Ο ανασχηματισμός της κυβερνήσεως, δίνει την ευκαιρία για έναν πρόχειρο απολογισμό του ενός έτους θητείας του Πάνου Παναγιωτόπουλου στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, η απομάκρυνση του οποίου θεωρείται βεβαία. Ο Π. Παναγιωτόπουλος αναδεικνύεται σε έναν εκ των πλέον αναποτελεσματικών ΥΕΘΑ, εφόσον η ευθυνοφοβία και η έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος, υπήρξαν τα κύρια χαρακτηριστικά του. Οι πληροφορίες φέρουν τους φακέλους που έχουν συγκεντρωθεί στο γραφείο του, περιμένοντας υπογραφή, να ξεπερνούν τους 500! Μόλις προσφάτως ο κ. Παναγιωτόπουλος έδειξε να «ξυπνάει», φέρνοντας στο ΚΥΣΕΑ σειρά προγραμμάτων υποστηρίξεως οπλικών συστημάτων καθώς και την Νέα Δομή Δυνάμεων (ΝΔΔ). Τί μεσολάβησε και άλλαξε στάση απότομα; Ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, θορυβημένος από την πρωτοφανή αδράνεια του ΥΕΘΑ, αναγκάστηκε να του «βάλει χέρι». Οι πάντες είναι δυσαρεστημένοι με τον ΥΕΘΑ και μοιραία το κλίμα θα έφτανε στο Μαξίμου. Δυστυχώς, απαιτήθηκε ένας χρόνος για να ταρακουνηθεί ο πρωθυπουργός, δίχως άλλο απορροφημένος από τον σκληρό αγώνα για την αντιμετώπιση της κρίσεως. Πώς αντέδρασε ο κ. Παναγιωτόπουλος; Σε πρώτη φάση άλλαξε τον διευθυντή του Στρατιωτικού Γραφείου του (περνώντας έτσι το μήνυμα ότι αυτός ευθυνόταν για την αδράνεια). Εν συνεχεία, αντί να υπογράψει άμεσα κάποιους φακέλους, προτίμησε να κάνει μία κίνηση εντυπωσιασμού και να εμπλέξει το ΚΥΣΕΑ.

Στις 30 Μαΐου συνεδρίασε το ΚΥΣΕΑ κι ενέκρινε το φλέγον ζήτημα της ΝΔΔ, που σέρνεται επί σειρά ετών. Η ΝΔΔ, την οποία δούλεψε ως αρμόδιος ο ΥΦΕΘΑ Παναγιώτης Καράμπελας, ήταν έτοιμη από τον περασμένο Νοέμβριο. Ο κ. Παναγιωτόπουλος άφησε τον σχετικό φάκελο να σκονίζεται επί 6 μήνες, δίχως ουσιαστικό λόγο!

Παράλληλα, ξεπάγωσε σειρά προγραμμάτων υποστηρίξεως και συντηρήσεως οπλικών συστημάτων, τα οποία κινδυνεύουν να απαξιωθούν, παρά τις διαρκείς κρούσεις των Γενικών Επιτελείων. Και εδώ, η στάση που τήρησε ο κ. Παναγιωτόπουλος, ήταν χαρακτηριστική. Πολλά από τα προγράμματα που ήλθαν στο ΚΥΣΕΑ, βάσει της σχετικής νομοθεσίας, μπορούσαν να έχουν δρομολογηθεί με υπογραφή του αρμοδίου ΥΦΕΘΑ. Ήταν στην διακριτική ευχέρια της πολιτικής ηγεσίας, εάν θα «τα έβλεπε» και ο ΥΕΘΑ. Ο κ. Παναγιωτόπουλος τα κράτησε για «να τα δει», δίχως όμως να υπογράφει. Μόνο μετά τις «φωνές» του πρωθυπουργού, έφερε στο ΚΥΣΕΑ έναν αριθμό προγραμμάτων. Φυσικά η κίνηση αυτή προκάλεσε την ενόχληση του πρωθυπουργού, αφού το ΚΥΣΕΑ εμφανίζεται να ασχολείται περίπου με την «πολιτική κάλυψη» του ΥΕΘΑ, για ζητήματα χαμηλότερου επιπέδου που σχετίζονται περισσότερο με την εφοδιαστική υποστήριξη του Στρατεύματος (δηλαδή με αυτονόητα ζητήματα) και όχι με μείζονες αποφάσεις εξοπλισμών.

