Η κοσμογονία που επιτελείται στο χώρο της πολεμικής βιομηχανίας και των αγορών πολεμικού υλiκού στην Τουρκία έχει φυσικά ως επίκεντρό της την τουρκική συμμετοχή στο πρόγραμμα ανάπτυξης και παραγωγής του stealth μαχητικού αεροσκάφους 5ης γενιάς F-35 Lightning II της Lockheed Martion.

Ολόκληρο το εύρος της τουρκικής συμμετοχής στο πρόγραμμα αποκαλύφθηκε κατά τη διάρκεια εκδήλωσης που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της διεθνούς έκθεσης αμυντικών συστημάτων IDEF 2013 που διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη (πόσο τραγικό για την Ελλάδα ότι η χώρα που «γέννησε» τις αμυντικές εκθέσεις στην περιοχή δεν έχει καν έκθεση αυτή την στιγμή…).

Η εκδήλωση διοργανώθηκε από την κύρια ανάδοχο του προγράμματος, την αμερικανική Lockheed Martin και είχε τον τίτλο «F-35 Industry Recognition Event» (εκδήλωση αναγνώρισης [της προσφοράς] της τουρκικής βιομηχανίας στο [πρόγραμμα του] F-35).

Στην εκδήλωση τιμήθηκαν εννέα τουρκικές αεροδιαστημικές και αμυντικές βιομηχανίες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα καθώς και το πανίσχυρο υφυπουργείο αμυντικής βιομηχανίας (SSM), το οποίο υπό την ηγεσία του Murad Bayar, έχει αλλάξει την μοίρα της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας.

Μάλιστα σύμφωνα με την ανακοίνωση τύπου της Lockheed Martin το μεγάλο μυαλό της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας ο υφυπουργός Murad Bayar, τιμήθηκε για τον ρόλο του υφυπουργείου στο πρόγραμμα και συγκεκριμένα τον ηγετικό ρόλο, το όραμα και την έκφραση της δέσμευσης της τουρκικής βιομηχανίας στο πρόγραμμα.

«Η Lockheed Martin εκτιμά τη συνεργασία που έχουμε κτίσει με την τουρκική κυβέρνηση, τις ένοπλες δυνάμεις και τη βιομηχανία τα προηγούμενα 25 χρόνια με τα [προγράμματα] F-16 και C-130» δήλωσε ο Steve O’Bryan, αντιπρόεδρος Ολοκλήρωσης Προγράμματος F-35 και Επιχειρηματικής Ανάπτυξης (F-35 Program Integration and Business Development) της Lockheed Martin Aeronautics. «Η σχέση συνεχίζει να ανθεί καθώς κάθε F-35 που παραδίδεται περιλαμβάνει τουρκικά εξαρτήματα», συμπλήρωσε και βέβαια είναι πραγματικά απορίας άξιο μέχρι σήμερα, πως η LM έχει καταφέρει και πουλάει τα ίδια προϊόντα σε δύο χώρες εχθρούς (άσχετα αν τυπικά λόγω ΝΑΤΟ θεωρούνται «σύμμαχοι») την Ελλάδα και την Τουρκία.

Ειδικά για την Ελλάδα που είναι η αμυνόμενη χώρα είναι πραγματικά εντυπωσιακό γιατί δεν επιδίωξε να αποκτήσει μαχητικά ανώτερα π.χ. από το F-16 των γειτόνων ή όταν το επιδίωξε με το F-15 το 1999 μια σειρά λόγων κατέστησαν την προμήθεια όνειρο απατηλό…

Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία δύο αντίπαλες χώρες να έχουν τον ίδιο εξοπλισμό στα μαχητικά τους αεροσκάφη τα οποία κρίνουν μια σειρά καταστάσεων που ξεκινούν από τον καθημερινό έλεγχο του Αρχιπελάγους και φτάνουν μέχρι την ΑΟΖ και την Κϋπρο, όπου η Τουρκία λόγω εγγύτητας και περιορισμένης ακτίνας δράσης των F-16 (αλλά και των Mirage 2000) είχα πάντα το πλεονέκτημα…

Ας δούμε όμως και ποιες εταιρείες εμπλέκονται στο πρόγραμμα του μαχητικου αεροσκάφους κρούσης (γιατί το F-35 είναι κατά βάση μαχητικό κρούσης στόχων εδάφους): Σύμφωνα με την Lockheed Martin οι εννέα τουρκικές εταιρίες που συμμετέχουν στο βιομηχανικό σκέλος του προγράμματος είναι οι εξής:

>Η Turkish Aerospace Industries (TAI) από το 2008 υποστηρίζει το πρόγραμμα του F-35 ως στρατηγικός βιομηχανικός εταίρος. Μάλιστα την παρούσα περίοδο τα παραγόμενα από αυτή μέρη και υλικά ενσωματώνονται σε κάθε F-35 παραγωγής. Σε συνεργασία με τη Northrop Grumman, η TAI παράγει και συναρμολογεί τα κεντρικά τμήματα της ατράκτου, παράγει συνθετικές επιφάνειες επικάλυψης και θυρίδες των αποθηκών οπλισμού και κατασκευάζει αεραγωγούς από σύνθετα υλικά.

