Τα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ) αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στην επιτροπή του διαγωνισμού πώλησης του εμπορικού τμήματος του ναυπηγείου. Σύμφωνα με πληροφορίες τα ΕΝΑΕ δεν συμφωνούν με την πώληση των περιουσιακών στοιχείων της εταιρίας «λαμβανομένου υπόψη ότι είναι σχεδόν αδύνατος ο διαχωρισμός των περιουσιακών στοιχείων μόνο του εμπορικού τμήματος των ΕΝΑΕ».

Επίσης η εταιρία εκτιμά ότι «δεν έχει ληφθεί υπόψη από την Ελληνική Δημοκρατία και τις αρμόδιες υπηρεσίες η έκδοση της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου της 28ης Ιουνίου 2012 δυνάμει της οποίας υποβαθμίζεται πλήρως η ισχύς της επιστολής της 1ης Δεκεμβρίου 2010 του Αντιπροέδρου της Επιτροπής αρμόδιου για θέματα ανταγωνισμού».

Υπενθυμίζεται ότι με την προαναφερόμενη επιστολή της 1ης Δεκεμβρίου 2010 έχει επιβληθεί στα ΕΝΑΕ ένα εξαιρετικά περιοριστικό καθεστώς σε ότι αφορά τη δραστηριότητα τους, που ουσιαστικά τους επιτρέπει μόνο απευθείας αναθέσεις από το Πολεμικό Ναυτικό. Με άλλα λόγια δηλαδή το ναυπηγείο έχει αποκλειστεί από οποιαδήποτε δραστηριότητα γεγονός που καθιστά αδύνατη την επιβίωση του και φυσικά τη διατήρηση των θέσεων απασχόλησης. Και όλα αυτά για να αντισταθμιστούν βλακωδώς τα εγκλήματα του παρελθόντος, οι παράνομες κρατικές επιδοτήσεις όταν το ναυπηγείο βρίσκονταν υπό κρατικό έλεγχο και για τις οποίες έχουν επιβληθεί πρόστιμα που πλέον έχουν ξεπεράσει τα 550 εκατ. ευρώ μαζί με τους τόκους.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση η διοίκηση των ΕΝΑΕ συμπλέει με τη θέση του σωματείου εργαζομένων «Τρίαινα» του ναυπηγείου, που επίσης είναι αντίθετη στην πώληση της υποδομής του εμπορικού τμήματος που στην πράξη ακρωτηριάζει το ναυπηγείο.

Δεν χρειάζεται πάντως ιδιαίτερη ικανότητα για να αντιληφθεί κανείς ότι αν παραμείνουν σε ισχύ όλοι οι περιορισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η μία από τις δύο μεγαλύτερες ναυπηγικές μονάδες της χώρας, δεν έχει μέλλον. Χωρίς πρόσβαση σε οποιαδήποτε εμπορική δραστηριότητα ο μόνος δυνητικός πελάτης είναι το ελληνικό δημόσιο το οποίο κάθε άλλο παρά έχει τη δυνατότητα να αναθέσει νέες συμβάσεις. Φυσικά μαζί με τον Σκαραμαγκά θα πεθάνει και η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη η οποία χωρίς τις υποδομές των ΕΝΑΕ δεν μπορεί να λειτουργήσει.

Φαίνεται πάντως ότι το «αυτί των αρμοδίων στην Ελλάδα αργεί να ιδρώσει». Η καταστροφή ήταν γνωστή από το 2008 όταν για την άρση του προστίμου είχε συμφωνηθεί από την τότε κυβέρνηση να ισχύσουν οι περιορισμοί. Προφανώς εκτιμήθηκε τότε ότι το πρόβλημα θα το φορτωνόταν η τότε ιδιοκτησία. Ως συνήθως η κατάσταση αφέθηκε να «σέρνεται» και έτσι φθάσαμε το 2010 που τα πράγματα πήραν τη σημερινή τους μορφή. Αντί όμως από την πρώτη στιγμή να εκδηλωθεί συντονισμένη αντίδραση σε πολιτικό επίπεδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση για μία απόφαση η οποία κυριολεκτικά στραγγαλίζει το ναυπηγείο και απειλεί καίρια τη βιωσιμότητα του, «άπαντες συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις». Μετά δε τη πρόσφατη καταδίκη της χώρας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, η κυβέρνηση έσπευσε να εκκινήσει τις διαδικασίες.

Έχει όμως αναρωτηθεί κάποιος για το τελικό αποτέλεσμα;

ΑΣΧΕΤΩΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ μπορούν τα ΕΝΑΕ και τα περισσότερα από τα 1.000 άτομα προσωπικό που διαθέτουν να συντηρηθούν μόνο από συμβάσεις του Πολεμικού Ναυτικού;

πηγη