Η άποψη ανήκει σε στρατιωτικό, ο οποίος εξηγεί τους λόγους της διαφωνίας του όχι με τις διαμαρτυρίες των στρατιωτικών ,αλλά με τις διαμαρτυρίες με τις στολές.

«Τις τελευταίες ημέρες έχουν γραφεί, ειπωθεί πολλά από επίσημες, ανεπίσημες, θεσμοθετημένες και μη πηγές για τις στολές, του τρόπου και του εάν πρέπει να φέρονται σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, συνεντεύξεις κλπ.

Ως θύμα και εγώ της όλης κατάστασης με προβλημάτισαν τα γραφόμενα, αλλά έχω την αρχή σε κάθε τι που μου συμβαίνει πρώτα από όλα να αναζητώ τις δικές μου ευθύνες.

Είναι κοινή πεποίθηση όλων μας ότι «κάποιοι» θελαν / θέλουν να μας απαξιώσουν και να μας κάνουν ίδιους με τους πολλούς και σε ένα βαθμό το έχουν πετύχει. Στον σχεδιασμό τους θέλανε να μας ισοπεδώσουν ούτως ώστε στο ευρύτερο κοινό στην συνέχεια να φανεί πολύ εύλογο και εύπεπτο το χαμηλό αντίτιμο αποζημίωσης / μισθού, όπως θέλετε πείτε το, που καταβάλλεται στους στρατιωτικούς.

Με αυτόν τον τρόπο δημιούργησαν τις συνθήκες και προϋποθέσεις ώστε πολύ εύκολα, χωρίς σε βάθος σκέψη, να εμφανιστούν στρατιωτικοί με στολή στον δρόμο (για διαδήλωση) ή στα κανάλια όπως κάνει ο κάθε μορφής επαγγελματίας / επιτηδευματίας με την διαφορά ότι η στολή «πουλάει» (άρα κάποιοι τα «οικονομάνε»).
Αυτομάτως, με δική μας θέληση, χωρίς να το καταλάβουμε όμως, ενταχθήκαμε στους επιτηδευματίες και επαγγελματίες δηλαδή αποποιηθήκαμε του αξιώματος μας (και να μην συνδέσουν κάποιοι το αξίωμα με το αξιωματικός, η λέξη αφορά κάθε ένστολο στρατιωτικό). Βγήκαμε με στολή στους δρόμους, κάποιοι δε φορούσαν και κάτι «σαν στολή», όπως χωρίς πηλήκια, τσάντες για πλάζ κλπ.
Βρεθήκαμε, να «παίζουμε το παιχνίδι» αυτών που θέλουν την απαξίωση μας και την ένταξή μας στο «όλοι το ίδιο είμαστε», «όλοι μαζί τα φάγαμε», «στο δημόσιο παντού γίνονται τα ίδια», «οι εξοπλισμοί μας κατάστρεψαν» και άλλους λαϊκισμούς με την χειρότερη έννοια του όρου.

Ο στρατιωτικός, που αποτελεί βεβαίως μέρος της κοινωνίας, θεωρώ ότι πρέπει και μπορεί να πετύχει πολλά τονίζοντας την διαφορετικότητα της παιδείας του και των πιστεύω του, να κρατήσει σε απόσταση όλο το σάπιο σύστημα, να αναδείξει τον συμβολισμό της στρατιωτικής στολής και να μην επιτρέψει σε κανέναν να τον μαζοποιήσει.  Περιφρουρώντας το «στρατιωτικός» όπως αυτό διαμορφώθηκε από τα βάθη των χρόνων, θα προβάλει μια εικόνα που θα αναγκασθεί αυτός που θέλει να τον θίξει οικονομικά, κοινωνικά κλπ να το κάνει μετά από πολύ περισυλλογή αφού με τον τρόπο μας του έχουμε επιβάλει το σεβασμό προς την στολή μας.

Κατεβαίνοντας στους δρόμους δίνουμε την ευκαιρία να μας «συμπαρασταθούν», συμπορευόμενοι στις πορείες μας, κόμματα και πρόσωπα που έχουν απόλυτη ευθύνη για το σήμερα και άθελα μας γινόμαστε πλατφόρμα έκφρασης των «ιδεών» τους.

Συγχρόνως συμβάλουμε στο να διονίζεται η ιστορία της προαγωγής στην πολιτική ατόμων, μέσω τους κακώς νοούμενου συνδικαλισμού,   των οποίων η σταδιοδρομία τους δεν είχε ούτε καν τον μέσο όρο των βιωμάτων των ανθρώπων που θέλουν να λένε ότι αντιπροσωπεύουν.

Η έστω και μικρή εμπειρία μέχρι σήμερα, και με αφορμή την τελευταία σχετική εκδήλωση, απέδειξε ότι εισπράξαμε ως αποτέλεσμα το προσωπικό των ΕΔ (όπως θέλουν οι διοργανωτές να λένε ότι αντιπροσωπεύουν, χωρίς να αμφιβάλλω για τις καλές τους προθέσεις)  να το δέχεται κάποιος υψηλόβαθμος υπάλληλος του Υπουργείου Οικονομικών και οι ίδιοι να έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν (όχι να διαπραγματευθούν) για την κατά προσέγγιση επικείμενη περικοπή των μισθών τους. Εάν αυτός είναι λόγος για να ξεφτιλίζεται η στολή, τότε……

Το επιχείρημα «μα η στολή ξεφτιλίσθηκε ήδη με αυτά που μας κάνουν», έχει απάντηση, «πρέπει να την περισώσουμε και να την αναδείξουμε, δεν θα είμαστε εμείς ο κρίκος της αλυσίδας της ιστορίας της που θα σπάσει, επειδή κάποιοι το θελήσανε, ας αρχίσουμε από εκεί, να συνεχίσουμε να τιμάμε την στολή, για να πετύχουμε στην συνέχεια και τα άλλα».πηγη