της Ελίνας Γαληνού
Δεν μας εκπλήσσει που ο αλβανικός τύπος πανηγυρίζει για το νέο αλβανικό σχολείο που ιδρύθηκε στο Βόλο, ώστε να διευκολύνει τα αλβανάκια να μάθουν τη μητρική τους γλώσσα και την ιστορία του έθνους τους.

Προφανώς το αίτημα των αλβανών μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα μας, εισακούστηκε από το ελληνικό κράτος, με αποτέλεσμα να ανοίξει το σχολείο λίγες μέρες πρίν στο Βόλο, παρουσία του αντιπροέδρου της αλβανικής κυβέρνησης, κ. Edmund Haxhinasto.

Εκ πρώτης όψεως, το άνοιγμα ενός τέτοιου σχολείου στην Ελλάδα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια κίνηση σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα αλλοδαπών που διαμένουν στη χώρα μας, κάτι που άλλωστε συμβάλει στις σχέσεις καλής γειτνίασης με την Αλβανία, και τη δημιουργία προυποθέσεων αμοιβαίας συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών, στον συγκεκριμένο τομέα.

Ομως αυτά θα μπορούσαν να ισχύουν εάν και εφ΄όσον η κατάσταση ή μάλλον η μεταχείριση των παιδιών των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, ήταν περίπου ανάλογη. Δυστυχώς όμως, οι φωνές που ακούγονται από εκεί, δηλώνουν ακριβώς το αντίθετο…

Οι ομοεθνείς μας ζούν με την αγωνία της παιδείας των παιδιών τους.

Η αλβανική κυβέρνηση, εξακολουθεί να διατηρεί πολλούς περιορισμούς όσον αφορά την λήψη ελληνικής παιδείας για τα παιδιά των ομοεθνών μας.

Για παράδειγμα, το δικαίωμα ύπαρξης δημοσίων σχολείων στην περιοχή της Β. Ηπείρου, δίνεται μόνο σε λίγα χωριά των οποίων ο αριθμός των κατοίκων φθίνει ολοένα.

Οι τάξεις αυτών των σχολείων είναι πολλές φορές χωρίς δασκάλους, ενώ οι υποδομές κτιρίων είναι εντελώς ακατάλληλες για να φιλοξενούν μαθητές.

Οι γονείς αναγκάζονται συνεχώς να πληρώνουν από την τσέπη τους για τις υλικοτεχνικές ελλείψεις και για τις βασικές επισκευές κτιρίων, ακόμα και για τη θέρμανση.

Επιπλέον, τα ελληνικά βιβλία λείπουν εντελώς τα τελευταία χρόνια και κάθε χρονιά, τα περιμένουν και δεν έρχονται…

Στο μεταξύ δυό αλβανικά σχολεία στο Αργυρόκαστρο και στους Αγίους Σαράντα, έχουν ελληνικό τμήμα αλλά η φοίτηση των μαθητών γίνεται κατόπιν επιλογής με κριτήριο, την καταγωγή και των δύο γονέων τους από ορισμένα χωριά.

Η εκπαίδευση και οι εκπαιδευτικοί στην Β. Ηπειρο, είναι απαξιωμένοι επαγγελματικά και επιστημονικά.

Μερικές πρωτοβουλίες που προωθεί ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας και κάποιες άλλες ιδιωτικές σε συνεργασία με φιλότιμους δασκάλους, είναι καλές αλλά δεν αρκούν για να καλύψουν τα κενά στις ανάγκες εκπαίδευσης για την ελληνική κοινότητα της Βορείου Ηπείρου.

Παρ΄όλο που στην Αλβανία ανθούν μουσουλμανικά, τουρκικά και ιταλικά σχολεία, το αλβανικό κράτος αγνοεί την αγωνία των Βορειοηπειρωτών όσον αφορά το μέλλον της ελληνικής παιδείας στην περιοχή.

Ενα πρόβλημα που σαφώς έχει προεκτάσεις και πιθανότατες συνέπειες στην συνέχιση της παρουσίας του βορειοηπειρωτικού στοιχείου εκεί,  λόγω αποθαρρυντικών συνθηκών που συνήθως εμφανίζονται σε όσες περιοχές είναι ανεπιθύμητοι οι Ελληνες.

Αυτά τα ζητήματα, τα οποία εμπίπτουν στον τρόπο διαχείρισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκ μέρους μιας χώρας, δεν θα έπρεπε να τα δεί καλά η Κομισιόν πρίν προτείνει την είσοδο της Αλβανίας στην Ευρωπαική Ενωση;

Και ενώ παρατηρείται αυτή η συμπεριφορά από το αλβανικό κράτος προς τους εκεί ομοεθνείς μας, εμείς επιμένουμε στην πολιτική κατευνασμού, ανοίγοντας πρώτοι αλβανικά σχολεία στην Ελλάδα…

infognomonpolitics.blogspot.gr