του Σάββα Καλεντερίδη

Από τότε που ξεκίνησε η κρίση, εκείνοι που μιλούσαν στην Ελλάδα για την ανάγκη ενεργού πολιτικής παρουσίας της χώρας μας στα δρώμενα γύρω από το ζήτημα της αποσταθεροποίησης της Συρίας, ήταν ως συνήθως εκείνοι που χαρακτηρίζονται ως «γραφικοί» από τους θεσμικούς και υπηρεσιακούς παράγοντες που χαράσσουν και υλοποιούν την ελληνική εξωτερική πολιτική.
Στην κυριολεξία, ακόμα και ένα μικρό παιδί μπορούσε να διακρίνει τους κινδύνους που ελλοχεύουν για τους Χριστιανούς της Συρίας, από τη δράση πληρωμένων δολοφόνων, είτε αυτές χαρακτηρίζονται ως φανατικοί ισλαμιστές, είτε αντιφρονούντες κλπ.

Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να είναι πανταχού παρούσα και να τονίζει με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο τους κινδύνους που ενέχουν αυτές οι εγκληματικές και καταστροφικές πολιτικές που εξοπλίζουν και ενθαρρύνουν τους λεγόμενους εξεγερμένους να συνεχίζουν τη δολοφονική τους δράση επί Χριστιανών και Αλαουιτών, δήλωνε την υποστήριξη και την αλληλεγγύη της στην …Τουρκία, που αποτελεί τον κύριο υποστηρικτή αυτών των εγκληματικών συμμοριών.

Μάλιστα, κλείνοντας άρθρο μας που είχε δημοσιευθεί στην εφημερίδα «δημοκρατία», στις 2-11-2012, με τίτλο «Η αδίστακτη Τουρκία και η ανεξήγητη στήριξή μας» γράφαμε τα εξής:

 …Όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις, γνωρίζουν τον βρώμικο ρόλο της Τουρκίας στις δολοφονίες χιλιάδων ανθρώπων.

Τα γράφουμε αυτά γιατί είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τη σκοπιμότητα της δήλωσης και εκδήλωσης αλληλεγγύης από τον Έλληνα υπουργό εξωτερικών Κ. Αβραμόπουλο, για το θέμα της Συρίας προς την Τουρκία και προς τον κ. Νταβούτογλου, οποίος έχει βουτηγμένα τα χέρια του στο αίμα αθώων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και ελληνορθόδοξοι χριστιανοί της Συρίας, τη στιγμή μάλιστα που ο υφυπουργός εξωτερικών της Συρίας, Φαϋσάλ Μικντάτ, καλεί τη διεθνή κοινότητα να κατατάξει την Άγκυρα τις χώρες που στηρίζουν την τρομοκρατία, αναφερόμενος στις ομάδες της Αλ Κάιντα που δρουν και δολοφονούν αδιακρίτως στη Συρία.

Ο καπετάνιος να δει τη ρότα, γιατί μάλλον στραβά αρμενίζουμε…

Ο καπετάνιος, που αναφέρουμε στο άρθρο μας, είναι ο πρωθυπουργός και δυστυχώς δεν άλλαξε εγκαίρως τη ρότα, ή εκείνους που τη χαράσσουν.

Τώρα ήλθε η ώρα της κρίσης για όλους, για να αποδειχτεί για άλλη μια φορά ότι η πολιτική των δημοσίων σχέσεων και των χαμόγελων στο υπουργείο εξωτερικών, έχει δολοφονικά αποτελέσματα.

Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του, ιδιαίτερα μάλιστα εκείνοι που έχουν ευθύνες ηθικού αυτουργού στο έγκλημα που γίνεται εναντίον των χριστιανών της Συρίας και των απαχθέντων μητροπολιτών.

Ακολουθεί άρθρο του ΒΗΜΑΤΟΣ

Χωρίς αποτέλεσμα οι ολονύκτιες έρευνες για τους δύο απαχθέντες μητροπολίτες στη Συρία

Στη Βηρυτό βρίσκεται ο Πατριάρχης Αντιοχείας Ιωάννης 

Δήλωση Νταβούτογλου για τις έρευνες

Αντωνιάδου Μαρία 

Κανένα αποτέλεσμα δεν έφεραν οι ολονύχτιες προσπάθειες από Τετάρτη προς Πέμπτη για την ανεύρεση των απαχθένων Μητροπολιτών Χαλεπίου κ. Παύλο και του Συροϊακωβίτη κ. Γιοχάνα Ιμπραχίμ. Μετά τις εξελίξεις αυτές ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννηςταξίδεψε και ήδη βρίσκεται ο ίδιος στη Βηρυτό σε μια προσπάθεια να εντοπιστούν τα ίχνη των απαχθέντων.

Στις έρευνες συμμετέχει και η Τουρκία και σε επικοινωνία του υπουργού Εξωτερικών κ.Αχμέτ Νταβούτογλου με συροορθόδοξους, στην Τουρκία, δήλωσε: «Παρακολουθούμε το θέμα πολύ στενά και αντλούμε πληροφορίες από όλες τις πλευρές».

Στο μεταξύ, παγκόσμια παρέμβαση επιχείρησε ο Πατριάρχης Μόσχας και πασών των Ρωσιών κ. Κύριλλος με αφορμή την προσπάθεια απελευθέρωσης των δύο απαχθέντων ιεραρχών. Απέστειλε επιστολές προς τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, τον ΓΓ του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν, τον πρόεδρο της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν και τον πρόεδρο της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν.

 Οι επιστολές που εστάλησαν και φέρουν χθεσινή ημερομηνία δημοσιεύονται στα ρωσικά στο επίσημο σάιτ του Πατριαρχείου. Με αυτές ο κ. Κύριλλος ζητάει την ανάληψη πρωτοβουλιών για την απελευθέρωση των δύο μητροπολιτών. Σημειώνει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας γνωρίζει τι σημαίνουν ανθρώπινος πόνος και δεινά και υποστηρίζει σθεναρά το ιερό δώρο της ζωής. Αφού αναλύει τον τρόπο με τον οποίο έγινε η απαγωγή, παρουσιάζει το προφίλ των δύο «επιφανών ιεραρχών», όπως τους χαρακτηρίζει, και δηλώνει ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας αντιστέκεται σε κάθε πράξη η οποία θέλει να τρομοκρατεί τον ειρηνικό λαό και τις θρησκευτικές κοινότητες.

 Αγωνιώδεις είναι πάντως οι προσπάθειες να αποκατασταθεί η επικοινωνία με τους δύο ιεράρχες που απήχθησαν αργά το βράδυ της Δευτέρας σε περιοχή κοντά στα συροτουρκικά σύνορα – όπως ανέφερε και το δραματικό sms που έστειλε από το κινητό του τηλέφωνο ο κ. Παύλος.

 Αν και ανακοινώθηκε από χριστιανική οργάνωση (l’ Œuvre d’ Orient) την Τρίτη ότι απελευθερώθηκαν, εν τούτοις δεν είχαν έρθει σε επαφή με τους οικείους τους – αδελφός του κ. Παύλου είναι ο νεοεκλεγείς Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης. Σε αυτή την κατεύθυνση κινήθηκε και η επίσημη ανακοίνωση του Πατριαρχείου Αντιοχείας, διαψεύδοντας την είδηση περί απελευθέρωσης, όπως και η αντίστοιχη ανακοίνωση που εξέδωσε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, χαρακτηρίζοντας «ανακριβείς» τις εν λόγω πληροφορίες.

 Σύμφωνα με στελέχη του ελληνορθοδόξου Πατριαρχείου Αντιοχείας, οι απαγωγείς δεν έχουν καμία σχέση με τη Συρία όπου επί αιώνες συμβιώνουν αρμονικά Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Όπως αναφέρει ανακοίνωση που εξεδόθη από την πλευρά των Συροϊακωβιτών, πρόκειται για Τσετσένους οι οποίοι επί μήνες βρίσκονται στην περιοχή και δρουν ανεξέλεγκτα.

 Ο γνωστός ακτιβιστής ιεράρχης κ. Γιοχάνα Ιμπραήμ, σύμφωνα με ανακοίνωση της Επισκοπής που ποιμαίνει, «πραγματοποιούσε ανθρωπιστική αποστολή για την απελευθέρωση δύο ιερέων που απήχθησαν πριν από δύο μήνες. Ταυτοχρόνως συνόδευε στο Χαλέπι τον Ελληνορθόδοξο Μητροπολίτη κ. Παύλο ο οποίος βρισκόταν στη μεθόριο. Στον δρόμο της επιστροφής στο χωρίο Κάφαρ Ντάελ μια ομάδα σταμάτησε το αυτοκίνητό τους και αφού κάλεσαν τους μητροπολίτες για να τους δώσουν πληροφορίες για το πού βρίσκονται οι απαχθέντες κληρικοί στη συνέχεια τους παγίδευσαν και εκ τοτε αγνοείται η τύχη τους. Τα άτομα μιλούσαν αραβικά και έδειχναν ξένοι».

 Η παρουσία ομάδων από την Τσετσενία αλλά και την Λιβύη έχουν καταγγελθεί πολλές φορές ότι βρίσκονται πίσω από τις απαγωγές και τις εκτελέσεις ιερέων και επίλεκτων στελεχών των χριστιανικών κοινοτήτων της Συρίας. Και είναι χαρακτηριστικό ότι από την ώρα που ξέσπασε ο πόλεμος απήχθησαν συνολικά πέντε κληρικοί, οι τρεις εκ των οποίων είχαν τραγικό τέλος ενώ μέχρι σήμερα αγνοούνται και δεν έχουν καμία επικοινωνία με το Πατριαρχείο και τους συγγενείς τους οι άλλοι δύο κληρικοί που προσκλήθηκαν να παραλάβουν οι δύο μητροπολίτες.

 Για τους απαγωγείς στελέχη του Πατριάρχη Αντιοχείας εκτιμούσαν χαρακτηριστικά ότι«πρόκειται για μια πάγια τακτική τους την οποία έχουν ακολουθήσει και στις περιπτώσεις των απαγωγών που πραγματοποίησαν σε βάρος κληρικών. Ο χρόνος που περνάει δεν μας βοηθά».

 Ο Πατριάρχης Αντιοχείας κ. Ιωάννης βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τους Ορθοδόξους Προκαθημένους και όπως φαίνεται η κινητοποίηση είναι πολύ μεγάλη και αναμένεται να υπάρχουν εξελίξεις.