Μετά την ερώτηση που κατατέθηκε για τα ναυπηγεία Ελευσίνας από τον βουλευτή της Δημοκρατικής Αριστεράς (ΔΗΜΑΡ), Βασίλη Οικονόμου, ήρθε και η σειρά των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, σε μια εξίσου μεστή περιεχομένου ερώτηση, όπου στο κείμενο και τα υπο-ερωτήματα αποτυπώνεται η πραγματική κατάσταση και όσα απασχολούν τους χιλιάδες εργαζομένους που πλήττονται από τη διαιώνιση αυτής της εκκρεμότητας, προϊόν της παντελούς απουσίας πολιτικής βούλησης για την ριζική αντιμετώπιση του ζητήματος.

Πριν βέβαια παραπέμψουμε στο κείμενο, δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε, ότι η ΔΗΜΑΡ, με τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση, έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να κινηθεί για να θεραπευτούν χρονίζοντα προβλήματα, αφού όπως διαπιστώνουμε – με έκπληξη είναι η αλήθεια, καθότι δεν… συνηθίζεται από τους πολιτικούς μας – η αντίληψη του προβλήματος είναι άρτια.

ΕΡΩΤΗΣΗ

 Προς: >Υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων >Υπουργό Οικονομικών >Υπουργό Εθνικής Άμυνας >Υπουργό Ναυτιλίας >Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας

Θέμα: Η κατάσταση των Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ (Σκαραμαγκάς) και των προγραμμάτων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού

Κύριοι Υπουργοί,

Τον τελευταίο χρόνο δραματικές είναι οι εξελίξεις που αφορούν το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας, τα Ελληνικά Ναυπηγεία ΑΕ (ΕΝΑΕ – Σκαραμαγκάς). Ουσιαστικά η λειτουργία τους έχει παγώσει και εδώ και έξι μήνες στους περίπου 1.000 εργαζόμενους έχει επιβληθεί καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας με μία ημέρα εργασίας ανά εβδομάδα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να βιώνουν καθεστώς πρωτόγνωρης οικονομικής εξαθλίωσης, καθώς δεν μπορούν να καλύπτουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης, μέχρι σήμερα δε οι συνεχείς κινητοποιήσεις τους δεν φαίνεται να έχουν απτό αποτέλεσμα. Μόνο αόριστες υποσχέσεις τους έχουν δοθεί από τους συναρμόδιους υπουργούς, το δε περιβόητο βοήθημα των 1.000 ευρώ κατ’ άτομο δεν έχει ακόμη καταβληθεί.

Επιπρόσθετα, η κυβέρνηση, όρισε ειδικό συντονιστή για την εισήγηση προτάσεων επίλυσης των προβλημάτων της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας, διαδικασία που σαφώς αφορά και τα ΕΝΑΕ.

Από την άλλη πλευρά το ίδιο δραματική, ασαφής και αβέβαια είναι και η κατάσταση των συμβάσεων των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού («Αρχιμήδης» και «Ποσειδών ΙΙ»). Η ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ φέρεται να έχει παραπέμψει το ελληνικό δημόσιο στη δικαιοδοσία του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου (ICC), ενώ από τα επτά συνολικά υποβρύχια και των δύο συμβάσεων έχει παραληφθεί και ενταχθεί σε υπηρεσία μόνο το πρώτο, το «ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ».

Επειδή,

-Η ναυπηγική βιομηχανία είναι ο τελευταίος ίσως κλάδος βαριάς βιομηχανίας που απέμεινε στη χώρα και πλέον κινδυνεύει με αφανισμό,

-Η ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας και της κοινωνίας θα επιτευχθεί μόνο μέσω της οικονομικής ανάπτυξης και μάλιστα στο πλαίσιο ενός μοντέλου εντελώς διαφορετικού από αυτό του παρελθόντος, το οποίο απέτυχε παταγωδώς,

-Το νέο μοντέλο ανάπτυξης για να επιτύχει και να είναι αποτελεσματικό, πρέπει να στηρίζεται στην παραγωγή,

-Το παγκόσμιο παράδοξο, η χώρα που διαθέτει τον μεγαλύτερο εμπορικό στόλο στον κόσμο, να αντιμετωπίζει τον ορατό κίνδυνο να απολέσει παντελώς την εθνική της ναυπηγική βιομηχανία,

-Η κατάρρευση των ΕΝΑΕ θα συμπαρασύρει στον όλεθρο, το σύνολο της εγχώριας ναυπηγικής και ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, που σήμερα απασχολεί συνολικά περί τις 10.000 εργαζόμενους (σημειώνεται, ότι ήδη το δεύτερο μεγάλο ναυπηγείο της χώρας, η Ελευσίνα, έχει υποβάλλει αίτηση υπαγωγής στο Άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα). Σημειώνεται, ότι συνολικά ο ναυπηγοεπισκευαστικός κλάδος της χώρας (Πειραιάς, Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος – ΝΕΖ, κ.λπ.) εξαρτάται άμεσα από την ύπαρξη και λειτουργία των ΕΝΑΕ, που διαθέτουν τις απαραίτητες εγκαταστάσεις δεξαμενισμού.

