Υπέκυψε η Ευρωπαϊκή Ένωση στον εκβιασμό της Βρετανίας και της Γαλλίας και προχώρησε στην άρση του εμπάργκο στον εξοπλισμό των αντικαθεστωτικών ανταρτών στη Συρία.

Το επιχείρημα που εφηύραν οι Βρετανοί για να καλύψουν τον εκβιασμό, είναι ότι με τον τρόπο αυτό στέλνεται ξεκάθαρο μήνυμα στον πρόεδρο Μπασάρ Αλ Άσαντ ότι όλες οι δυνατότητες βρίσκονται πλέον στο τραπέζι, πιέζοντάς τον υποτίθεται εν όψει της συνόδου για τη διευθέτηση του προβλήματος με πολιτικά – διπλωματικά μέσα.

Βρετανοί και Γάλλοι προφανώς με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να εξισορροπήσουν το επιχειρησιακό πλεονέκτημα που φέρεται να έχουν πάρει οι δυνάμεις του Άσαντ, με στόχο να ενισχύσουν διπλωματικά σε πρώτη φάση τους αντάρτες και να απειλήσουν εμμέσως τον Σύρο ηγέτη να δεχτεί τους όρους τους (δηλαδή την αποχώρησή του), αφού διαφορετικά θα έχει να αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα εξοπλισμένο αντίπαλο.

Βέβαια, η στάση αυτή μπορεί να έχει δύο επιπτώσεις. Αφενός να καταστήσει τους αντάρτες άκαμπτους στη διαπραγμάτευση και αφετέρου να ενισχύσει τη διαπραγματευτική θέση του Άσαντ απέναντι στους Ρώσους, με τη Μόσχα να παραδίδει σύγχρονο οπλισμό εξισορροπώντας το πλεονέκτημα που θα μπορούσαν να αποκτήσουν εάν παραλάβουν νέα όπλα οι αντικαθεστωτικοί.

ΠΗΓΗ: