Σημαντική δημοσιογραφική επιτυχία ήταν η συνέντευξη του νέου πρωθυπουργού της Αλβανίας, Έντι Ράμα, στον δημοσιογράφο Σταύρο Θεοδωράκη, στο πλαίσιο της εκπομπής του «ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ» του τηλεοπτικού σταθμού «Mega». Το πιο σημαντικό σημείο, ίσως, της συνέντευξης ήρθε στο 53-55 λεπτό (βλ. το βίντεο της εκπομπής), όταν ο δημοσιογράφος έθεσε το θέμα των μειονοτήτων στα Βαλκάνια…

«Οι Έλληνες του νότου είναι στοιχείο πλούτου για την Αλβανία ή πρόβλημα για την ανάπτυξη;», ρώτησε ο Σταύρος Θεοδωράκης; Ο Έντι Ράμα, του οποίου η «γλώσσα του σώματος» πρόδιδε κάποια αμηχανία και νευρικότητα έδωσε την ακόλουθη απάντηση: Δεν είχαμε ποτέ προβλήματα με τους Έλληνες στη μειονότητα. Η Αλβανία ήταν το μόνο κράτος που δεν παρέδωσε κανέναν Εβραίο στους Ναζί… Και σήμερα οι Σέρβοι του Κοσόβου απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τους Αλβανούς του Κοσσυφοπεδίου.

Για να συνεχίσει: Το πρόβλημα των Βαλκανίων είναι πως ο χάρτης των κρατών δεν αντιστοιχεί με τον χάρτη των εθνοτήτων… και υπάρχουν δύο δρόμοι: Ο παλαιός που λέει ότι η αναντιστοιχία όπου οι εθνότητες μετατρέπονται σε διένεξη… και ο καινούργιος δρόμος που λέει ότι οι αναντιστοιχίες γίνονται γέφυρες που μας συνδέουν.

Τα ερωτήματα που εγείρονται είναι αυτονόητα, χωρίς να θέλουμε να αρχίσουμε τις «κραυγές», ενώ κατανοούμε και την ανάγκη του να κρατήσει εσωτερικές πολιτικές ισορροπίες, όμως η όλη στάση του πρωθυπουργού δεν μας έπεισε στο να πάρουμε «τοις μετρητοίς» την απάντησή του.

Υπονοεί με το παράδειγμα του Κοσσυφοπεδίου, ότι εάν δεν θεωρούσαν ότι υφίστανται καταπίεση από το καθεστώς Μιλόσεβιτς, οι Αλβανοί δεν θα ήθελαν να αποσχιστούν; Επί Τίτο και Γιουγκοσλαβίας, θεωρούσαν ότι καταπιέζονταν; Ή προετοίμαζαν το έδαφος αναμένοντας την κατάλληλη στιγμή; Διότι για να αρχίσει ένας ηγέτης και να κλιμακώνει τα κατασταλτικά μέτρα, κάποια αφορμή του δίνεις, δεν γίνονται όλα μόνα τους, ούτε τέτοιες πολιτικές εξυπηρετούν αμιγώς εσωτερικές πολιτικές στοχεύσεις…

Εντύπωση μας έκανε και η πρεμούρα του να μας πείσει ότι η Αλβανία δεν παρέδωσε ποτέ κανέναν Εβραίο στους Ναζί. Οι σχέσεις που προσπαθεί να αναπτύξει με το Ισραήλ είναι γνωστές και θα έχει ενδιαφέρον αν διαπιστώσουμε πως θα τις ισορροπήσει με αυτές που αναπτύσσει με την Τουρκία. Όμως, κάποιοι στην Αλβανία, ακόμα και μέσα από τον δικό του πολιτικό σχηματισμό, υιοθετούν τις διεκδικήσεις εναντίον ελληνικών εδαφών, από πληθυσμούς που συνεργάστηκαν και εγκλημάτησαν με τους Ναζί…

Είναι οι αποκαλούμενοι ως Τσάμηδες. Και πως ακριβώς εννοεί να κάνουμε τους αποκαλούμενους ως Τσάμηδες «γέφυρα» φιλίας και συνεργασίας ανάμεσα στις δυο χώρες; Για τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου (δεν υποκρύπτει διεκδίκηση ο όρος, γεωγραφικός προσδορισμός είναι, γεωγραφική περιοχή που εντάσσεται στον αλβανικό νότο) δεν περιμέναμε αλβανικά χείλη να μας πουν για τη μετατροπή τους σε γέφυρα φιλίας. Είναι επίσημη ελληνική πολιτική επί πολλά έτη. Όμως, οι ενστάσεις για το αν υπάρχουν προβλήματα με την ελληνική μειονότητα είναι πολλές. Έχουμε και νεκρούς, πρόσφατα, το ξέχασε; Θυμάται άραγε το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας και τα κατοχυρωμένα δικαιώματα, τον σεβασμό των οποίων δεν διεκδίκησε η ελληνική πλευρά;

Ο Έντι Ράμα, εκ πρώτης όψεως, δεν έχει μέχρι τώρα τουλάχιστον την εξτρεμιστική ατζέντα του προκατόχου του, Σάλι Μπερίσα, όμως θα κριθεί από το εάν ανασύρει τέτοια πολιτικά τρικ από το συρτάρι, όταν οι εσωτερική πολιτικοί συσχετισμοί αρχίσουν να είναι λιγότερο ευνοϊκοί από ότι σήμερα. Η εθνικιστική ατζέντα έχει αποτελέσει πάγιο όπλο των αλβανικών κυβερνήσεων.

Δεν θα βιαστούμε να τον κρίνουμε. Στην πράξη θα κριθεί. Αυτό δε σημαίνει και ότι αισιοδοξούμε. Μακάρι να διαψευσθούμε. Οι απαντήσεις που έδωσε ήταν άκρως διπλωματικές, οπότε μπορεί εύκολα να περάσει στην «άλλη όχθη». Θα συστήσουμε όμως να θυμάται πάντα, ότι όποιος ανακινεί μειονοτικά ζητήματα στα Βαλκάνια, έρχεται νομοτελειακά η στιγμή που θα «καεί» και ο ίδιος.  πηγη