Οι ραγδαίες εξελίξεις που έρχονται τα επόμενα χρόνια σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, είναι βέβαιο πως δεν θα αφορούν μόνον τις Ένοπλες Δυνάμεις (Ε.Δ.) της πατρίδας μας, αλλά και άλλες νευραλγικές υπηρεσίες όπως είναι το Λιμενικό Σώμα – Ελληνική Ακτοφυλακή (Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ.).

Εξάλλου το τελευταίο, ήδη εδώ και 30 χρόνια, και μάλιστα μέχρι πρόσφατα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, διεξάγει έναν συνεχή «ακήρυχτο» πόλεμο με αδίστακτους κακοποιούς και δουλεμπόρους, εγκάθετους πράκτορες της Άγκυρας και εκατοντάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που κατακλύζουν διαρκώς την Ελλάδα.

Γράφει ο Γιάννης Νικήτας

Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. δεν έχει υλοποιήσει κάποιο εξοπλιστικό πρόγραμμα με απόρροια σήμερα να είναι αναγκασμένο να προβεί σε προμήθειες μέσων με γνώμονα όχι μόνον τις τυπικές αποστολές όπως είναι οι έρευνας & διάσωσης (SAR: Search and Rescue) αλλά και αποστολές ειδικών επιχειρήσεων (όπως θα δούμε παρακάτω), εκτός από τις «παραδοσιακές» αντιτρομοκρατικές αποστολές.

Επίσης, δεδομένης της άμεσης «οικοπεδοποίησης» της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και της εξόρυξης των υδρογονανθράκων το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. οφείλει να είσαι σε θέση να εκτελεί και άλλες αποστολές όπως αυτή της προστασίας των εξεδρών άντλησης πετρελαίου και των λοιπών εγκαταστάσεων παραγωγής. Μάλιστα, δεδομένης της συνεχούς ενίσχυσης της τουρκικής Ακτοφυλακής που την καθιστά ένα «μικρό» Πολεμικό Ναυτικό, το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. πρέπει να αποκτήσει και αυτό νέα μέσα με τη σειρά του, ώστε να μην γίνει ο «ουραγός» στον συνολικό συσχετισμό στρατιωτικής ισχύος Ελλάδας – Τουρκίας.

Εξοπλισμός – μέσα Λ.Σ. – ΕΛ.ΑΚΤ. και νέες προτάσεις

Οι βασικές κατηγορίες μέσων που βρίσκονται σε υπηρεσία είναι:

>Τα πλωτά μέσα. Διακρίνονται στις εξής κατηγορίες: περιπολικά σκάφη ανοιχτής θαλάσσης, παράκτια περιπολικά, απορρυπαντικά σκάφη και διασωστικά σκάφη ή σκάφη έρευνας και διάσωσης, τα γνωστά ναυαγοσωστικά.

Συνολικά, διατίθενται 103 πλωτά μέσα από τα οποία τα 9 είναι σκάφη ανοιχτής θαλάσσης (6 κλάσης Δήλος, 3 κλάσης Saar, 1 κλάσης Vosper Europatrol 250 Mk. 1), 6 απορρυπαντικά (3 LS-413 (LMPA) και 3 κλάσης Pollcat), 11 ναυαγοσωστικά (1 κλάσης Arun Halmatic και 10 κλάσης Lambro Halmatic 60) και 72 παράκτια περιπολικά από τα οποία τα 55 είναι γενικών καθηκόντων (35 κλάσης Lambro 57, 11 κλάσης Lambro Sunquestor 53, 4 κλάσης D-45 και 5 κλάσης D-45M) και τα 14 καταδιωκτικά πλοιάρια.

Στα τελευταία περιλαμβάνονται οι 8 σφήνες (2 ΜIL-38, 2 MIL-40, 2 SUPER ONDA, 2 MAGNA ONDA), τα 3 CB-90HCG και τα 3 Boston Waller Outrage 900 (τα οποία παραχωρήθηκαν δωρεάν από την Ακτοφυλακή των ΗΠΑ πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004). Όλα υπηρετούν στα Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών και τα περισσότερα εδρεύουν στα ακριτικά νησιά του Ιονίου και του Ανατολικού Αιγαίου καθώς και των Δωδεκανήσων.

