Οταν σπέρνεις ανέμους θερίζεις θύελλες, λέει ο σοφός λαός.

 Και δυστυχώς ήρθε η ώρα να θερίσουμε τις θύελλες της ακατανόητης ανοχής του ελληνικού κράτους από τη μια πλευρά στην εθνοκάθαρση που έκανε η Τουρκία, εκμηδενίζοντας στην ουσία την ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, της Ιμβρου και της Τενέδου από το 1923 έως σήμερα, ….

 ….και από την άλλη στην εξοφθάλμως παράνομη επέμβαση της Τουρκίας στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης -και εσχάτως της Ρόδου και της Κω-, επέμβαση που γίνεται κυρίως μέσω των διπλωματικών αποστολών της Τουρκίας στη χώρα μας, που εκμεταλλεύονται το καθεστώς διπλωματικής ασυλίας που τους παρέχεται, πάντως όχι για να δρουν παράνομα και αποσταθεροποιητικά στην Ελλάδα.

 Να δούμε όμως με τη σειρά τις παρεμβάσεις που έγιναν, μετά τη δημοσιοποίηση των δημοσιογραφικών πληροφοριών σύμφωνα με τις οποίες ο Τούρκος πρόξενος έδωσε εντολές στους μουσουλμάνους βουλευτές και πολιτευτές να απειλήσουν τα κόμματά τους με ανεξαρτητοποίηση, αν δεν αποσυρθεί η τροπολογία.

 Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ έκαναν διαβήματα και άσκησαν πιέσεις στα κόμματά τους να μην ψηφιστεί η τροπολογία, ενώ ο πολιτευτής της ΔΗΜ.ΑΡ. Ιλχάν Αχμέτ άσκησε κι αυτός με τη σειρά του πιέσεις για να μην τεθεί καν σε ψηφοφορία η τροπολογία.

 Επειτα από αυτό, την παραμονή της συζήτησης της τροπολογίας το θέμα συζητήθηκε στη συνάντηση των τριών αρχηγών των κομμάτων της συμπολίτευσης και κατόπιν πιέσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. αποφασίστηκε να μην εισαχθεί προς συζήτηση η τροπολογία!

 Δηλαδή αποφασίστηκε να δικαιωθεί ο πρόξενος, αλλά και ο Τούρκος πρέσβης, που είχε ήδη επικοινωνήσει με τον Γ.Γ. του ελληνικού ΥΠΕΞ κ. Κασκαρέλη, ζητώντας του ανερυθρίαστα να μην εισαχθεί προς συζήτηση η επίμαχη τροπολογία στη Βουλή!

 Την επόμενη μέρα, αφού ο πρωθυπουργός δέχτηκε μηνύματα, σύμφωνα με τα οποία αν προχωρούσε στην αναβολή της συζήτησης θα δινόταν εμφανώς η εντύπωση ότι η Τουρκία επηρεάζει ακόμα και το κοινοβουλευτικό έργο στην Ελλάδα, ο πρωθυπουργός επικοινώνησε με τους άλλους δύο αρχηγούς και τελικά η τροπολογία ψηφίστηκε, για να ακολουθήσει απαράδεκτη ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ, σύμφωνα με την οποία «η Ελλάδα παρέβλεψε τα νόμιμα αιτήματα της τουρκικής μειονότητας στη δυτική Θράκη ακολουθώντας στάση καταπίεσης».

 Ενα υπουργείο ξένης χώρας δηλαδή έφτασε στο σημείο να υποδείξει την ακύρωση της τροπολογίας, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι «σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό του ελληνικού Κοινοβουλίου ο νόμος πρέπει να ψηφιστεί εκ νέου στο σύνολό του», προκειμένου «να διορθωθεί το λάθος αυτό».

 Ο εκπρόσωπος του ελληνικού ΥΠΕΞ δήλωσε ότι «η ανακοίνωση του ΥΠΕΞ της Τουρκίας για μια πρωτοβουλία που ρυθμίζει με θετικό τρόπο για την ίδια τη μουσουλμανική μειονότητα θέματα σχετικά με το καθεστώς των μουσουλμάνων ιεροδιδασκάλων στη Θράκη υπό το πρίσμα και των πληροφοριών που είδαν το φως της δημοσιότητας περί προσπάθειας του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή να επηρεάσει την κοινοβουλευτική διαδικασία στην Ελλάδα, δεν συνάδει με τη διακηρυγμένη βούληση των δύο χωρών να εργαστούν για τη βελτίωση των διμερών σχέσεων».

 Ακολούθησε η δήλωση του υπουργού Μπεκίρ Μποζντάγ, που είναι γνωστός για την εμμονή του στη ρατσιστική-ισλαμιστική του ιδεολογία, ο οποίος κατήγγειλε την Ελλάδα για παραβίαση ευρωπαϊκών συνθηκών, ενώ το κωμικοτραγικό της υπόθεσης είναι ότι και το τουρκικό κράτος και οι εν Ελλάδι διπλωματικές Αρχές, σε συνεργασία με τους εδώ εκφραστές της πολιτικής του, συνεχίζουν απτόητοι να εφαρμόζουν τις ίδιες πρακτικές στη Θράκη, τη Ρόδο και την Κω, στήνοντας από τη μια τους παρακρατικούς μηχανισμούς και προσπαθώντας από την άλλη να ασκήσουν πιέσεις για να μην εφαρμοστεί ο νόμος.

 Δηλαδή ούτε το διάβημα έπιασε τόπο, ούτε οι ανακοινώσεις του ελληνικού ΥΠΕΞ και φυσικά ούτε η απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου πτόησε τα ενεργούμενα της Αγκυρας.

 Το αμείλικτο ερώτημα, όμως, που τίθεται έπειτα απ’ όλα αυτά είναι το εξής:

 Αφού είναι ηλίου φαεινότερον ότι η πρεσβεία, το προξενείο, παράγοντες ελληνικών κομμάτων και στελέχη της μειονότητας, εγκάθετοι της Αγκυρας, συνεχίζουν να παραβιάζουν ο καθένας με τις πράξεις του τη συνταγματική και την ποινική νομιμότητα, αφού προσπαθούν ξεκάθαρα να υλοποιήσουν εντολές και πολιτικές μιας άλλης χώρας εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων, όπως αυτά κατοχυρώνονται μέσα από το νομοθετικό έργο της Βουλής των Ελλήνων, γιατί δεν παρεμβαίνει άμεσα κάποιος εισαγγελέας;

  Κάποτε είχαμε εισηγηθεί από αυτήν εδώ τη στήλη να θεσμοθετηθεί το αξίωμα του εισαγγελέα Εθνικής Ασφάλειας.

 Μήπως ήρθε η ώρα;

dimokratianews.gr