Σε μεγάλες περιπέτειες προσπαθούν να εμπλέξουν ΗΠΑ και Ισραήλ την Ελλάδα, χωρίς οι πρώτες να δίνουν το παραμικρό ουσιαστικό αντάλλαγμα και με τον κίνδυνο πάντα να αφεθεί η Ελλάδα «ξεκρέμαστη» σε περίπτωση που «σφίξουν» τα πράγματα στην περιοχή.

Συγκεκριμένα όπως αναφέρουν απόλυτα έγκυρες πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ζητήθηκε από το Ισραήλ και συνηγορούν και οι ΗΠΑ στο αίτημα αυτό, η δημιουργία ειδικής δύναμης εν είδη ναυτικής task force στην Ανατολική Μεσόγειο με τρεις φρεγάτες του ΠΝ, οι οποίες θα παρέχουν ναυτική κάλυψη σε περιοχές της κυπριακής ΑΟΖ, τις οποίες το αδύναμο ισραηλινό Ναυτικό δεν μπορεί να καλύψει.

Η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ πρόκειται να σφραγιστεί κατά την επίσημη επίσκεψη του προέδρου του Ισραήλ Σιμόν Πέρεζ στην Αθήνα που αρχίζει σήμερα και θα αφορά επίσης και τακτικές στρατιωτικές ασκήσεις κυρίως στη θαλάσσια περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ.

Υπό άλλες προϋποθέσεις θα ήταν κάτι το ιδαίτερα ευχάριστο και σημαντικό και θα μιλούσαμε για «στρατηγικές συμμαχίες» και για «άξονες» αν η κατάσταση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν άγγιζε «πάτο» και δεν δημιουργούσε μείζονες κινδύνους για την ασφάλεια της χώρας.

Αυτή την στιγμή από τα 13 κύρια σκάφη επιφανείας (η φρεγάτα «Μπουμπουλίνα» κλάσης «S» θεωρείται πλέον σκραπ), πολυήμερο ταξίδι ζήτημα είναι αν μπορούν να πραγματοποιήσουν τα μισά πλοία.

Σε ότι αφορά το τομεα των δαπανών και των διαθέσιμων κονδυλίων εχουμε φτάσει στο σημείο να αποσύρουμε τις φρεγάτες από τις διάφορες ΝΑΤΟϊκές επιχειρήσεις και νομίζουμε ότι είναι ενδεικτικό της γενικής πενίας.

Για την λοιπή πολεμική ετοιμότητα, ούτε λόγος: Όταν παίρνουν φωτιά και καίγονται τα πλοία επιφυλακής, όπως το ZUBR «Kέρκυρα» μέσα στο ναύσταθμο, αυτό τα λέει όλα. Στο τομέα των υποβρυχίων τι να πούμε; Πόσα πλέουν και πόσα μπορούννα επιχειρήσουν;

Ας μην προχωρήσουμε σε λεπτομέρειες που θα στεναχωρήσουν τους πάντες και θα χαροποιήσουν «την άλλη πλευρά του λόφου». Και κατόπιν όλων αυτών, θα δημιουργήοσυμε και «task force» στην Α.Μεσόγειο!

Και αφού μπορούμε να προχωρήσουμε σε τέτοιο εγχείρημα γιατί δεν το κάναμε τόσο καιρό; Γιατί στην κρίση του Σεπτεμβρίου είχαμε στείλει όλη κι όλη μια κανονιοφόρο στη Ρόδο; Δηλαδή τότε εγκαταλείψαμε την Κύπρο στη τύχη της κια τώρα που το ζητάει το Ισραήλ, σπεύδουμε; Και το Αιγαίο ποιος θα το καλύπτει;

Φυσικά όλα γίνονται αν υπάρξουν τα κατάλληλα ανταποδοτικά οφέλη, κυρίως από τις ΗΠΑ, αφού το Ισραήλ είναι μικρό μέγεθος για ένα τόσο ευρύ παιχνίδι.

Ήτοι: Ανάληψη οικονομικών βαρών της task force από τις ΗΠΑ, χαμηλότοκη δανειοδότηση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων από τις ΗΠΑ για να μπορέσουν να ανταποκριθούν σε μία επίθεση αντιπερισπασμού στο Αιγαίο ή την Θράκη, αποκατάσταση της οικονομικής ζημιάς των ΕΔ από τις περικοπές της τρόϊκας από τις ΗΠΑ κλπ κλπ.

Με αυτούς τους όρους να σχηματίσουμε task force και να συμμετάσχουμε σε όσες ασκήσεις θέλουν.

Αλλά να μας εμπλέξουν σε ένα παιχνίδι και στο τέλος να μείνουμε με τον «μουτζούρη» στο χέρι, ενώ οι ΗΠΑ θα σφυρίζουν αδιάφορα και το Ισραήλ θα τα έχει βρει με την Τουρκία, ε, αυτό δεν είναι καθόλου έξυπνο…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr