Πολύ λογική η απορία – σχόλιο που διατύπωσε φίλος του «defence-point.gr» αναφορικά με το κεντρικό θέμα της σημερινής ημέρας για τα πυρομαχικά των αρμάτων μάχης του ελληνικού Στρατού.

«Ωραία η ανάλυση για τα πυρομαχικά αρμάτων των 120 χλστ… μπορείτε όμως να μου πείτε ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΠΑΡΑΓΩΓΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ;», είναι η εύλογη απορία του αγαπητού αναγνώστη.

Η απάντηση είναι απλή όσο και εξοργιστική:

Προφανώς πουθενά! Όταν η χώρα από το 2001 προσπαθεί και δεν καταφέρνει να αποκτήσει πυρομαχικά των 120 χιλιοστών για να αξιοποιήσει στην πράξη την ύψους περισσότερο των 2 δισεκατομμυρίων ευρώ επένδυση στο αρματικό της δυναμικό, αν και λυπηρό, είναι μάλλον φυσιολογικό 12 χρόνια αργότερα να καταφεύγουμε σε λύσεις τελευταίας στιγμής.

Δυστυχώς για τη χώρα και όλους μας ως φορολογούμενους, το φαινόμενο είναι εξαιρετικά διαδεδομένο σε πάρα πολλά προγράμματα των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η απουσία ολοκληρωμένης βιομηχανικής πολιτικής και οράματος, επί τόσες δεκαετίες, είναι αναμενόμενο να έχει και θύματα.

Και η Τουρκία βεβαίως, με τον ίδιο βεβιασμένο τρόπο πήρε τα πυρομαχικά για να καλύψει τα κενά της, όμως αναμένεται να οργανωθεί καλύτερα στον τομέα των πυρομαχικών γενικότερα, παράλληλα με την εισαγωγή σε υπηρεσία – επιχειρησιακή αξιοποίηση του εγχώριου άρματος μάχης ALTAY. πηγη