>Η Kale Havacilik Sanayi A.S. κατασκευάζει τμήματα τω πτερύγων, ανταλλακτικά των κινητήρων κλπ

>Η Fokker Elmo κατασκευάζει το 40% του συστήματος ηλεκτρικών καλωδιώσεων και διασύνδεσης του F-35 (EWIS: Electrical Wiring & Interconnection System) και ταυτόχρονα παραδίδει υλικά και υποστηρίζει την TAI στο έργο των καλωδιώσεων για το κεντρικό τμήμα της ατράκτου. Επίσης η Fokker Elmo θα αναπτύξει το EWIS για τον κινητήρα του μαχητικού, μεγάλο μέρος του οποίου κατασκευάζεται από την τουρκική θυγατρική της, Fokker Elmo Turkey, στην Σμύρνη.

>Η Havelsan από το 2005 έχει ενεργά εμπλακεί στα εκπαιδευτικά συστήματα του F-35. Επιπρόσθετα η συμμετοχή της ήταν καθοριστική στην ανάπτυξη του τουρκικού ολοκληρωμένου εκπαιδευτικού κέντρου ιπταμένων και συντήρησης (Turkish F-35 Integrated Pilot and Maintenance Training Center – ITC) και άλλων εκπαιδευτικών συστημάτων που θα χρησιμοποιηθούν στην Τουρκία.

>Η Alp Aviation εμπλέκεται στο πρόγραμμα από το 2004 και σήμερα κατασκευάζει μέρος της δομής του αεροσκάφους F-35 και συγκροτήματα, εξαρτήματα του συστήματος προσγείωσης και κατασκευασμένα από τιτάνιο πτερύγια των κινητήρων F-35 παραγωγής.

>Η Aselsan αναπτύσσει διαδικασίες παραγωγής για προηγμένης τεχνολογίας οπτικά εξαρτήματα που αποτελούν απάρτια του ηλεκτρο-οπτικού συστήματος στόχευσης του F-35 (Electro Optical Targeting System). Συνεργάζεται επίσης με την αμερικανική Northrop Grumman στον ελεγκτή διεπαφής ηλεκτρονικών πτήσης του F-35 (F-35 CNI Avionic Interface Controller) και προετοιμάζει τις διαδικασίες παραγωγής πλήρους ρυθμού για το άμεσο μέλλον.

>Η Ayesas αποτελεί μοναδικό (!) προμηθευτή (sole source supplier)  για δύο κύρια εξαρτήματα του F-35, την τηλεχειριζόμενη μονάδα διεπαφής βλημάτων (missile remote interface unit) και την πανοραμική οθόνη απεικόνισης του χειριστηρίου (panoramic cockpit display).

>Η MiKES έχει μπει στο πρόγραμμα από το 2004 και παράγει συγκροτήματα και εξαρτήματα για λογαριασμό των British Aerospace Engineering (BAE) και Northrop Grumman.

>Η Roketsan έχει επιλεγεί ως στρατηγικός βιομηχανικός εταίρος από την τουρκική κυβέρνηση για να ηγηθεί της διαδικασίας ολοκλήρωσης και παραγωγής του μακρού βεληνεκούς και υψηλής ακρίβειας προσβολής όπλου SOM το οποίο θα μεταφέρεται από τις εσωτερικές αποθήκες οπλισμού του F-35.

Επιπρόσθετα η TAI κατασκευάζει περίπου το 50% του Εναλλασσόμενου Εξοπλισμού Αποστολής (Alternate Mission Equipment – AME) συμπεριλαμβανομένων και πυλώνων (όπλων) αέρος – εδάφους και διαφόρων προσαρμογέων.

Τέλος η TAI έχει αναλάβει την εκπροσώπηση των οργανικών εργοστασίων βάσης των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Παγκόσμιο Αυτόνομο Σύστημα Λογιστικής Υποστήριξης (ALGS: Autonomic Logistic Global Sustainment), ενώ έχει υπογράψει συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας με την Pratt and Whitney, κατασκευάστρια του κινητήρα F-135, για να καταστεί εργοστασιακό κέντρο για την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή.

Το ερώτημα που εύκολα ανακύπτει είναι πως η Ελλάδα που δαπάνησε 50 δισ. σε εξοπλισμούς τα τελευταία 15 χρόνια, όχι απλώς δεν έχει καταφέρει να αναπτύξει έστω και κλάσμα της πολεμικής βιομηχανίας της Τουρκίας, αλλά έχει καταφέρει να … κλείσει ή αν απενεργοποιήσει το 90% των μονάδων παραγωγής αμυντικού υλικού.

Και το πρόβλημα δεν είναι ούτε οι μίζες, ούτε οι λάθος επιλογές συστημάτων, ούτε τίποτα τέτοιο.

Από αυτά τα «κουσούρια» έχουν και στην Τουρκία άφθονα.

Το πρόβλημα είνια καθαρά πολιτικό και αφορά το πόσο οι ηγέτες μιας χώρας διαθέτουν κουλτούρα ασφάλειας και απεξαρτημένοι από τα ξένα κέντρα αποφάσεων είναι διατεθειμένοι να πράξουν ότι είναι συμφερότερο για την χώρα επενδύοντας σε τεχνολογίες αιχμής, όπως είναι οι τεχνολογίες της άμυνας…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr