερικούς, τους πιο αδίστακτους, τους ηρωοποίησαν τα ημέτερα βοθροκάναλα.

Ορδές ρουμανόγυφτων περιφέρονται, όπως και κάθε καρυδιάς καρύδι από την Βουλγαρία, την πρώην ΕΣΣΔ, την Ασία και την Αφρική.

Λαθρεμπόριο, μαστροπεία, επαιτεία, κλοπές, διαρρήξεις, φόνοι, ναρκεμπόριο. Πλήρης η γκάμα του Ποινικού Κώδικα και πολυεθνική η σύνθεση των δραστών.

Όπως και ημέτεροι ελληνότατοι, γύφτοι ή «μπαλαμοί», ξηλώνουν σχάρες υπονόμων, καλώδια και άλλο υλικό του ΟΣΕ, για να πουλήσουν το μέταλλο.

Μαύροι λαθρέμποροι, πουλάνε λιανική για την Καμόρα μέσα στα Πανεπιστήμια, μπροστά σε νόμιμα μαγαζιά στην Ερμού κι αλλού.

Όλη η χώρα γίνεται σιγά – σιγά ένα παζάρι για λαθραία, πόρνες, πρέζα.

Βαριά οπλισμένες συμμορίες κάνουν ντου σε σπίτια και μαγαζιά.

Πλέον δεν ληστεύονται τράπεζες, που έχουν διπλές ελεγχόμενες πόρτες αλλά κομμωτήρια, ταβέρνες, ψιλικατζίδικα, επαγγελματίες με τις γλίσχρες εισπράξεις τους, που συχνά αφήνουν ορφανά τα παιδιά τους.

Όλοι δικαιούνται προστασίας. Το ίδιο απεχθές το έγκλημα, είτε λαμβάνει χώρα στην Εκάλη, είτε στο Περιστέρι. Η ασφάλεια δεν είναι «δεξιό» ή «αριστερό» πράγμα. Είναι κοινωνικό αγαθό. Είναι το πρώτιστο δικαίωμα των πολιτών, το θεμέλιο, η προϋπόθεση όλων των άλλων δικαιωμάτων τους, είτε ψηφίζουν ΝΔ, είτε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή ή ότι άλλο.

Ίσα πρέπει να παρέχεται σε όλους.

Αν δεν υπάρχει ασφάλεια, δεν μπορείς να έχεις ανάπτυξη, τουρισμό, υγεία, παιδεία. Τίποτα.

Ακούραστα λοιπόν θα το γράφουμε εδώ στη «Δημοκρατία».

Η κυβέρνηση πρέπει τάχιστα να κερδίσει την μάχη στους δρόμους των πόλεων μας, στα χωριά και στις γειτονιές. Άλλωστε ήταν και προγραμματική δέσμευση του Πρωθυπουργού.

Όποιος απαλλάξει τους πολίτες από αυτό το βραχνά, θα προσφέρει ανυπολόγιστη εθνική υπηρεσία.

Κυρίως στους πολλούς και αδύναμους.

Αυτούς που δεν μπορούν να έχουν ιδιωτικούς φρουρούς, κάμερες, τρίμετρες μάντρες, ακριβά συστήματα ασφαλείας.

Αυτούς που δεν ζουν σε κυριλέ γειτονιές υψηλής φύλαξης.

Βασική προϋπόθεση είναι η κοινή λογική.

Δεν χρειάζεται καμιά φοβερή επανάσταση, απλά αυστηρή εφαρμογή των νόμων και πρακτικές πολιτικές.  Πρέπει να σαρωθεί όλη η χώρα. Να γίνεται αυστηρός έλεγχος σε μπλόκα, σε δρόμους, πλατείες, στα σύνορα.

Αστυνομικές περιπολίες παντού.

Η δουλειά της Αστυνομίας είναι κυρίως στους δρόμους, να φυλάνε τους πολίτες και την περιουσία τους, όχι να ξεροσταλιάζουν περιμένοντας επιχειρηματίες, πολιτικούς και δημοσιογράφους να τελειώσουν τα νταραβέρια και τις γκομενοδουλειές τους ή να ακολουθούν τις κυρίες τους στα ψώνια.

Για ποιο λόγο πρέπει κάθε βουλευτής και κυβερνητικό στέλεχος να φυλάσσεται; Όλοι στόχοι είναι; Να αφαιρεθούν οι αστυνομικοί που είναι αποσπασμένοι σε επιχειρηματίες και μεγαλοδημοσιογράφους.

Όλοι.

Να περιοριστούν δραστικά οι φρουρές των πολιτικών.

Αν μάθετε ποιοι φυλάσσονται εξόδοις της Πολιτείας, θα βαράτε το κεφάλι σας στον τοίχο.

Κοινοί εκβιαστές του διαδικτύου και των λοιπών ΜΜΕ, κάνουν εχθρούς με την βρώμικη και κερδοφόρα δράση τους και μετά, όταν απειληθούν από θύματα τους ή από τους συνεργούς τους, όταν δεν τα βρουν στη μοιρασιά, το κράτος τους παρέχει και φύλαξη! Έχουν χρήμα, ας πληρώνουν μόνοι τους την ασφάλεια τους. Μπορούν.

Να απελευθερωθούν χιλιάδες αστυνομικοί, που θα στελεχώσουν τις μάχιμες υπηρεσίες και τα Τμήματα στις συνοικίες και την επαρχία. Να βγουν στην πρώτη γραμμή, στους δρόμους και στις γειτονιές.

Οι φτωχοί και αδύναμοι, που δεν πείραξαν ποτέ κανέναν, δικαιούνται προστασίας πολύ περισσότερο από τις καλοπληρωμένες «φιλιππινέζες» της διαπλοκής και των ΜΜΕ ή τους ίδιους τους «φεουδάρχες» της μεταπολιτευτικής παράγκας.

Ας κόψουν την κόκα, ας πουλήσουν το κότερο, ας μην πηγαίνουν κάθε Σαββατοκύριακο στην Μύκονο και θα τους περισσέψουν για ιδιωτική φρουρά.

Θα ‘χουν και ρέστα, εκτός από καλύτερη υγεία…

ΠΗΓΗ: »ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»