Η περίοδος που διανύουμε σηματοδοτεί για την κυβέρνηση και ιδιαίτερα για τον πρωθυπουργό την έναρξη της  εσωτερικής ανασυγκρότησης της  Χώρας. Χωρίς αυτή δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη και πρόοδος στην πατρίδα μας και αυτό το έχει καταλάβει καλά τουλάχιστον  ο πρωθυπουργός.

Οι τομείς που χρειάζονται μεταρρυθμίσεις είναι πολλοί, ανάμεσα τους ξεχωρίζει η Εθνική Άμυνα. Βασική προϋπόθεση για την αναβάθμιση του τομέα αυτού είναι η στιβαρή και σοβαρή ηγεσία που πρέπει να διαθέτει η Χώρα  και δυστυχώς φαίνεται ότι δεν τη διαθέτει ακόμα.

Οι ΕΔ δεν χρειάζονται Αρχηγούς «καριερίστες» ούτε «συνδικαλιστές», χρειάζονται Αρχηγούς με καθαρό μυαλό, απλά στρατιώτες, απαλλαγμένους από υποχρεώσεις του παρελθόντος με καθαρή στρατηγική σκέψη, μακριά από διαπλοκές ή υπόνοιες για σχέσεις με διαπλεκόμενους,  που θα μπορέσουν να βοηθήσουν τα σκληρά δοκιμαζόμενα στελέχη όχι με λόγια αλλά με τις σωστές θεσμικές παρεμβάσεις τους στην πολιτική ηγεσία του τόπου. Με τέτοιους Αρχηγούς, οι ΕΔ θα είναι πραγματικά έτοιμες να υποστηρίξουν τις  αποφάσεις της Κυβέρνησης με τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο τρόπο.

Ο Α/ΓΕΕΘΑ, που διευθύνει την ορχήστρα των ένστολων, πρέπει να είναι κάποιος που διαθέτει περίσσιο κύρος και είναι αναγνωρίσιμος μεταξύ των συναδέλφων του, για τις γνώσεις-ικανότητες του και την τιμιότητά του. Ο Α/ΓΕΕΘΑ δεν μπορεί να αποτελεί το φερέφωνο και σφουγγοκωλάριος κανενός ούτε ακόμη του εκάστοτε υπουργού, που τυχαίνει να βρίσκεται στο ΥΠΕΘΑ. Αντίθετα πρέπει να εκφράζει με αντικειμενικότητα και επαγγελματισμό τις απόψεις του που θα είναι η συνισταμένη όλων των πραγματικών απαιτήσεων και των αναγκών των ένστολων, να μεριμνά για το προσωπικό του και να δίνει μάχες για την επιχειρησιακή ετοιμότητα και ικανότητα του στρατεύματος. Τοιουτοτρόπως, κερδίζει την εμπιστοσύνη τους και την δυνατότητα να τους εμπνεύσει , ώστε υπό τις διαταγές του – αν ποτέ χρειασθεί – να θυσιαστούν για την Πατρίδα. Σε διαφορετική περίπτωση θα έχουμε στην υπέρτατη θέση της Ιεραρχίας του στρατεύματος κάποιον που δεν θα  μπορέσει να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του, όταν χρειαστεί, όσο και αν αβαντάρεται από τον πολιτικό του προϊστάμενο.

Ανάλογα ισχύουν και για τους Αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων. Εδώ την τιμητική του έχει το πολύπαθο Πολεμικό Ναυτικό (ΠΝ).  Α/ΓΕΝ πρέπει να είναι κάποιος που γνωρίζει καλά το κύτταρο του  ΠΝ που είναι τα πολεμικά πλοία και ο κόσμος που τα στελεχώνει και όχι κάποιος επανελθόντας «αλεξιπτωτιστής»- επιχειρηματίας- υποστηριζόμενος από επιχειρηματίες- υπασπιστής καταδικασμένων και υπόδικων υπουργών, που διορίστηκε μετά από «συμβιβασμούς» και διευθύνει το ΠΝ μέσω των εισηγήσεων των- μέτριων ικανοτήτων- στελεχών που αποτελούν την προσωπική του αυλή και είναι κομματικά παράσιτα του παρελθόντος, που σήμερα αλληθωρίζουν στην αντιπολίτευση. Με τέτοιες προδιαγραφές δεν μπορεί κάποιος να «παριστάνει» τον αρχηγό, γιατί έχει χάσει  πλέον το κύρος του και την εμπιστοσύνη των υγειών –που είναι η πλειονότητα- στελεχών του ΠΝ.

Όσον αφορά την Πολεμική Αεροπορία και παρά το γεγονός ότι ο Αρχηγός έχει επιλεγεί μόλις πριν από οκτώ (8) μήνες εντύπωση προκαλεί το διακαές ενδιαφέρον του κ. ΥΕΘΑ (και κάποιων απόστρατων που έχουν εξαπολύσει καμπάνια) για τον Αρχηγό της Τακτικής Αεροπορίας  και το παρελκόμενο του (έτερον  ανώτατο αξιωματικό που έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις για την αναποτελεσματική του Διοίκηση σε καίριο πόστο της Αεροπορίας, όπως πρόσφατη ακύρωση ταξιδιού του Πρωθυπουργού)  γεγονός  ευρύτατα γνωστό τοις πάσι, που δημιουργεί πολλαπλούς «συνειρμούς» για σχέσεις , αφού πουθενά αλλού δεν μπορεί να στηρίζεται.

Βέβαια πρωτεύουσα σημασία (ιδιαίτερα στις μέρες μας) σε κάθε περίπτωση έχει πέρα από την επιχειρησιακή και στρατηγική ικανότητα του κάθε αρχηγού η ανιδιοτέλειά του και η εγγύηση ότι είναι αλώβητος και ανεπηρέαστος απο διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Η επιλογή της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού αφού αυτός είναι ο επικεφαλής του ΚΥΣΕΑ, όλα τα άλλα μέλη- ευτυχώς- υποβάλλουν προτάσεις. Είμαστε σίγουροι ότι, ο Αντώνης Σαμαράς, σήμερα, διαθέτει πλήρη εικόνα της κατάστασης των Ενόπλων Δυνάμεων και θα τους δώσει μία ηγεσία για την οποία θα είναι περήφανα τα στελέχη τους  και η οποία θα φροντίσει να τις εξοπλίσει με τα απαραίτητα και τα καλύτερα και όχι με εκείνα, που εξυπηρετούν καλύτερα διάφορους χορηγούς και πελατειακά συμφέροντα.  πηγη