
Σάββας Καλεντερίδης
Στο άρθρο μας της 12ης Φεβρουαρίου, αναφερόμενοι στο θέμα της εκμετάλλευσης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων από Κύπρο και Ελλάδα, γράφαμε ότι «θα ήταν δε ευχής έργον η εξέλιξή τους να συμπέσει χρονικά με τη μακροχρόνια εμπλοκή της Τουρκίας σε μέτωπα όπως η Συρία, το Ιράν και το Κουρδικό.
Λέτε;».
Αυτό που γράφαμε τον Φεβρουάριο, τουλάχιστον ως προς το ένα σκέλος, προχωρεί κανονικά. Δηλαδή, η Τουρκία εγκλωβίστηκε σε μια εξαιρετικά ρηχή και παιδαριώδη πολιτική στην κρίση της Συρίας και τώρα αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα, που αρχίζουν από την επιδείνωση των οικονομικών της δεικτών και την αναζωπύρωση του Κουρδικού και φθάνουν μέχρι την επιδείνωση των σχέσεών της με το Ιράκ, το Ιράν και εσχάτως με τη Ρωσία.
Οσον αφορά την εμπλοκή της Τουρκίας στο μέτωπο της Συρίας και τις επιπτώσεις στον οικονομικό τομέα, να αναφέρουμε ότι προσφάτως ο Τούρκος υπουργός Οικονομικών Μεχμέτ Σιμσέκ δήλωσε ότι διέθεσε 400.000.000 δολάρια από τον προϋπολογισμό για τις ανάγκες των Σύρων προσφύγων που έχουν καταφύγει στο τουρκικό έδαφος, συμπληρώνοντας ότι τα γενικά έξοδα του κράτους και των δήμων για το ίδιο θέμα ξεπερνούν το ως άνω ποσό.

ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΦΤΑΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ; ΚΑΙ ΑΝ ΦΤΑΙΝΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ;