«Εάν ήμουν Ιρανός θα ανησυχούσα πολύ για τις επόμενες 12 εβδομάδες, καθώς οι ισραηλινές απειλές μου φαίνονται σοβαρές και αξιόπιστες».

Με αυτά είναι τα λόγια ο Εφρέμ Χαλεβί, πρώην διοικητής της Mossad επιβεβαιωσε εμμέσως πλην σαφώς την θεση του θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν Αλί Χαμενεΐ, ότι «Μέχρι τον Οκτώβριο θα έχουμε πόλεμο.

Πάντως ο ίδιος ο Χαλεβί έχει αναφέρει ότι ενδεχόμενο στρατιωτικό πλήγμα του Ισραήλ ή των ΗΠΑ στο Ιράν, θα επηρεάσει την ευρύτερη περιοχή για τα εποόμενα 100 χρόνια…

Ο Αμερικανός αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν σε δηλώσεις του, στις αρχές Ιουλίου, αναφορικά με την περίπτωση μονομερούς ισραηλινής επιχείρησης κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν τόνισε πως οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να «υπαγορεύσουν σε έναν άλλο κυρίαρχο κράτος τι να κάνει και τι να μην κάνει», και ότι σε αυτό το πλαίσιο «το Ισραήλ μπορεί να καθορίσει για τον εαυτό του τι είναι προς το συμφέρον του και το τι θα πρέπει να κάνει σχετικά με το Ιράν αλλά και με κάθε άλλο κράτος».

Συμπλήρωσε δε με έμφαση πως αυτό θα γίνει «ανεξαρτήτως εάν συμφωνούμε ή όχι»… Έδωσαν λοιπόν με αυτό τον τρόπο οι ΗΠΑ το «πράσινο φως» για μία ισραηλινή επίθεση στο Ιράν;

Επισήμως, ο Λευκός Οίκος δήλωσε πως η πολιτική της αμερικανικής κυβέρνησης προς το Ιράν και το Ισραήλ δεν έχει αλλάξει. Ανεπισήμως, η προαναφερόμενη δήλωση, και ο άνθρωπος που την έκανε, ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για μία επιχείρηση κατά του Ιράν τύπου «Οσιράκ».

Στις 7 Ιουνίου του 1981, οκτώ ισραηλινά μαχητικά F-16A Fighting Falcon και έξι μαχητικά F-15A Eagle, τα οποία συνόδευαν τα πρώτα, με μία πτήση από τη βάση του Ετζιόν που βρισκόταν στη βόρεια περιοχή της χερσονήσου του Σινά, η οποία και κατεχόταν ακόμα από το Ισραήλ, κατέστρεψαν τις ιρακινές πυρηνικές εγκαταστάσεις κοντά στη Βαγδάτη.

Η επιχείρηση με την κωδική ονομασία «Όπερα» ουσιαστικά στέρησε το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν από τη δυνατότητα να αναπτύξει πυρηνικές δυνατότητες.

Τα αεροσκάφη πέταξαν σε απόσταση 1.100 χλμ. πάνω από τη Σαουδική Αραβία και την Ιορδανία. Ας σημειωθεί πως στα πρώτα στάδια του πολέμου μεταξύ Ιράν και Ιράκ (Α΄ Πόλεμος του Κόλπου), δύο περσικά F-4 Phantom II επιτέθηκαν στον αντιδραστήρα στις 30 Σεπτεμβρίου του 1980 και του προξένησαν ζημιές.

Όλα δείχνουν πως η επιχείρηση «Όπερα» μπορεί να επαναληφθεί με «θύμα» αυτήν τη φορά το Ιράν.

Μάλιστα έχουν δει το φως της δημοσιότητας εκτιμήσεις πως η Σαουδική Αραβία θα «δεχθεί» τα ισραηλινά μαχητικά να περάσουν μέσω του εναέριου χώρου της για να πλήξουν το Ιράν, ενώ η συγκεκριμένη πορεία θεωρείται ως ρεαλιστική εάν κάποιος λάβει σοβαρά υπόψη την τουρκική θέση πως σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να επιτρέψει σε ισραηλινά μαχητικά να χρησιμοποιήσουν τον εναέριο χώρο της Τουρκίας για να πλήξουν μία συμμαχική προς αυτήν χώρα.

Ύστερα, είτε μέσω του Περσικού Κόλπου, είτε μέσω του Ιράκ (το οποίο φυσικά και να ήθελε δεν θα είχε καμία τύχη στο να εμποδίσει μία τέτοια εξέλιξη), τα μαχητικά του Ισραήλ δύνανται να πλήξουν ακαριαία τόσο τα νότια όσο και το εσωτερικό της χώρας.

Πώς όμως τα μαχητικά του Ισραήλ θα μπορούσαν να φτάσουν στη Σαουδική Αραβία;

Η απάντηση ίσως και να μπορεί να δοθεί μέσω των δεδομένων που έχουν γίνει γνωστά για ένα παρεμφερές θέμα.

Συγκεκριμένα, προσφάτως ανακοινώθηκε πως ένα υποβρύχιο κλάσης Dolpin των ναυτικών δυνάμεων του Ισραήλ διήλθε της διώρυγας του Σουέζ για να λάβει μέρος σε εκπαιδευτική δραστηριότητα του ναυτικού της χώρας στο Εϊλάτ.

Πρόκειται για την πρώτη φορά μετά το 2005 που το Ναυτικό του Ισραήλ χρησιμοποιεί ξανά τη διώρυγα για να μεταφέρει σημαντικές μονάδες στο Εϊλάτ.

Το εν λόγω γεγονός αποδεικνύει πως το Κάιρο προφανώς έδωσε τη συγκατάθεσή του για τη συγκεκριμένη κίνηση. Βέβαια, η συγκεκριμένη πληροφορία δεν επιβεβαιώθηκε, ούτε όμως διαψεύσθηκε από την αιγυπτιακή πλευρά.

Θα μπορούσε λοιπόν το Ισραήλ να κινηθεί μέσω Αιγύπτου, Σαουδικής Αραβίας και μετά, είτε μέσω του Κόλπου, είτε μέσω του Ιράκ, να επιτεθεί στο Ιράν;

Η επιλογή της αεροπορικής προσβολής για το Τελ Αβίβ είναι αυτονόητη, αφού τόσο τα μαχητικά που διαθέτει όσο και τα αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού, έγκαιρης προειδοποίησης αλλά και ηλεκτρονικού πολέμου θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα ακαταμάχητο «πακέτο» που θα έσπερνε την καταστροφή στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις.

Βέβαια, η Τεχεράνη έχει ήδη διασπείρει τις κρίσιμες εγκαταστάσεις της και είναι σίγουρο πως θα έχει δημιουργήσει μία σημαντική υπόγεια υποδομή, η οποία θα είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστεί και να εξουδετερωθεί.

Όμως, όπως έδειξαν και οι τελευταίες επιχειρήσεις στη Γάζα, οι ισραηλινές ικανότητες κατά τέτοιου είδους στόχων δεν πρέπει να υποτιμηθούν, ενώ δεν πρέπει να ξεχάσουμε να συνυπολογίσουμε και την έμμεση (ή ακριβέστερα κεκαλυμμένη) αμερικανική υποστήριξη.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο εδώ.

defencenet.gr