Ρεζιλεύει στην κυριολεξία το ελληνικό Δημόσιο η πληρωμένη καταχώρηση στις εφημερίδες του Σαββατοκύριακου από την αραβική ιδιοκτησία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, σε μια κίνηση που δεν προμηνύει θετικές εξελίξεις για τα ναυπηγεία και το σύνολο του βιομηχανικού κλάδου.

Επίκεντρο της επιστολής – καταχώρησης είναι η απαγόρευση εξαγωγών που έχει επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση, μια αναφορά που κυριολεκτικά καίει τον πρώην υπουργό Οικονομικών, Γιώργο Παπακωνσταντίνου και τον γενικό γραμματέα του υπουργείου, Ηλία Πλασκοβίτη, οι οποίοι έχουν βάλει τις υπογραφές τους φαρδιές – πλατιές κάτω από την επιστολή με την οποία αποδέχονται την απαγόρευση για να μην καταβάλλει η Ελλάδα το πρόστιμο των 500 εκατομμυρίων ευρώ που έχει επιβληθεί για τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις πολύ πριν οι σημερινοί Άραβες ιδιοκτήτες αναλάβουν στα χέρια τους την επιχείρηση.

Μια μοιραία επιστολή η οποία κυριολεκτικά ακυρώνει την επένδυση, αφού η τελευταία στερείται πλέον κάθε νοήματος αφού, όπως κατ’ επανάληψη έχει αναφέρει και το «defence-point.gr» και παρά τα κωμικά που γράφονται στον ελληνικό Τύπο, ότι και να γίνει, το ναυπηγείο ΔΕΝ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ χωρίς εξαγωγές, μόνο με τις – ανύπαρκτες λόγω κρίσης – δουλειές του Πολεμικού Ναυτικού. Όπως δε διευκρινίζεται, ακόμα και με τα δύο επιπλέον υποβρύχια που συμφωνήθηκαν (αντί της αναβάθμισης δύο παλαιών) περισσότεροι από 500 εργαζόμενοι και αυτοί μετά βίας, δεν μπορούν να απασχοληθούν.

Στην επιστολή – καταχώρηση καταγγέλλεται το ελληνικό Δημόσιο που πλέον βρίσκεται ενώπιον του φάσματος να βρεθεί με τα ναυπηγεία «στα χέρια» χωρίς να έχει κάτι να τα κάνει (όντας χρεοκοπημένο…), καθώς για έναν εκπληκτικό – άγνωστο σε εμάς – λόγο, ουδείς έδειχνε να αντιλαμβάνεται ότι δεν θα πληρώνει ένας εργοδότης περισσότερα από πέντε εκατομμύρια το μήνα από την τσέπη του, ότι χρήματα έπαιρνε από τα υποβρύχια το 69% θα πήγαινε αυτομάτων στους Γερμανούς που παρέχουν την τεχνογνωσία – τεχνολογία (άλλη μια αλήθεια που αποκρύπτουν σχεδόν άπαντες, είτε διότι την αγνοούν είτε διότι βολεύει) και πλέον δεν θα τηρούνται οι συμβατικές δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί, με αποτέλεσμα να έχει «τραβήξει» τη χώρα μας στη διεθνή διαιτησία, από όπου ας μην έχουν την παραμικρή αμφιβολία οι φίλοι του «defence-point.gr», θα μας προκύψει ένα «κοστούμι» κάποιον εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Κι όλα αυτά διότι πέραν της απύθμενης βλακείας (αν είναι οτιδήποτε άλλο το θέμα θα έχριζε εισαγγελικής παρέμβασης) όσων υπέγραψαν την επιστολή για την άρση του προστίμου (από τα 500 εκατ. ευρώ μόλις τα 130 εκατ. ευρώ είναι το πρόστιμο, τα άλλα είναι τόκοι και προσαυξήσεις και ουδείς διεκδίκησε καν τη διαγραφή των τελευταίων!) ο εκάστοτε υπουργός Εθνικής Άμυνας απλώς απέφευγε την «καυτή πατάτα». Περίπου 2.000 εργαζόμενοι είναι έτοιμοι να χάσουν τη δουλειά τους και επί μήνες κανείς πολιτικός προϊστάμενος δεν κάλεσε τον Ισκάνταρ Σάφα να του πει ευθαρσώς το αυτονόητο: Τι κάνουμε; Αντί αυτού παριστάνουν τους… αντιστασιακούς σε ένα απίστευτης κακογουστιάς επικοινωνιακό σόου για όσους γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις. Κανείς δεν αξιοποίησε τη οδό της διαπραγμάτευσης για την απόσπαση της συνεργασίας της γερμανικής κυβέρνησης για να ασκηθεί πίεση στον Ισπανό (το τονίζουμε, ίσως έχει τη σημασία του…) Επίτροπο για θέματα ανταγωνισμού να βρεθεί μια λύση με το πρόστιμο!