Συμπληρωματικά, υπάρχουν και 50 φουσκωτά σκάφη διαφόρων τύπων με τα ΚΕΑ (Κλιμάκια Ειδικών Αποστολών), τη ΜΥΑ (Μονάδα Υποβρυχίων Αποστολών) και τα κατά τόπους λιμεναρχεία.

>Τα εναέρια μέσα. Σε υπηρεσία διατίθενται 8 αεροσκάφη ναυτικής περιπολίας (2 Cessna 172 Skyhawk, 3 Cessna 406 Caravan ΙΙ, 2 Socata TB και 1 Reims F406) και 10 ελικόπτερα (4 Super Puma AS332C και 6 Aérospatiale Dauphin AS-365N3.

>Τα χερσαία μέσα (οχήματα περιπολίας και γενικής χρήσης και μοτοσυκλέτες).

Από την παράθεση των ανωτέρω στοιχείων συνάγονται τα εξής συμπεράσματα:

α. Πρώτα απ’ όλα υπάρχει επαρκής αριθμός σκαφών όσον αφορά τα πλοία ανοιχτής θαλάσσης, τα ναυαγοσωστικά και τα απορρυπαντικά. Το κύριο πρόβλημα εστιάζεται στα λίγα αριθμητικά καταδιωκτικά σκάφη που διαθέτουν τα ΚΕΑ.

β. Υπάρχει πολυτυπία στα πλωτά μέσα (κυρίως), γεγονός που δημιουργεί προβλήματα εφοδιαστικής υποστήριξης και αυξάνει το λειτουργικό κόστος.

γ. Υπάρχει η ανάγκη να εφοδιαστεί το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. με σκάφη υψηλών ταχυτήτων, που να δύνανται να φέρουν βαρύ οπλισμό και να μεταφέρουν ομάδες ειδικών αποστολών των ΚΕΑ, καθώς σήμερα διατίθενται μόνο τα 3 CB-90HCG.

δ. Τα εναέρια μέσα επαρκούν, με την απαραίτητη προϋπόθεση να είναι όλα επιχειρησιακά και φυσικά να αξιοποιούνται (πληρότητα σε πιστοποιημένο ιπτάμενο και τεχνικό προσωπικό). Μάλιστα, τα 6 ελικόπτερα Aérospatiale Dauphin είναι υπερσύγχρονα και θεωρούνται από τα κορυφαία στην κατηγορία τους.

Συνεχίζοντας, την ανάλυση μας για τον ρόλο του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. θα επικεντρωθούμε παρακάτω σε ορισμένες μόνο από την πλειάδα των αποστολών του. Πρώτα όμως ας δούμε τα πλωτά μέσα και της τουρκικής Ακτοφυλακής ώστε να έχουμε μια συγκριτική εικόνα.

Η τουρκική Ακτοφυλακή

Η τουρκική ακτοφυλακή, γνωστή και ως Τουρκική Διοίκηση Ακτών διαθέτει συνολικά 52 σκάφη και πλοία διαφόρων τύπων και αποτελεί το αντίπαλο δέος του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ.

Καθημερινά εμπλέκεται και αυτή σε δεκάδες περιστατικά αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας είτε με παραβιάσεις των χωρικών υδάτων είτε υπό τη μορφή συγκεκαλυμμένων επιχειρήσεων όπως προώθησης λαθρομεταναστών (υπάρχουν δεκάδες φωτογραφίες και βίντεο που το αποδεικνύουν).

Στα πλαίσια των μεγαλεπήβολων εξοπλιστικών προγραμμάτων που προωθεί η Τουρκία, η τουρκική Ακτοφυλακή προωθεί και αυτή τα δικά της εξοπλιστικά προγράμματα με σκοπό την ανάδειξη της σε ένα μικρό ναυτικό. Το οργανόγραμμα της περιλαμβάνει τέσσερις διοικήσεις:

>Διοίκηση Περιοχής Μαύρης Θάλασσας με έδρα τη Σαμψούντα.
>Διοίκηση Περιοχής Μαρμαρά και Στενών με έδρα την Κωσταντινούπολη.
>Διοίκηση Περιοχής Θάλασσας Αιγαίου με έδρα τη Σμύρνη.
>Διοίκηση Περιοχής Μεσογείου Θαλάσσης με έδρα τη Μερσίνα.

Η τουρκική Ακτοφυλακή βασίζεται σε ένα εκτενές δίκτυο που περιλαμβάνει 65 λιμάνια και βάσεις όπου σταθμεύουν τα 160 πλωτά που διαθέτει (περιλαμβανομένων και των ελαστικών λέμβων), τα 14 ελικόπτερα AB-412 και τα 3 αεροσκάφη CASA CN-235.

Συγκεντρωτικά τα πλωτά μέσα της τουρκικής Ακτοφυλακής είναι τα κάτωθι:

>14 μονάδες επιφανείας ανοιχτής θαλάσσης εκτοπίσματος 156 έως 195 τόνων κλάσης Sinifi
>17 περιπολικά σκάφη εκτοπίσματος 90 τόνων
>8 περιπολικά σκάφη ΚW 15 εκτοπίσματος 70 τόνων
>4 περιπολικά σκάφη Kaan 33 εκτοπίσματος 120 τόνων ενώ ναυπηγούνται άλλα 9
>9 σκάφη κλάσης Kaan 29 εκτοπίσματος 95 τόνων
>1 σκάφος Kaan 20 εκτοπίσματος 21 τόνων
>18 σκάφη (καταδιωκτικά- ειδικών επιχειρήσεων) Kaan 15 εκτοπίσματος 18,7 τόνων
>4 σκάφη κλάσης Sar 35 εκτοπίσματος 210 τόνων
>14 σκάφη κλάσης SE 80 εκτοπίσματος 195 τόνων
>2 σκάφη κλάσης Sac Picket εκτοπίσματος 29 τόνων
>48 ελαστικές λέμβοι

Τα επόμενα χρόνια η τουρκική Ακτοφυλακή θα εντάξει στην δύναμη της 4 πλοία έρευνας και διάσωσης ανοιχτής θάλασσας εκτοπίσματος 1.700 τόνων (ήδη έχουν παραδοθεί τα 2 πρώτα και αναμένονται τα υπόλοιπα).

Αναφορικά, με τα εναέρια μέσα και τις προσεχείς εξελίξεις, σημειώνεται πως τα επόμενα χρόνια η τουρκική Ακτοφυλακή σκοπεύει να προμηθευτεί επιπλέον 9 αεροσκάφη ναυτικής περιπολίας – επιτήρησης CASA CN-235 εξοπλισμένα με το σύστημα αποστολής AMASCOS.

Συνοψίζοντας, θα επισημάνουμε ότι η τουρκική Ακτοφυλακή σκοπεύει και προετοιμάζεται, παράλληλα με το Ναυτικό της Τουρκίας, να αναδειχθεί σε περιφερειακή δύναμη της Ανατολικής Μεσογείου, ικανή να αναλαμβάνει κάθε τύπου αποστολή επιτήρησης – περιπολίας και έρευνας και διάσωσης σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, να εκτελεί αποστολές ανορθόδοξου πολέμου και τέλος να είναι ικανή να θωρακίσει τα τουρκικά παράλια και τις κρίσιμες παράκτιες υποδομές από τυχόν ελληνικές απόπειρες διείσδυσης – κρούσης στο πλαίσιο μίας γενικευμένης ελληνο-τουρκικής σύρραξης.

Τέλος, να σημειώσουμε, πως το προσωπικό της τουρκικής Ακτοφυλακής ανέρχεται σε περίπου 4.000 άτομα, όταν το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. διαθέτει περί τους 7.500 άνδρες και γυναίκες.

Η ανάγκη για τον επανεξοπλισμό του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ.

