Σιγουριά εμφανίζει η Αθήνα στις κινήσεις της ως προς την ανακήρυξη ΑΟΖ («μερική» ή «ολική») και φαίνεται ότι παρά τον προβληματισμό που υπήρξε από την διαρροή των προθέσεων της να προχωρήσει σε αυτή την κίνηση (η διαρροή αποδίδεται σε κύκλους του ΥΠΕΞ που δεν επιθυμούν μία τέτοια εξέλιξη) δεν αλλάζει ο αρχικός σχεδιασμός.

Για τον λόγο αυτό και δεν απαντά ακόμα στον Τούρκο ΥΠΕΞ Α.Νταβούτογλου.

Η Ελλάδα θα προχωρήσει στην κίνησή της και έχει την κάλυψη σίγουρα Ρωσίας, Γαλλίας, Γερμανίας και Ισραήλ και σίγουρα δεν είναι αρνητικές οι ΗΠΑ. Υπάρχει βάθος διεργασιών για το όλο θέμα…

Αυτά ήταν γνωστά από το τέλος της χρονιάς, αλλά είχε γίνει προσπάθεια από την κυβέρνηση να μην διαρρεύσουν.

Τώρα που διέρρευσε η πρόθεση και η Άγκυρα φυσικά αμέσως ανέβασε το θερμόμετρο, δεν αλλάζει τίποτα, εκτός από το ότι κρίνεται αναγκαίο να υπάρξει συνάντηση του Α.Σαμαρά με τον Ρ.Τ.Ερντογάν, η οποία θα πραγματοποιηθεί άμεσα, πιθανότατα στην Τουρκία, αν δεν αλλάξει κάτι στο μεταξύ.

Η Αθήνα θέλει να πολάβει τις εξελίξεις πριν η Τουρκία βγάλει ερευνητικό σκάφος στην περιοχές που έχει δεσμεύσει και βρίσκονται επί τις υφαλοκρηπίδας.

Το σενάριο που συνδέει τις εξελίξεις στην Συρία με την ανακήρυξη ΑΟΖ είναι υπαρκτό, αφού θα υπάρξει τέτοια συσσώρευση ναυτικών δυνάμεων στην περιοχή που για την Τουρκία δεν θα είναι εύκολο να κάνει τέτοιες κινήσεις.

Μόνο τυχαίο δεν είναι ότι ξεκινούν μείζονες αεροναυτικές ασκήσεις από την Ελλάδα στην Α.Μεσόγειο επάνω στις περιοχές που έχει αναγγείλλει έρευνες η Τουρκία.

Ήδη από τον περασμένο Μάιο η Αθήνα κατέθεσε στα Ηνωμένα Έθνητις θέσεις της με παράρτημα (ΑΝΝΕΧ) που κατέθεσε στον διεθνή οργανισμό, με το οποίος ενσωματώνει ενημερώνει για την ενσωμάτωση στη νομοθεσία της των προβλέψεων της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας στον νόμο 4001/2011, που ορίζει το καθεστώς ερευνών για κοιτάσματα υδρογονανθράκων και καθιστά τη διεθνή κοινότητα ενήμερη για τις θέσεις της όσον αφορά τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών.

Στο παράρτημα γίνεται αναφορά στο δικαίωμα για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων «στην ξηρά, σε λίμνες και υποθαλάσσιες περιοχές επί των οποίων η Ελληνική Δημοκρατία ασκεί κυριαρχία ή κυριαρχικά δικαιώματα σε συνάφεια με τις πρόνοιες της Σύμβασης του 1982, των Ηνωμένων Εθνών, για το Δίκαιο της Θάλασσας».

Ακολούθως, γίνεται αναλυτική περιγραφή του πώς νοείται πλέον για την ελληνική πλευρά ο όρος «υποθαλάσσιες περιοχές»:

Πρόκειται για «τον βυθό και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, των χωρικών υδάτων, της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (μόλις ανακηρυχθεί), σε μια απόσταση 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης, από τις οποίες μετριέται το εύρος των χωρικών υδάτων.

Ελλείψει συμφωνίας καθορισμού με τα γειτονικά κράτη, των οποίων οι ακτές είναι έναντι ή παρακείμενες των ακτών της Ελληνικής Δημοκρατίας, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (μόλις ανακηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας ισαπέχει από τα πλησιέστερα σημεία των γραμμών βάσης (ηπειρωτικών και νησιωτικών) από τα οποία μετριέται το εύρος των χωρικών υδάτων».

Η Ρωσία, στηρίζει αναφανδόν,

Η Γαλλία το ίδιο,

η Γερμανία, βλέπει το όλο θέμα ως «ευκαιρία» να αποκτήσει «ενεργειακή ενδοχώρα,

οι ΗΠΑ θεωρούν ότι θα είναι οι μεγάλοι κερδισμένοι.

Οι προϋποθέσεις υπάρχουν.

Οι ΕΔ έχουν ένα μικρό παράθυρο ισοροπίας ισχύος για ένα χρόνο περίπου, ακόμα.

Μετά η εισαγωγή νέων όπλων στις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις θα κάνει αφόρητη την κατάσταση.

«Ή τώρα ή ποτέ» ακούστηκε από έναν ανώτατο αξιωματικό σε σύσκεψη για το θέμα στο υπουργείο Άμυνας…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr