Όπως πάντα εντυπωσιακό ήταν το θέαμα της διέλευσης οπλικών συστημάτων στην παρέλαση για να τιμηθεί για 68η φορά «η μέρα της νίκης», της επικράτησης δηλαδή των πάλαι ποτέ «κόκκινου στρατού» σε βάρος των δυνάμεων του άξονα, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η μνήμη είναι πιο σημαντική στις μέρες μας, καθώς η σύγχρονη Γερμανία παρουσιάζει ηγεμονικές βλέψεις, με άλλους τρόπους βέβαια, έχοντας όμως ανησυχήσει εξίσου, αν όχι περισσότερο όσους έχουν λόγους να ασχολούνται με τη διεθνή ισορροπία δυνάμεων και τον καταμερισμό ισχύος…
Παράλληλα, παραδοσιακά, η συγκεκριμένη παρέλαση είναι ευκαιρία παρουσίασης των επιτευγμάτων της ρωσικής αμυντικής βιομηχανίας, όπως αποτυπώνεται και στο ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού ιστοχώρου «Russia Today» στον οποίο θα παραπέμψουμε τους φίλους μας για να δούνε τις φωτογραφίες από την παρέλαση.
Στην παρέλαση συμμετείχαν πάνω από 11.000 στελέχη των ενόπλων δυνάμεων και κληρωτοί. Άρματα μάχης T-90, αμφίβια τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού BTR 8×8, με έμφαση στην τελευταία έκδοση, το BTR-82A που ενσωματώνει εντυπωσιακές βελτιώσεις.
Στις δυνάμεις βαλλιστικής αεράμυνας, οι υπερσύγχρονοι S-400 Triumph (SA-21 Growler κατά ΝΑΤΟ) με δυνατότητα αναχαίτισης βαλλιστικών πυραύλων στα 400 χιλιόμετρα, τα Buk-M2 (SA-6 Gainful κατά ΝΑΤΟ) με χαρακτηριστικό την ευκολία και την ταχύτητα ανάπτυξης όπου απαιτηθεί για να αντιμετωπίσει στόχους όπως ελικόπτερα, αεροσκάφη και πυραύλους, σε μέσες αποστάσεις, σε περιβάλλον ηλεκτρονικών αντιμέτρων και τα Pantsir-S1 (SA-22 Greyhound κατά ΝΑΤΟ), που αξιοποιεί ραντάρ διάταξης φάσης (phased-array radar) τόσο για την πρόσκτηση του στόχου όσο και για την παρακολούθησή του.
Στις στρατηγικές δυνάμεις παρέλασαν οι διηπειρωτικοί βαλλιστικοί πύραυλοι (intercontinental ballistic missiles) τύπου Topol-M με ικανότητα πραγματοποίησης ελιγμών και την αξιοποίηση «δολωμάτων» (decoys) που καθιστούν εξαιρετικά δυσχερή την αναχαίτισή τους αλλά και το τακτικό υποστρατηγικό σύστημα Iskander-M (SS-27 Sickle B και SS-26 Stone κατά ΝΑΤΟ).
Greek National Pride 