Όπως προαναφέρθηκε οι ελλείψεις που υπάρχουν σήμερα στο Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. δεν είναι «αβυσσαλέες» και με σωστή κατανομή πόρων, που ακόμα και στη σημερινή οικονομική κατάσταση θεωρούνται εντός των δυνατοτήτων του κρατικού προϋπολογισμού, μπορούν να καλυφθούν τα κενά.

Οι ελλείψεις συνοψίζονται ως ακολούθως:

>Έλλειψη νέων καταδιωκτικών σκαφών κατάλληλα για τη εκτέλεση ειδικών επιχειρήσεων. Ενδεικτικά αναφέρονται τα υπερταχέα σκάφη της βρετανικής XSMG, που εκτιμώνται ως ιδανικά για το περιβάλλον του Αιγαίου και δύναται να φέρουν ευρεία γκάμα οπλισμού, να αναπτύσσουν ταχύτητες μεγαλύτερες των 70 ναυτικών μιλίων, διαθέτουν υπερσύγχρονα συστήματα πλοήγησης και ναυτιλίας, κ.λπ.

>Νέα ατομικά υλικά, όπως διόπτρες νυχτερινής όρασης, εξαρτήσεις- γιλέκα μάχης νέου τύπου, αλεξίσφαιρα γιλέκα με κεραμικές πλάκες και κράνη κέβλαρ για προστασία και από διαμέτρημα 7,62 x 51 mm.

>Διόπτρες νυχτερινής όρασης και θερμικές κάμερες για τα πολυβόλα των 12,7 χλστ καθώς και βελτίωση των δυνατοτήτων ημέρας – νύκτας, αντίξοων καιρικών συνθηκών για τα λοιπά μέσα παρατήρησης και επιτήρησης.

>Την απόκτηση συστημάτων σάρωσης (scanner) ακτίνων Χ για φορτία κοντέινερ και βαρέα οχήματα σε όλα τα λιμάνια με σκοπό την αποτροπή της παράνομης εισόδου μεταναστών και την πάταξη του παραεμπορίου και λαθρεμπορίου.

Αναλυτικότερα, τόσο σε ότι αφορά τα νέα μέσα που απαιτούνται, όσο και τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε επίπεδο οργάνωσης και εκπαίδευσης, έχουμε να κάνουμε συγκεκριμένες προτάσεις, οι οποίες εντάσσονται στο πλαίσιο μετατροπής του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. σε δύναμης ικανής να φέρει εις πέρας και αποστολές «παραστρατιωτικού» χαρακτήρα αποτελώντας στην ουσία άξιο συμπαραστάτη των Ε.Δ. και ειδικά του Π.Ν. καλύπτοντας κενά και δρώντας συμπληρωματικά και μάλιστα στις περισσότερες των περιπτώσεων, ανορθόδοξα.

Ως εκ τούτου, συνολικά απαιτείται ο εμπλουτισμός και αναβάθμιση των πλωτών μέσων του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., σε όλους τους τομείς, δηλαδή της ταχύτητας, της επίγνωσης τακτικής κατάστασης και της ισχύος πυρός.

Όσον αφορά την πρώτη κατηγορία απειλών (οργανωμένο έγκλημα, τρομοκρατία) οι δυνατότητες των υφιστάμενων μέσων του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. κρίνονται γενικά επαρκείς με τεράστια ωστόσο περιθώρια βελτίωσης. Ενδεικτικά στα ήδη υπάρχοντα σκάφη τύπου Lambro 57 θα μπορούσε να προστεθεί στην πλώρη τους τηλεχειριζόμενος πυργίσκος οπλισμού (όπως για παράδειγμα στην Τουρκία ο κατασκευής Aselsan STAMP) με πολυβόλο των 12,7 χλστ. αντικαθιστώντας το υπάρχον πολυβόλο των 12,7 που σήμερα βρίσκεται τοποθετημένα σε έστορα. Ένας τέτοιος πυργίσκος προσφέρει ασφάλεια στον χειριστή του αλλά και μεγαλύτερη ακρίβεια πυρών βελτιώνοντας κατακόρυφα τη μαχητική ικανότητα του σκάφους.

