Θυμάμαι σαν τώρα την ημέρα που σκοτώθηκε ο Σολωμός.
Παίζαμε μπάσκετ στου Κώστα και ήμασταν νέοι κι ανύποπτοι.
Εφησυχασμένοι νεοέλληνες…
Κι όμως αυτή η εικόνα του άντρα με το τσιγάρο στο στόμα να προσπαθεί να κατεβάσει την τούρκικη σημαία αψηφώντας τον θάνατο, δεν μου έφυγε ποτέ από το μυαλό…
