Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Πέντε υπουργοί Εθνικής Άμυνας από τον Οκτώβριο του 2009 έως σήμερα και όπου να ΄ναι θα μάθουμε αν θα πάμε στον έκτο ,αφού όπως λένε οι πληροφορίες του κυβερνητικού ρεπορτάζ ο ανασχηματισμός “ψήνεται”.

Είναι αδιάφορο αν ο πρωθυπουργός θα διατηρήσει τον κ.Παναγιωτόπουλο στη θέση του ή αν θα τον αντικαταστήσει. Το θέμα που κατά τη γνώμη μας πρέπει άμεσα να αρχίσει να εξετάζεται και λόγω των επιπτώσεων της κρίσης στην Εθνική Άμυνα ,είναι η συμφωνία των πολιτικών κομμάτων σε τοποθέτηση “οικουμενικού” υπουργού Άμυνας, ο οποίος θα έχει προοπτική να διοικήσει όχι μέχρι τον επόμενο ανασχηματισμό, αλλά σε βάθος χρόνου, το οποίο μπορεί να καθοριστεί από τις πολιτικές δυνάμεις.

Γιατί θερούμε ότι είναι πλέον ανάγκη να εξεταστεί αυτό το ενδεχόμενο που κατά καιρούς έχει ακροθιγώς τεθεί;

Στην Ελλάδα ο σχεδιασμός της Εθνικής Άμυνας και στρατηγικής ήταν όλα τα χρόνια της μεταπολίτευσης τόσο ρευστά που σε κάθε αλλαγή υπουργού, άλλαζε και  η στρατηγική άμυνας της χώρας! Δεν πρόκειται για δημοσιογραφική υπερβολή, αλλά για μία από τις πολλές παθογένειες της Εθνικής Άμυνας.

Για πάρα πολλά χρόνια από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, το υπουργείο Εθνικής Άμυνας ήταν το “δώρο” του “αρχηγού” στον επίδοξο και θεωρητικά πιο επικίνδυνο δελφίνο για την ηγεσία του κόμματος! Γαλάζιου ή πράσινου! Εκεί έστελναν τους “παραλίγο αρχηγούς”.

Μ΄ αυτή τη λογική αντιμετωπιζόταν ο κρίσιμος τομέας της Εθνικής Άμυνας, με τα “στρατηγικά δόγματα” και τους “αμυντικούς σχεδιασμούς” να καθορίζονται από τι εξοπλισμούς ήθελε ο καθένας να επιβάλει. Αντί δηλαδή να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η στρατηγική, ο στόχος και το δόγμα να θέτει τους όρους,τις προϋποθέσεις και το είδος των όπλων που έπρεπε να πάρει η χώρα και να πληρώσουν οι φορολογούμενοι.

Από το 2009 οι επιπτώσεις της κρίσης στην Εθνική Άμυνα είναι πλέον δραματικές. Οι καθησυχαστικές ,ενθαρρυντικές και τελικά παρηγορητικές δηλώσεις, δεν μπορούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα. Απαιτείται σχεδιασμός για κάθε κίνηση,κάθε περικοπή,κάθε αλλαγή,κάθε μετακίνηση ,κάθε μέτρο ακόμη και στην τελευταία λεπτομέρεια. Και αυτό δεν μπορεί -κατά τη γνώμη μας- να γίνει με “υπουργούς υπό προθεσμία”. Υπουργούς που πριν προλάβουν να ενημερωθούν επί της ουσίας, να σχεδιάσουν και να αρχίσουν να υλοποιούν, “παγώνουν” τα πάντα αναμένοντας τον επί μήνες προαναγγελθέντα ανασχηματισμό.

Η κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή πέριξ της Ελλάδας είναι δύσκολη και μπορεί να έχει απρόβλεπτες εξελίξεις,που θα απαιτήσουν γρήγορες αντιδράσεις ,σχεδόν “αυτοματοποιημένες”. Και κυρίως δεν πρέπει ουδείς να επαναπαύεται στις όποιες συμμαχίες και σε “σωτήρες” οι οποίοι θα έρθουν να συνδράμουν σε κάποια δύσκολη στιγμή. Θα πρέπει προφανώς όλοι να έχουμε μάθει το μάθημά μας που λέει ότι πρέπει πρώτα απ΄ όλα να έχουμε δική μας στρατηγική, πολιτική και τα δικά “θέλω” και “πρέπει”.

Για όλα αυτά θεωρούμε ότι η πρόταση για την επιλογή ενός προσώπου που θα μπορούσε με προοπτική πενταετίας να συνεργαστεί με την στρατιωτική ηγεσία και να προχωρήσει άμεσα στα επείγοντα που επιβάλει πλέον και η οικονομική κρίση:

Αναδιοργάνωση των ΕΔ, συμμάζεμα στρατοπέδων και άχρηστων μονάδων,προσπάθεια “ανακούφισης” του προσωπικού από τις επιπτώσεις των περικοπών, λύσεις για την επαρκή συντήρηση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων μας ώστε όλα να βρεθούν στο 100%, λύση στο θέμα της επάνδρωσης των μονάδων, κλείσιμο προγραμμάτων που “καίνε” κυριολεκτικά τις ΕΔ, προσπάθεια να επαναλειτουργήσει όπου είναι δυνατόν η ελληνική αμυντική βιομηχανία,πραγματική αναβάθμιση των στρατιωτικών σχολών  και πάρα πολλά άλλα θέματα που θα έπρεπε να έχουν λυθεί χθες!

Θα ήταν ιδανικό τα πολιτικά κόμματα που αυτή τη στιγμή παίζουν  πρωταγωνιστικό ρόλο στο παιχνίδι εξουσίας να μπορούσαν να επιλέξουν έναν άνθρωπο ,όχι κατ΄ ανάγκη πολιτικό . Για να μην πούμε ότι είναι απαραίτητο να μην είναι πολιτικός καριέρας, γιατί αυτό θα έλυνε αυτομάτως πολλά ζητήματα με πρώτο και καλύτερο το ρουσφέτι. Από την απλή μετάθεση στρατιώτη έως το κλείσιμο μονάδας…

Τα επόμενα δύσκολα όπως όλα δείχνουν χρόνια , πρέπει οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας να διατηρηθούν “ζωντανές” και “ζωηρές”. Και για να συμβεί αυτό μέσα στις δύσκολες συνθήκες κρίσης θα πρέπει να τους επιτραπεί να λειτουργήσουν με απόλυτο επαγγελματισμό ,διαφάνεια και αξιοκρατία. Τίποτα από τα τρία δεν μπορούν να το εγγυηθούν τα πολιτικά κόμματα , αν εξακολυθήσουν να αντιμετωπίζουν τις ΕΔ ως χώρο άγρας ψήφων και επιβολής κομματικών κομισάριων. Είναι απλά τα πράγματα και πρέπει να το καταλάβουν.

Όπως συνηθίζουμε να λέμε, ο καλύτερος “αγωγός” πληροφόρησης και άποψης είναι τα δικά σας σχόλια. Κι αυτό γιατί σ΄ ότι αφορά στους στρατιωτικούς, ζείτε από πρώτο χέρι τα προβλήματα και άρα η οπτική σας γωνία είναι η πλέον ουσιαστική.  πηγη