Ειδική μνεία θα πρέπει να γίνει στα σκάφη CB-90, τρία από τα οποία βρίσκονται σε χρήση από το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., και τα οποία αποκτήθηκαν εσπευσμένα το 1997 μετά την εξέγερση των “πυραμίδων” στην Αλβανία και το κενό ασφαλείας που είχε δημιουργηθεί στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή της Κέρκυρας – Θεσπρωτίας (όπου μάλιστα είχαν καταγραφεί και αμφίβιες «επιδρομές» Αλβανών σε παράκτιες περιοχές της Κέρκυρας).

Πέραν της αύξησης του αριθμού τους (που εκτός των άλλων θα αυξήσει και τη διαθεσιμότητα τους και θα επιτρέψει τη συντονισμένη – προγραμματισμένη συντήρηση τους), που μπορεί να γίνει στο πλαίσιο γενικότερου προγράμματος προμήθειας – εγχώριας ναυπήγησης σκαφών τέτοιου τύπου που θα μπορούσαν να καλύψουν και τις ανάγκες των Μοιρών Αμφιβίων Καταδρομών (ΜΑΚ) του Ελληνικού Στρατού, και ίσως μίας νέας αντίληψης οργανωτικής δομής διεξαγωγής επιχειρήσεων αμφιβίου πολέμου σε «μικρονησιωτικό» περιβάλλον, παρόμοιας αυτής των Αμφίβιων Καταδρομών της Σουηδίας (ανάλυση που ξεφεύγει από το πλαίσιο του παρόντος άρθρου), ο ήδη βαρύς οπλισμός τους θα μπορούσε να ενισχυθεί περαιτέρω με την τοποθέτηση κάποιου πυργίσκου οπλισμού στη θέση του πολυβόλου FN MAG των 7,62 χλστ. που χρησιμοποιείται σήμερα.

Τα CB-90 θα μπορούσαν, λόγω εγγενούς δυνατότητας, να μεταφέρουν καλά εξοπλισμένα τμήματα άμεσης επέμβασης των ΚΕΑ, κατάλληλα είτε για αυτόνομη είτε για από κοινού δράση με τμήματα των νησιωτικών ΕΤΕΘ (Ειδικό Τμήμα Εθνοφυλακής) σε περιπτώσεις άμεσης προσβολής της εθνικής κυριαρχίας από τον εξ’ ανατολών αντίπαλο.

Άμεσης προτεραιότητας είναι ο εφοδιασμός του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. με καταδιωκτικά σκάφη με ικανότητα επίτευξης υψηλών ταχυτήτων καθώς τα υπάρχοντα σκάφη με ανάλογη ικανότητα είναι αριθμητικά ελάχιστα. Σήμερα στη διεθνή αγορά προσφέρονται σχεδιάσεις με ανάλογα χαρακτηριστικά, αποτελώντας μέρη ολόκληρων «οικογενειών» σκαφών, που θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., αλλά και του Π.Ν. και φυσικά των μονάδων αμφιβίων καταδρομών του Ελληνικού Στρατού.

Μεταξύ των διατιθέμενων επιλογών ξεχωρίσαμε και προτείνουμε δύο: τις οικογένειες σκαφών Interceptor των γαλλικών ναυπηγείων CMN και την αντίστοιχη XSR Interceptor της Βρετανικής XSMGX Defence.

Πρόκειται για σκάφη εξαιρετικά σύγχρονης σχεδίασης, με προηγμένα χαρακτηριστικά που περιλαμβάνουν σύγχρονης φιλοσοφίας σχεδίαση, ικανότητα επίτευξης υψηλής ταχύτητας, χαμηλό προφίλ και γενικότερα τεχνολογία διαχείρισης ίχνους και βαρύ έως βαρύτατο οπλισμό που φτάνει έως την ικανότητα υποδοχής κατευθυνόμενων βλημάτων και βλημάτων εναντίον πλοίων!