-Επειδή μέχρι σήμερα, πέρα από τις δηλώσεις και τις προθέσεις δεν είναι ορατή κάποια συγκεκριμένη εξέλιξη και πολύ περισσότερο η διαμόρφωση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου για την επιβίωση της εγχώριας ναυπηγικής βιομηχανίας,

Ερωτώνται οι κύριοι υπουργοί:

1. Ποιες ακριβώς ενέργειες έχουν αναληφθεί ή πρόκειται να αναληφθούν για την επίλυση του προβλήματος των εργαζομένων των ΕΝΑΕ;

2. Πού βρίσκεται η διαδικασία και πότε αναμένεται να ολοκληρωθεί για τη χορήγηση του βοηθήματος των 1.000 ευρώ ανά εργαζόμενο;

3. Σε τι στάδιο βρίσκεται η υλοποίηση των συμβάσεων των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού, τι ποσά έχουν καταβληθεί μέχρι σήμερα, και ποια η πρόοδος των εργασιών;

4. Σύμφωνα με δημοσιεύματα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ έχει παραπέμψει το θέμα της υλοποίησης των συμβάσεων των υποβρυχίων (Ν.3885/2010) στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο. Σε ποιο ακριβώς στάδιο βρίσκεται η διαδικασία στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο; Έχει καταθέσει και ποιες προτάσεις το Δημόσιο και πότε αναμένεται η έκδοση της απόφασης; Το Δημόσιο θα αναμένει την ολοκλήρωση της διαδικασίας και την έκδοση απόφασης ή θα καλέσει την ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ σε διαβούλευση; Σε κάθε περίπτωση η επανάληψη των γεγονότων του 2009, όταν η τότε γερμανική ιδιοκτησία κατήγγειλε τις συμβάσεις και ανακοίνωσε τη διακοπή της λειτουργίας των ΕΝΑΕ δεν θα πρέπει να επαναληφθεί, καθώς θα επιφέρει βαρύτατη βλάβη στο δημόσιο συμφέρον.

5. Από τον ορισμό του μέχρι σήμερα, έχουν διατεθεί στον ειδικό συντονιστή τα μέσα και η υποδομή για να ολοκληρώσει το έργο του και ποιο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης του έργου του υφίσταται; Έχουν λάβει χώρα ή πρόκειται να λάβουν επίσημες επαφές μεταξύ κυβερνητικών στελεχών – ειδικού συντονιστή και της ιδιοκτησίας των ΕΝΑΕ για διαβουλεύσεις; Αν, ναι, ποια τα αποτελέσματα;

6. Σε σχέση με την ολοκληρωτική απαγόρευση που έχει επιβληθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις του παρελθόντος ποια είναι η σημερινή κατάσταση; Έχει αξιολογηθεί η διασταλτική ερμηνεία της, που συμπεριλαμβάνει και τις εξαγωγές για στρατιωτικούς πελάτες και τα αποτελέσματα που έχει στη βιωσιμότητα των ΕΝΑΕ και τη διατήρηση της απασχόλησης στο σημερινό επίπεδο; Αν ναι, τι ενέργειες έχουν αναληφθεί προς την Ευρωπαϊκή Ένωση; Έχει εξεταστεί η δυνατότητα τροποποίησης / «ελαστικοποίησης» της απόφασης, που εφαρμοζόμενη στην παρούσα μορφή της ουσιαστικά στερεί τα ΕΝΑΕ από οποιαδήποτε εμπορικής μορφής δραστηριότητα, άρα τα μετατρέπει σε κρατικοδίαιτη επιχείρηση αποκλειστικά εξαρτώμενη από το Δημόσιο (Πολεμικό Ναυτικό).

7. Τι ενέργειες έχουν γίνει ή πρόκειται να γίνουν για σειρά άλλων ζητημάτων τα οποία αφορούν τα ΕΝΑΕ (π.χ. το  ζήτημα των απαιτήσεων του ΟΣΕ που αφορούν συμβάσεις που είχαν υπογραφεί, όταν το Ναυπηγείο βρισκόταν υπό κρατικό έλεγχο τη δεκαετία του 1990), οι επιπρόσθετοι φόροι για την περίοδο πριν την αλλαγή της ιδιοκτησίας, κ.λπ.;

8. Ποια είναι τα κύρια συστατικά του οράματος για το μέλλον της εγχώριας βιομηχανίας; Λαμβάνοντας υπόψη, ότι η οικονομική πραγματικότητα, αλλά πρωτίστως τα καταστροφικά αποτελέσματα, δεν επιτρέπει την επανάληψη του μοντέλου της κρατικοδίαιτης ανάπτυξης του παρελθόντος, άρα κατά συνέπεια η μόνη διέξοδος είναι οι εξαγωγές, πώς η κυβέρνηση θα προσδώσει εξαγωγικό προσανατολισμό στον συγκεκριμένο κλάδο της βιομηχανίας;

9. Σε κυβερνητικό επίπεδο πώς αντιμετωπίζεται το ενδεχόμενο δημιουργίας ενιαίου ναυπηγικού φορέα; Έχουν υπάρξει συναντήσεις – διαβουλεύσεις μεταξύ κυβέρνησης και των εμπλεκομένων μερών;

O ΕΡΩΤΩΝ 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ πηγη