Το ότι το ζήτημα των Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ (ΕΝΑΕ) και των συμβάσεων υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού έχει πλέον εξελιχθεί σε οδυνηρό καρκίνωμα για πολλές και από πολλές πλευρές αποτελεί καθολική και αδιαμφισβήτητη διαπίστωση.

Φυσικά μεταξύ αυτών των πλευρών συμπεριλαμβάνονται και οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, στα χέρια των οποίων «πέφτει» ή για την ακρίβεια κληρονομείται για να διαχειριστούν, η «βόμβα», που η αντίστροφη μέτρηση για την έκρηξη της έχει ήδη αρχίσει. Και φυσικά όσο περνάει ο χρόνος τόσο πλησιάζει η στιγμή της έκρηξης ενώ γεωμετρικά αυξάνεται το πολιτικό βάρος για αυτόν που διαχειρίζεται την υπόθεση!

Όπως είναι φυσικό σε αυτή την περίπτωση η «απέχθεια», ο «φόβος» και η αποστασιοποίηση αποτελούν συνηθισμένες συμπεριφορές, που συνήθως εκδηλώνονται και με την «άρνηση ή κατά το δοκούν ερμηνεία» του παρελθόντος.

Δυστυχώς όμως, όπως και στην καθημερινή ζωή, δεν ισχύει το «Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε» («Così è (se vi pare)», θεατρικό έργο του Λουίτζι Πιραντέλο). Ένα τέτοιο φαινόμενο παρουσιάστηκε και στην πρόσφατη ομιλία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτριου Αβραμόπουλου στη Βουλή κατά τη συζήτηση της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για τη συγκρότηση Εξεταστικής Επιτροπής στις 18 Δεκεμβρίου 2013.

Συγκεκριμένα ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας ανέφερε στην ομιλία του (το πλήρες κείμενο συμπεριλαμβανομένου και του εν λόγω αποσπάσματος στον σύνδεσμο http://www.mod.mil.gr/mod/el/content/show/36/A41725):

«Το 2011, εγώ προσωπικά κάλεσα τον κ. Σάφα στην Αθήνα, προκειμένου να βρούμε λύση. Συναντηθήκαμε στο γραφείο μου, στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης. Το θυμόσαστε εξάλλου διότι είχαμε κάνει και δημόσιες ανακοινώσεις.

Τη συνάντηση αυτή, μού την είχε ζητήσει και ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ τότε, στην αλληλογραφία που ανταλλάξαμε την περίοδο εκείνη, κατά την οποία ο κ. Βενιζέλος -όπως θυμόσαστε- ήταν Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών.

Την επιστολή αυτή, έχω καταθέσει διαμέσου της κοινοβουλευτικής διαδικασίας, μετά από σχετικό ερώτημα που μου υπέβαλλε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Κάλεσα λοιπόν τον κ. Σάφα στο γραφείο μου στην Αθήνα και του ζήτησα να προχωρήσει άμεσα η εκτέλεση των εργασιών.

Του ξεκαθάρισα ότι δεν είναι δυνατόν να γίνουν άλλες εκταμιεύσεις, χωρίς συγκεκριμένο και εγγυημένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και παράδοσης των τεσσάρων υποβρυχίων και της ναυπήγησης των δύο νέων υποβρυχίων, τύπου «214».

Σημασία έχει ότι συμφώνησε μαζί μου, καθώς και στην πρότασή μου για τη σύσταση μιας κοινής Επιτροπής. Απόφαση που δώσαμε στη δημοσιότητα με ανακοίνωση.

Στόχος της Επιτροπής ήταν να βρει λύση στο θέμα της διασύνδεσης των πληρωμών με την εξέλιξη των εργασιών, ώστε να είναι δυνατή η εκταμίευση της δόσης, κάτω από νέους όρους που είχαν ως προϋπόθεση βέβαια την τροποποίηση του Νόμου του 2010.

Αυτή η Επιτροπή σχηματίστηκε και συνήλθε δύο φορές και στη συνέχεια οι εκπρόσωποι των Ναυπηγείων αποχώρησαν μονομερώς, δηλώνοντας ότι «δεν τηρείται η συμφωνία του 2010». Δηλαδή, ότι «δεν τηρείται» η καταβολή των δόσεων, ανεξάρτητα εάν έχουν γίνει εργασίες ή όχι.

Κάτι που ωστόσο, ο κ. Σάφα είχε αποδεχθεί κατά τη συνάντησή μας. Διότι αυτό ακριβώς ήταν και το βασικό αντικείμενο της Επιτροπής που συστάθηκε και που θα οδηγούσε αναπόφευκτα το ανέφερα και πρωτύτερα, σε τροποποίηση του Νόμου 3885/2010».

Όμως, η ανακοίνωση τύπου που εξέδωσε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και αναρτήθηκε στη δικτυακή του πύλη στις 26 Ιανουαρίου 2012 και ώρα 15:51:43 (στον σύνδεσμο http://www.mod.mil.gr/mod/el/content/show/36/5398) παρουσιάζει μία διαφορετική εκδοχή του γεγονότος:

«Συνάντηση ΥΕΘΑ κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου με τον κ. Ισκαντάρ Σάφφα, μετά από αίτημα του δευτέρου.

Πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι συνάντηση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Δημήτρη Αβραμόπουλου, με τον Πρόεδρο της PrinInvest Group, κ. Ισκαντάρ Σάφφα, μετά από αίτημά του.

Στη συνάντηση συμμετείχαν, ο Α/ΓΕΝ Ναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης και ο Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ  κ. Δημήτρης Γεωργιόπουλος.

Κατά τη συνάντηση αυτή, ο  κ. Αβραμόπουλος έθεσε τις θέσεις και τις κατευθύνσεις του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όπως αυτές παρουσιάσθηκαν και αποφασίσθηκαν στη Διαρκή Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής, αναφορικά με το θέμα της κατασκευής και παράδοσης των 4 Υποβρυχίων, που βρίσκονται στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, καθώς και των 2 Υποβρυχίων, η κατασκευή των οποίων, δεν έχει ξεκινήσει ακόμη.

Ο κ. Σάφφα, παρουσίασε τη σημερινή κατάσταση στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τις θέσεις του σε σχέση με τις υφιστάμενες συμβάσεις για τα Υποβρύχια.

Αποφασίσθηκε να ανατεθεί σε Επιτροπές Ειδικών των δύο πλευρών, η επεξεργασία των θεμάτων που έχουν ανακύψει στην κατεύθυνση της εξεύρεσης λύσης, που θα διασφαλίζει την άμεση παράδοση των Υποβρυχίων στο Πολεμικό Ναυτικό, θα κατοχυρώνει την προοπτική και τη βιωσιμότητα των Ναυπηγείων, επ’ ωφελεία των εθνικών συμφερόντων».

Τελικά ο Σάφφα (με την ορθογραφία όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση της 26ης Ιανουαρίου 2012) αιτήθηκε τη συνάντηση ή προσεκλήθη σε αυτή από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας (ομιλία της 18ης Δεκεμβρίου 2013);

Συμφώνησε ο Σάφα με τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας; Ότι δηλαδή «δεν είναι δυνατόν να γίνουν άλλες εκταμιεύσεις, χωρίς συγκεκριμένο και εγγυημένο χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης και παράδοσης των τεσσάρων υποβρυχίων και της ναυπήγησης των δύο νέων υποβρυχίων, τύπου «214» (ομιλία της 18/12/2013) ή μόνο «παρουσίασε τη σημερινή κατάσταση στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τις θέσεις του σε σχέση με τις υφιστάμενες συμβάσεις για τα Υποβρύχια» (ανακοίνωση 26/01/2012) και συμφώνησε για τη σύσταση επιτροπής;

Κι αν όντως ο Σάφα είχε συμφωνήσει σε κάτι που, κατά τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, θα οδηγούσε αναπόφευκτα σε τροποποίηση του Νόμου 3885/2010, δεν θα έπρεπε για ευνόητους λόγους διασφάλισης της ελληνικής πλευράς από τις… ιδιοτροπίες και υπαναχωρήσεις του κακότροπου ιδιοκτήτη των ΕΝΑΕ η συμφωνία του να συμπεριληφθεί στην ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση Αβραμόπουλου –Σάφα;

Για να μην αναφερθούνε και στο ζήτημα της αλληλογραφίας Αβραμόπουλου – Βενιζέλου (δες την ανάρτηση με τίτλο «Υποβρύχια: Συμφωνία το 2011, αφασία και κοροϊδία το 2013» στον σύνδεσμο: http://www.defence-point.gr/news/?p=87797), όπου σύμφωνα με την επιστολή Αβραμόπουλου της 15ης Δεκεμβρίου 2011 «η ψήφιση του κυρωτικού νόμου 3885/2010 αποτέλεσε νέο σταθμό στην προσπάθεια επίλυσης των μακροχρόνιων προβλημάτων της λειτουργίας των ΕΝΑΕ με τη συμβατική πρόβλεψη για την ολοκλήρωση των προγραμμάτων ναυπήγησης και παράδοσης των νέων υποβρυχίων, τη διασφάλιση της λειτουργίας των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και των θέσεων εργασίας» αλλά το κυριότερο περιγράφεται και μεθοδολογία για την άρση του αδιέξοδου.

Σα να υπάρχει μια ανακολουθία και εδώ!

Πολλοί μπορεί να βιαστούν να απορρίψουν τα παραπάνω ως απορίες σε «σημειολογικά» ζητήματα.

Όμως, όπως έχουν εξελιχθεί τα ζητήματα, ακόμα και οι μικρότερες λεπτομέρειες έχουν πολύ μεγάλη σημασία και θα έπρεπε να έχει ήδη γίνει αντιληπτό, ότι οι μεθοδολογίες του τύπου «Απόψε αυτοσχεδιάζουμε» («Questa sera si recita a soggetto», ο τίτλος ενός άλλου θεατρικού έργου του Πιραντέλλο), μεταθέτουν συνεχώς το πρόβλημα (που ως καρκίνωμα μεγεθύνεται) και εκθέτουν το ελληνικό δημόσιο και πρωτίστως τον Έλληνα φορολογούμενο, που θα κληθεί και πάλι να πληρώσει το όποιο κόστος, σε κινδύνους.  πηγη