Αν περιορίσουμε την αναζήτηση μας σε σκάφη ικανά για αντιμετώπιση της πρώτης μορφής απειλών που μας ενδιαφέρει επί του παρόντος, καταλήγουμε στα μικρότερα μέλη των συγκεκριμένων οικογενειών: το DV-15 του οποίου πρόσφατα παρουσιάστηκε η νεότερη έκδοση, το DV 15 RWS 30 και το DV 20 από πλευράς CMN και τα XSR των 9, 11, 13, 15 μέτρων της XSMGX.

Επαναλαμβάνουμε ότι πρόκειται για ολοκληρωμένες οικογένειες σκαφών με χαρακτηριστικά κοινής σχεδίασης που «ξεδιπλώνονται» κλιμακωτά από το μικρότερα μέλη στα μεγαλύτερα, με ανάλογη ανάπτυξη επιδόσεων και ικανοτήτων.

Από εκεί και πέρα επαφίεται στην κάθε ναυτική δύναμη ή ακτοφυλακή να επιλέξει τα καταλληλότερα για την κάλυψη των ιδιαίτερων επιχειρησιακών της απαιτήσεων.

Κατά την άποψη μας, τα «μικρά» μέλη των προαναφερθέντων οικογενειών προβάλλουν ως τα καταλληλότερα για την κάλυψη των περισσότερων αστυνομικών καθηκόντων του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., καθώς διαθέτουν εξαιρετικά υψηλή ταχύτητα που ξεκινάει από τους 50 κόμβους (DV 15 RWS 30), περνούν στο στάδιο των 60-70 κόμβων (XSR Interceptor 9 m,11 m,13 m) και φθάνουν στο εξωπραγματικό επίπεδο των 75-80 κόμβων (XSR Interceptor 15 m,17 m)!

Εξίσου εντυπωσιακή και κλιμακωτή είναι και η αύξηση σε ισχύ πυρός. Ξεκινά από τηλεχειριζόμενους πυργίσκους με πολυβόλα των 7,62 χλστ και 12,7 χλστ και φθάνει ως το πυροβόλο κατασκευής της αμερικανικής ATK M230LF, παραλλαγή του M230 «chain-gun» του επιθετικού ελικοπτέρου AH-64 Apache, που τοποθετείται σε πλήρως σταθεροποιούμενο τηλεχειριζόμενο πυργίσκο σε θέση πάνω από τον θάλαμο διακυβέρνησης του DV15 RWS 30. Ο τελευταίος, πέρα από το πυροβόλο, συνδυάζει τηλέμετρο laser, κάμερα ημέρας – νύκτας (IR) και σύστημα εγκλωβισμού και ιχνηλάτησης του στόχου.

Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός είναι επίσης πλούσιος και περιλαμβάνει ηλεκτρο-οπτικά συστήματα (FLIR) παρατήρησης – επιτήρησης, ραντάρ ναυτιλίας και έρευνας, σύγχρονο τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό με προαιρετική δυνατότητα δορυφορικής επικοινωνίας, ολόκληρη «σουίτα» ναυτιλίας και προαιρετικά τακτικό διοίκησης και ελέγχου.

Όπως γίνεται άμεσα αντιληπτό, πρόκειται για σκάφη συντριπτικά υπέρτερα έναντι κάθε μέσου που μπορεί να επιστρατεύσει η όποια τρομοκρατική οργάνωση ή οργάνωση οργανωμένου εγκλήματος (ακόμα και αυτή που συνδέεται ή ελέγχεται από παρακρατικούς μηχανισμούς) εγγυώμενα την αντιμετώπιση κάθε σχετικής απειλής.

Νέες ανάγκες στον φορητό οπλισμό και τα ατομικά υλικά

Ανάλογη επένδυση θα έπρεπε να γίνει και στον τομέα της αναβάθμισης του φορητού οπλισμού των στελεχών του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ.

Πέραν των όσων προαναφέρθηκαν για την αντιμετώπιση της πρώτης μορφής απειλών θα επιχειρήσουμε εκτενέστερη αναφορά στο τι απαιτείται για την εκτέλεση περισσότερο «στρατιωτικοποιημένων» αποστολών. Το παλιό, καλό και αξιόπιστο τυφέκιο FN FAL θα έπρεπε σε πρώτη φάση να συμπληρωθεί και σε δεύτερη να αντικατασταθεί από κάποιο νεότερο με το FN SCAR να φαντάζει ως προφανής επιλογή.

