
Μια πτυχή που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην υπόθεση της απομάκρυνσης απ’ τη Θεσπρωτία των Τσάμηδων μουσουλμάνων που είχαν ενοχοποιηθεί απ’ την ταύτισή τους με τις Ιταλικές και Γερμανικές κατοχικές δυνάμεις στην περιοχή, διαπράττοντας εγκλήματα εις βάρος του Ελληνικού πληθυσμού, έρχεται στο φως μέσα από τη συζήτηση που είχε γίνει σε ανώτερο επίπεδο στο Πολιτικό Γραφείο του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας.
Ενώ στις περιοχές της Ηπείρου συνεχίζονταν ο εμφύλιος σπαραγμός, καθώς οι στρατιωτική πτέρυγα του ΚΚΕ συνέχιζε τον ανταρτοπόλεμο κατά του τακτικού Στρατού, φαίνεται να είχε ζητηθεί από πλευράς του ΕΛΑΣ η συνδρομή σε άντρες απ’ τον Ενβέρ Χότζα.
Στα Τίρανα είδαν την ευκαιρία και ως δυνατότητα για τον επαναπατρισμό των Τσάμηδων.
Τα πρακτικά της σύσκεψης στο Πολιτικό Γραφείο, όπου το λόγο παίρνουν τα σημαντικότερα στελέχη του τότε Κομουνιστικού Κόμματος Αλβανίας (μετονομασθέν σε ΚΕΑ –Κόμμα Εργασίας Αλβανίας) δείχνουν όμως ξεκάθαρα ότι οι Τσάμηδες αισθάνονταν βαθιά την ενοχή των εγκλημάτων που είχαν στην περιοχή διαπράξει και επ’ ουδενί ήθελαν να επιστρέψουν.
