Ξεφυλλίζοντας, φέτος σελίδες τῆς Ἱστορίας μας ἐπί τῇ ἐπετείῳ συμπληρώσεως τῶν 100 χρόνων ἀπό τούς Βαλκανικούς Πολέμους, τήν Ἀπελευθέρωση τῆς Θεσσαλονίκης εἰδικά καί γενικότερα: τμημάτων τῆς Μακεδονίας, τῆς Ἠπείρου καί τῆς Θράκης, ὅπως καί τῶν ἄλλων πόλεων Ἰωαννίνων, Κοζάνης, Φλωρίνης, Καβάλας, Κιλκίς κλπ., ξαναδιάβασα διάφορα παλαιά καί νέα βιβλία γιά τούς Βαλκανικούς Πολέμους καί ἐπανέφερα στή μνήμη μου τίς διηγήσεις τοῦ πατέρα μου, τό καμάρι καί τήν περηφάνεια γιά τόν παπποῦ μου καί τίς ἱστορίες γιά τίς Ἔνδοξες Ἐκεῖνες Μέρες!
Τό παρόν βιβλίο, θά ἦταν πραγματικά ἕνα Ἀνθολόγιο στήν γλῶσσα τῶν Ἀγγέλων -τήν ἑλληνική-, ἀπό τήν πέννα ἐκλεκτῶν λογοτεχνῶν μας, γιά τούς ἥρωες καί μάρτυρες τῶν Βαλκανικῶν Πολέμων…