Αν η απόκτηση του SCAR κριθεί αδύνατη για οικονομικούς λόγους, τα FAL θα μπορούσαν να εκσυγχρονιστούν (διατίθενται συλλογές στη διεθνή αγορά) με τοποθέτηση νέου τύπου πτυσσόμενου κοντακίου, κάθετης χειρολαβής κάτω από την κάννη, ράγας Picatinny και προμήθεια σκοπευτικών ολογραφικών, ερυθράς κουκκίδας και λέιζερ.

Είναι επίσης επιτακτική η ανάγκη για εφοδιασμό των ΚΕΑ με βαρύτερο οπλισμό όπως πολυβόλα εφόδου Minimi (που ας σημειωθεί τα ΕΑΣ έχουν άδεια εγχώριας παραγωγής τους), τυφέκια ελεύθερου σκοπευτή και ειδικών εφαρμογών, σύγχρονες στολές και εξαρτήσεις, σύγχρονα αλεξίσφαιρα γιλέκα με προβλέψεις χρήσης σε θαλάσσιο περιβάλλον και ταυτόχρονης χρήσης τους με θαλάσσια σωσίβια, θερμικές κάμερες καθώς και νυχτερινές διόπτρες.

Μείζον είναι και το θέμα της απόκτησης σύγχρονων αλεξίσφαιρων γιλέκων επιπέδου βαλλιστικής προστασίας ΙΙΙΑ ή IV εφοδιασμένα με εσωτερικές κεραμικές πλάκες ικανές να σταματήσουν βολίδες διαμετρήματος 7,62 x 51 χλστ. όπως του ΑΚ-47 που χρησιμοποιούν κατά συρροή οι κακοποιοί. Παράλληλα επιβάλλεται η αγορά αντιβαλλιστικών γυαλιών καθώς και νέων τύπου κρανών κέβλαρ καθώς πολλά από τα υπάρχοντα έχουν φθάσει στο όριο λήξης τους και έχουν «καταπονηθεί» από συνεχή χρήση σε εξαιρετικά αντίξοα περιβάλλοντα.

Γενικά οι προτάσεις αναβάθμισης του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. συνοψίζονται ως εξής:

>Εκσυγχρονισμός της υλικοτεχνικής υποδομής
>Βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης (με ιδιαίτερη έμφαση στο τακτικό – επιχειρησιακό επίπεδο)
>Αναδιοργάνωση των υπηρεσιών – οργανωτικών δομών και κατάλληλη ανακατανομή του προσωπικού
>Επιλογή προσωπικού με υψηλά και αυστηρά κριτήρια
>Νέο δόγμα επιχειρήσεων

Ανακεφαλαιώνοντας, θα επαναλάβουμε ότι το Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. διαδραματίζει νευραλγικό ρόλο στην προάσπιση των εθνικών μας συμφερόντων στην θαλάσσια περιοχή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.

Είναι απαραίτητο, πως πρέπει να αναδιοργανωθεί, να «στρατιωτικοποιηθεί» (σε επίπεδο αποστολών) περαιτέρω, και εν τέλει να αποκτήσει νέα μέσα ώστε να μπορεί να εκτελεί και νέου τύπου αποστολές όπως αυτές του ανορθόδοξου πολέμου ειδικά από μονάδες που ήδη διαθέτει όπως τα ΚΕΑ.

Ο στρατηγικός ρόλος του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ. θα αναφανεί ακόμα περισσότερο τα προσεχή έτη με αφορμή την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ και την έναρξη εξόρυξης των υδρογονανθράκων και του φυσικού αερίου. Η περαιτέρω ενίσχυση και αξιοποίηση του δεν αποτελεί απλώς αδήριτη ανάγκη αλλά κρίσιμης σημασίας εθνική απαίτηση.

defence-point.gr