Σκηνικό ανάλογο με αυτό των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ εξελίσσεται και στο χώρο των υπό αποκρατικοποίηση λιμένων της χώρας, καθώς η τρόικα ενώ αρχικά ήθελε να πουληθούν τα κυριότερα λιμάνια της χώρας, μετά την επέλαση των Κινέζων και την κάθοδο των Ρώσων, έχουν ανακρούσει πρύμνα και οι «πωλήσεις» έγιναν «παραχωρήσεις», ενώ αναζητείται από τον Χορστ Ράϊχεντμπαχ τρόπος να αποκλειστούν οι Κινέζοι και οι Ρώσοι από το παιχνίδι.

Η αιτία αυτή την φορά δεν είναι κάποιο δήθεων μονοπώλιο και παράβαση των κανόνων του ανταγωνισμού όπως στις ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ, αλλά ότι Κινέζοι και Ρώσοι μπορούν να μετατρέψουν τα λιμάνια της Ελλάδας σε βασικές πύλες εισόδου των προϊόντων από όλο τον πλανήτη στην ΕΕ και να «τινάξουν στον αέρα» τα λιμάνια του Αμβούργου, της Αμβέρσας, του Αμστερνταμ, της Νάπολι, της Γένοβας κλπ

Ετσι, ενώ αρχικά η τρόικα πίεζε για πωλήσεις λιμανιών, τώρα, φοβούμενη για κινεζικό μονοπώλιο, κάνει λόγο για παραχωρήσεις, ενώ ανησυχία επικρατεί και για τις ρωσικές εταιρείες, οι οποίες έχουν εκδηλώσει σαφές ενδιαφέρον για περιφερειακά μεν, αλλά υψίστης στρατηγικής σημασίας λιμάνια, όπως αυτά της Αλεξανδρούπολης, της Καβάλας, του Βόλου κλπ.

Οι Ρώσοι σχεδιάζουν να μετατρέψουν αυτά τα λιμάνια σε πύλες εξόδου των ρωσικών βιομηχανικών προϊόντων στις αγορές της Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, σε συνδυασμό με την απόκτηση του ΟΣΕ, όπου όπως και στην περίπτωση των ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ έχουν καταθέσει μη ανταγωνιστικές προσφορές.

Βασικά στον ΟΣΕ έχει κατατεθεί μόνο μία προσφορά της Russian
Railways.

Στα μέσα του περασμένου Ιανουαρίου δημοσίευμα της «China Daily» ανέφερε ότι ο όμιλος COSCO σχεδιάζει να αποκτήσει το 60% του λιμανιού του Πειραιά.

Το ποσό της επένδυσης εκτιμάται ότι θα ανέλθει στο 1 δισ. ευρώ, ενώ η COSCO θα καταθέσει την επενδυτική της πρόταση μόλις η Αθήνα ανακοινώσει το σχέδιο ιδιωτικοποίησης των δύο μεγαλύτερων λιμένων της χώρας.

Ο κινεζικός όμιλος είχε αρνηθεί να σχολιάσει το δημοσίευμα.

Να αποκαλύψουμε στο σημείο αυτό και ένα άγνωστο γεγονός, ότι κινεζικές εταιρείες έχουν έρθει σε επαφή με την ρωσική πλευρά για να διεκδικήσουν από κοινού τον ΟΣΕ.

Η επίτευξη της συμφωνίας της COSCO με τη  Hewlett-Packard και η έναρξη σιδηροδρομικών δρομολογίων στη γραμμή Ικόνιο – Θριάσιο και η ανάλογη εξέλιξη στο λιμάνι τις Αλεξανδρούπολης όπου επιτέλους θα συνδεθεί το λιμάνι με το σιδηροδρομικό δίκτυο, δημιουργεί στους ενδιαφερόμενους αγοράστές αυξημένο ενδιαφέρον.

Μονο τυχαίο δεν είναι ότι οι Ρώσοι της Rosoboronexport που ενδιαφέρονται για την αγορά της ΕΛΒΟ το μόνο πράγμα που ρώτησαν είναι αν συνδέεται το λιμάνι και οι εγκαταστάσεις της Σίνδου με σιδηροδρομική γραμμή.

Κατ’αυτό τον τρόπο οι συγκεκριμένες αποκρατικοποιήσεις έχουν αποκτήσει καθαρά γεωστρατηγική διάσταση. Βρυξέλλες, Βερολίνο και Ουάσιγκτον έχουν αποδυθεί σε μία μάχη οπισθοφυλακής γαι να αποτρέψουν τον έλεγχο των παραπάνω στρατηγικών υποδομών από Ρωσία και Κίνα, αλλά πως;

Χωρίς χρήμα;

Χωρίς καμία δυτική εταιρεία να προσφέρει κάποιο αξιόλογο οικονομικό αντάλλαγμα απέναντι στον πακτωλό δισεκατομμυρίων ευρώ Ρώσων και Κινέζων; Μόνο το γεγονός ότι ελέγχεται από την τρόικα το παιχνίδι σε οικονομικό επίπεδο και από Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον σε πολιτικό έχει αποτρέψει μέχρι σήμερα την υλοποίηση αυτών των επενδύσεων.

Αλλά για πόσο; Ο τζάμπας … πέθανε!