«Ούτε να περάσει από το μυαλό μου, κ. πρόεδρε, ότι τα χρήματα αυτά ήταν παράνομα. Είχα πελάτες σε μια φάση 11 υπουργούς, μεγάλα στελέχη του ΠαΣοΚ, και 50-60 δημοσιογράφους». Η λογίστρια Φρόσω Λαμπροπούλου, απολογούμενη, κατέθεσε στο δικαστήριο τη δική της αλήθεια – με μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση και χωρίς διακοπή για τέσσερις ολόκληρες ώρες – ως προς την υπόθεση Τσοχατζόπουλου.

Η κατηγορουμένη τόνισε στο δικαστήριο ότι η σχέση της με τον πρώην υπουργό ήταν αυστηρά επαγγελματική και σαφώς άνιση από πλευράς της – «με δέος», όπως είπε χαρακτηριστικά, απέναντι στον Ακη που πρωτογνώρισε στα χρόνια της Μεταπολίτευσης.

Η ίδια επεσήμανε ότι είχε πελάτη τον Νικόλαο Ζήγρα από τη δεκαετία του ’80, και η εμπλοκή της στην υπόθεση βασίζεται στην αποκλειστική συναλλαγή μαζί του για πολλές από τις off shore της υπόθεσης.

Η Λαμπροπούλου παραδέχθηκε ευθέως ότι «την ενέπλεξε μέσω του Ζήγρα, ο Τσοχατζόπουλος». Υπογράμμισε μάλιστα, ότι ο Ζήγρας «πέταγε κατά καιρούς κουβέντες», αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχε σχέση ο Τσοχατζόπουλος, όταν όμως τόλμησε η ίδια να ρωτήσει τον πρώην υπουργό, πήγε να φύγει «κακήν κακώς από το παράθυρο».

«Οταν πήγα κάποια στιγμή για μια φορολογική δήλωση στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, και ενώ ήταν άρρωστος ο Ζήγρας, τόλμησα να πω στον Τσοχατζόπουλο να κάνει μεταβίβαση του ακινήτου της Δεινοκράτους σε κάποιο δικό του άνθρωπο – ο Ζήγρας κινδύνευε να πεθάνει. Πονηρή, Πελοποννήσια, ήθελα να δω τι γινόταν. Μου είπε να φύγω από τον πέμπτο όροφο χωρίς να βλέπω τις σκάλες… Πήγα να φύγω κακήν κακώς από το παράθυρο. Δεν το δεχόταν κ. Πρόεδρε, εδώ δεν το δέχεται τώρα, όχι τότε που ήταν παντοδύναμος. Δεν είχα λόγο να ξαναρωτήσω», αφηγήθηκε η κατηγορουμένη.

«Το μοναδικό μου λάθος»

Με τα σημερινά δεδομένα, η λογίστρια παραδέχθηκε ως ορόσημο το 2004, και την εμπλοκή της στα του ακινήτου της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. «Εκεί άρχισαν τα σφάλματα μου, τα βαριά. Ο Ζήγρας μου είπε ότι το ακίνητο ανήκε στον υπουργό. Μου είπαν να βρω έναν κάτοικο του εξωτερικού, που να φαίνεται ως ιδιοκτήτης της εταιρείας, έτσι συνέστησα τον δικό μου άνθρωπο, τον Νικόλαο Γεωργουλάκη. Εκεί κάλυψα τον υπουργό», είπε η Λαμπροπούλου για το «μοναδικό της λάθος που ίσως πρέπει να πληρώσει».

Η ίδια συνέδεε – όπως δήλωσε – τη στάση του Τσοχατζόπουλου με την ευφορία του χρηματιστηρίου και με οικονομικές δραστηριότητες που μάλλον για κοινωνικούς λόγους δεν ήθελε ως πολιτικός να φαίνεται, και πάντως όχι με παράνομες δραστηριότητες.

Σε γενικές γραμμές, η Λαμπροπούλου επέμεινε ότι «σε μένα ήλθαν οι εταιρείες όταν είχαν πια αγοράσει τα ακίνητα. Τα βρήκα έτοιμα» ενώ περιόρισε τον ρόλο της ως προς τη διακίνηση χρημάτων, σε διαμεσολαβητικό επίπεδο. Ακόμη και το ποσό των 88.000 ευρώ που εμβάσθηκε στον προσωπικό λογαριασμό της, το ερμήνευσε ως κάλυψη στον Ζήγρα «που δεν ήθελε να φαίνεται. Δεν πίστευα ούτε για τον Ζήγρα ούτε για τον Τσοχατζόπουλο ότι κάνουν παράνομες ενέργειες».

Σε σχέση, δε, με τον διαπραγματευτικό ρόλο της για κάποια από τα ακίνητα, ισχυρίστηκε ότι «δεν είναι παράξενο· έχω άλλωστε και άλλο πελάτη, καθηγητή του Παντείου, τις μισθώσεις του οποίου διαχειρίζομαι εγώ».

Ο «κοντός» Σμπώκος και ο «γέρος»

Η προσωπική λογίστρια του Άκη δεν άφησε έξω από την κατάθεση της τον Γιάννη Σμπώκο, στενό συνεργάτη του υπουργού Εθνικής Άμυνας.

«Σε κάποια αποστροφή του, ο Ζήγρας ανέφερε ότι ο Σμπώκος είχε μεσολαβήσει στη σύσταση της Nobilis, μάλιστα τον είπε και «κοντό»». Η ίδια τόνισε ότι «του Σμπώκου το όνομα, το πέταξε και ο δικηγόρος Βασίλειος Τσεκούρας», με την κόρη του (επίσης κατηγορούμενη για την εμπλοκή της στη Nobilis) να αιφνιδιάζεται και να λέει «μην τον ακούς, είναι γέρος».

Η Λαμπροπούλου «έσπασε» πάντως αρκετές φορές,, καταλήγοντας να απολογείται με δάκρυα. «Αν είχα λεφτά, δεν θα είχα πάει στον εξωτερικό τον άντρα μου;», είπε (έχει σοβαρό πρόβλημα υγείας) ενώ μετανοημένη για την εμπλοκή – όχι εξαπάτηση, όπως σημείωσε – με δική της ευθύνη, του Νικόλαου Γεωργουλάκη, τόνισε: «αν είναι να φάει μια ποινή, να την πάρω πάνω μου».  πηγη