Από την αρχή της θητείας του ο κ. Παναγιωτόπουλος επέδειξε οκνηρία. Δεν ενδιαφέρθηκε καν να κοινοποιήσει κατευθύνσεις και στόχους. Έσπευσε μερικές εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, να παγώσει την αύξηση της θητείας, την οποία επεδίωκε η στρατιωτική ηγεσία, προκειμένου να καλύψει το φλέγον ζήτημα του χαμηλού ποσοστού επανδρώσεως των μονάδων. Η υπόθεση είχε οριμάσει πολιτικά τους προηγουμένους μήνες, μέχρι που ήλθε ο κ. Παναγιωτόπουλος να παρέμβει με επιχειρηματολογία που ταίριαζε περισσότερο σε υπουργό Κοινωνικής Προνοίας…

Στο θέμα των μισθολογικών περικοπών των στελεχών, άπαντες μιλούν για απλό «εμπαιγμό» από την πλευρά του υπουργού. Οι δηλώσεις περί «μεσοσταθμικών μειώσεων» κατωτέρων της αρχικής προθέσεως, δεν στέκουν.

Στον τομέα της αμυντικής βιομηχανίας, το ενδιαφέρον του κ. Παναγιωτόπουλου ήταν μηδενικό. Ασχολήθηκε μόνο με ζητήματα ναυπηγείων, επειδή απετέλεσαν κυβερνητική προτεραιότητα και κεντρική κατεύθυνση του ίδιου του πρωθυπουργού.

Από τις αρχές του χρόνου, ο κ. Παναγιωτόπουλος προσπαθεί να ενισχύσει το προφίλ του, προωθώντας «έξυπνες», δήθεν, λύσεις, σε πολυδάπανα εξοπλιστικά προγράμματα, παρά την δύσκολη οικονομική κατάσταση της χώρας. Υποτίθεται ότι οι περιστάσεις και η πολιτική περί ΑΟΖ, πιέζουν για ενίσχυση των ναυτικών δυνάμεων, έναντι της τουρκικής επιβουλής. Η επιλογή της ενοικιάσεως φρεγατών από την Γαλλία, είναι άστοχη. Κατ’ αρχάς, πρωτεύουσα προϋπόθεση για τον έλεγχο μιας οποιασδήποτε περιοχής, μέσα και από την προοπτική μιας αεροναυτικής αναμετρήσεως, είναι η αεροπορική κυριαρχία. Όποιος πιστεύει ότι δύο φρεγάτες μπορούν να επιζήσουν έναντι στοχευμένων αεροπορικών επιθέσεων κορεασμού, αγνοεί βασικές αρχές και διδάγματα. Θα ήταν πολύ πιο ωφέλιμο και εθνικώς χρήσιμο, εάν το σοβαρό ετήσιο αντίτιμο της ενοικιάσεως των φρεγατών (μερικές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ), αφιερωνόταν για την εκκίνηση ενός εθνικού προγράμματος ναυπηγήσεως πολεμικού πλοίου, για το οποίο υπάρχουν μελέτες. Ένα τέτοιο πρόγραμμα, θα ενισχύσει σοβαρά το Πολεμικό Ναυτικό, θα αναζωογονήσει την εγχώρια ναυπηγική βιομηχανία, θα επιτρέψει ανάπτυξη τεχνογνωσίας και μέσω της προοπτικής εξαγωγών, θα συνεισφέρει μακροπρόθεσμα στην εξασφάλιση εσόδων στα δημόσια ταμεία.

Ο κ. Παναγιωτόπουλος «θα μείνει στην ιστορία» και για ένα άλλο ιδιαίτερο θέμα: την επιβολή εμπράγκο στην προβολή του έργου των Ενόπλων Δυνάμεων! Για προσωπικούς λόγους, απαγόρευσε την επίσκεψη δημοσιογράφων στις μονάδες και την παρακολούθηση και προβολή των επίπονων και αξιόλογων ως παράδειγμα προς μίμηση, κόπων του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων. Δεν αντιλήφθηκε το πλήγμα στο ηθικό.

Εν κατακλείδι, οι Ένοπλες Δυνάμεις αξίζουν έναν πιο σοβαρό πολιτικό προϊστάμενο.

Σάββας Δ. Βλάσσης,  διευθυντής του περιοδικού ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