Τι πιο απλό επιχείρημα από το ακόλουθο: Υποτίθεται ότι τα χρήματα θα τα ανακτήσει το ελληνικό Δημόσιο πουλώντας τμήματα του Ναυπηγείου (που δεν του ανήκει διότι αυτό το πούλησε μερικούς μήνες πριν!!!) τα οποία και να τα πουλήσει τα χρήματα που θα συγκεντρώσει θα είναι ελάχιστα! Άρα, τι είναι καλύτερο; Να δουλεύει και να εξάγει το ναυπηγείο και το Δημόσιο να εισπράττει φόρους και να μην καταβάλλει επιδόματα ανεργίας ή η ψυχοπαθητική σημερινή κατάσταση; Για να μην αναφέρουμε τι ακριβώς θα εισπράξει η Ευρώπη που υποτίθεται ότι θέλει και να μας σώσει από την οικονομική κατάρρευση… Ποιο θα χαρούν; ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ ΣΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ…

Υπό μια έννοια θα συνέφερε το ελληνικό δημόσιο να πληρώσει το πρόστιμο με έναν ευνοϊκό διακανονισμό! Και να ελπίζει σε «κούρεμα»… τι τους λέμε τώρα… Δηλαδή το πρόβλημα του να χρωστάς περίπου 300 δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία θα γίνουν 500 εκατομμύρια παραπάνω (!!!) είναι χειρότερο, ή να αφήσεις 2.000 εργαζόμενους στον δρόμο (και άλλοι 8.000 ακολουθούν διότι το έτερο ιδιωτικό ναυπηγείο, η Ελευσίνα, είναι απολύτως κρατικοδίαιτο, συν τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη…), καταστρέφοντας οριστικά τον κλάδο μια χώρας με 4.500 ελληνόκτητα πλοία; Ή μήπως περιμένουν να τους το πληρώσει ο επενδυτής που δεν πήρε ούτε μία δραχμή από τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις; Με τόσα λεφτά (500 το πρόστιμο και 350 του ΟΣΕ θα αγόραζε την ιταλική Fincantieri που είναι και δίπλα, θα ήταν χαζός να έρθει εδώ!!!) Μιλάμε για «επίτευγμα» που θα πρέπει να μπει στο βιβλίο Γκίνες! Έλεος κύριοι!

Δυστυχώς, ο μοναδικός που μπορεί να πάρει τις δύσκολες αποφάσεις που απαιτούνται είναι ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς και οι δύο πολιτικοί αρχηγοί που τον στηρίζουν, καθότι οι υπουργοί αποδείχθηκαν… υπάρχει και το ΕΡΣ, οπότε περιοριζόμαστε στο ΑΝΙΚΑΝΟΙ. Ανίκανοι όχι να το λύσουν, διότι ίσως και να μη λύνεται πλέον, ανίκανοι ακόμα και να προσπαθήσουν. Μόνο οι πολιτικοί αρχηγοί μπορούν.

Ο Φώτης Κουβέλης, αν κρίνουμε από όσα έχει καταθέσει στις ερωτήσεις του στη Βουλή ο Βασίλης Οικονόμου, δείχνει να το έχει καταλάβει καλά το θέμα. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος επίσης το γνωρίζει. Και πηγαίνοντας για μια ακόμη φορά κόντρα στη συμβατική σοφία (;) των πολλών που ζητούν την κεφαλή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ επί πίνακι, για τον νόμο 3885/2010, δεν θα συμφωνήσουμε. Τα περιθώρια που είχε η Ελλάδα ήταν ελάχιστα, για να διασωθεί το ναυπηγείο ήθελε δουλειές από το εξωτερικό. Αυτό υποσχέθηκε ο Σάφα στο Κοινοβούλιο, απλά το περίφημο πρόστιμο δεν μας άφησε να διαπιστώσουμε τι μπορούσε να κάνει. Εναλλακτική δεν υπήρχε. Πήγαινε για κλείσιμο. Μήπως αυτός είναι ένας λόγος που δεν θέλει να βλέπει τον Παπακωνσταντίνου ούτε ζωγραφιστό, όχι μόνο η περίφημη «λίστα Λαγκάρντ»…

Οι πρώτοι που το ξέρουν είναι οι εργαζόμενοι με την εκπληκτική ωριμότητα που έχει δείξει η πλειοψηφία τους που δεν θυμίζουν σε τίποτε το γνωστό ελληνικό μοντέλο του εργαζόμενου που ξέρει μόνο να ζητάει. Προσέχουν τα υποβρύχια σα να ήταν δικά τους, παρά την τραγωδία που βιώνουν αυτοί και οι οικογένειές τους. Είναι λογικοί σε όσα λένε, μέσα στην αγανάκτησή τους. Η πραγματική όμως τραγωδία για τον τόπο, είναι ότι η πολιτική ανεπάρκεια, η έλλειψη φαντασίας και η ατολμία, θα στερήσει από τη χώρα την μοναδική ευκαιρία, αυτοί οι άνθρωποι, με τα χαρακτηριστικά που μόλις περιγράψαμε, να προσπαθήσουν να αναστήσουν τη βιομηχανία και να ετοιμάσουν τη νέα γενιά να αναλάβει τα ηνία.

Ακολουθεί η καταχώρηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στον Τύπο:

πηγη