
Άρματα μάχης Μ60Τ του Τουρκικού Στρατού αριστερά και Leopard 2HEL του Ελληνικού Στρατού δεξιά. (ΤΚΚΚ, «ΕΑ&Τ»/ Θ.Η. Γραμματικός).
Στο τεύχος Νοεμβρίου 2012 του περιοδικού «Ελληνική Άμυνα & Τεχνολογία» που κυκλοφορεί, παρουσιάζονται δύο τακτικά παραδείγματα παθητικής και ενεργητικής άμυνας στο υποθετικό πλαίσιο μιας ελληνο-τουρκικής σύρραξης.
Σε προηγούμενο τεύχος της «ΕΑ&Τ» διατυπώθηκε και τεκμηριώθηκε η άποψη πως μια στρατηγική ενεργητικής, ή «επιθετικής» άμυνας, είναι η μόνη διαθέσιμη επιλογή για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις έναντι της μοναδικής δυνητικής στρατιωτικής απειλής κατά της Ελλάδας, από την Τουρκία (βλ. τ. 21, Οκτώβριος 2011, σελ. 82-93:
Η στρατιωτική στρατηγική ενός απίθανου πολέμου, Αιγαίο – Το στρατηγικό «όπλο» της Ελλάδας).
Οι διαφορές μεταξύ παθητικής και ενεργητικής άμυνας μπορούν φυσικά να διατυπωθούν σε επίπεδο θεωρητικής ανάλυσης, η οποία όμως θα ήταν ενδεχομένως κουραστική και ανιαρή, αλλά και σε μεγάλο βαθμό αυτονόητη.