Σε μια περισσότερο του αναμενομένου (για μας τους αθεράπευτα… κακόπιστους) ρεαλιστική παρουσίαση, ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε στη δημοσιότητα θέσεις για την Άμυνα χθες το βράδυ στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ στο κέντρο της Αθήνας.

Ο επικεφαλής του τομέα Εξωτερικής Πολιτικής και Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Ήσυχος, τόνισε την ανάγκη ύπαρξης ισχυρών ένοπλων δυνάμεων, προσαρμοσμένων στις συνθήκες του 21ου αιώνα και  διασυνδεδεμένων με μια ισχυρή εθνική αμυντική βιομηχανία. Παρόμοια ήταν και η τοποθέτηση του τομεάρχη Άμυνας του κόμματος βουλευτή Θοδωρή Δρίτσα.

Αναλυτική και γενικώς τεκμηριωμένη ήταν και η εισήγηση του Γιάννη Ταφύλη, αξιωματικού εν αποστρατεία της Αεροπορίας, ο οποίος παρουσίασε ένα «πακέτο» προτάσεων για την ενίσχυση των αμυντικών ικανοτήτων της Ελλάδας στα επόμενα χρόνια με την παράλληλη ενίσχυση της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Μεγαλύτερη όμως ήταν η εντύπωση που προκάλεσε – τουλάχιστον σε εμάς – ο τελευταίος ομιλητής, ο αμυντικός αναλυτής Κώστας Γρίβας, καθώς προέβη σε αναφορές που θα έκαναν πολλούς αξιωματούχους του κόμματος να αναθεωρήσουν διάφορα που έχουν υποστηριχτεί κατά καιρούς, ο οποίος και τόνισε ότι τα ζητήματα Άμυνας δεν μπορούν να κατανοηθούν εκτός του πλαισίου ενός πολυπολικού κόσμου, μέσα στο οποίο διεξάγονται μεγάλης κλίμακας αλλαγές στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου.

Υπογράμμισε, ότι «το να θεωρείς ότι δεν χρειάζονται αμυντικές ικανότητες για την εξασφάλιση της ειρήνης στο γεωσύστημα μέσα στο οποίο λειτουργεί η Ελλάδα, είναι τόσο ορθολογικό όσο το να προσπαθείς να κάνεις οικονομία σε μια οικοδομή μειώνοντας το μπετόν και τα σίδερα, γιατί θεωρείς ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται σεισμοί» και υποστήριξε ότι το θεμελιώδες οπλικό σύστημα είναι η εθνική στρατιωτική σκέψη.

Πρότεινε δε τη δημιουργία ενός κέντρου που θα μελετά τις διεθνείς εξελίξεις στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου και το οποίο θα αποτελέσει τη βάση για την ανάπτυξη αμυντικών ικανοτήτων «από Έλληνες για Έλληνες», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, στοχευμένων στις ιδιαίτερες συνθήκες του ελληνοτουρκικού γεωσυστήματος συστήματος. Ως άμεση ενέργεια για την αναβάθμιση των ελληνικών αμυντικών ικανοτήτων  πρότεινε τη δραστική ενίσχυση των ικανοτήτων των Ειδικών Δυνάμεων.

Μια μάλιστα αναφορά στην ομιλία του Κ. Γρίβα, τεκμηρίωσε με τον καλύτερο τρόπο το γιατί ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να έχει περισσότερο από τον καθένα στις προτεραιότητές του τις ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις:

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα από τα πιο ασταθή γεωσυστήματα του πλανήτη… δεν θα πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο απειλές ασφαλείας για την εδαφική της ακεραιότητα να προκύψουν στο μέλλον και στο πλαίσιο μιας έμμεσης στρατηγικής από πλευράς ισχυρών διεθνών δυνάμεων σε περίπτωση που ο ελληνικός λαός αποφασίσει να επιλέξει μια πολιτική αντίστασης στον οικονομικό στραγγαλισμό που υφίσταται σήμερα. Η ανυπαρξία επαρκών αμυντικών ικανοτήτων μπορεί να οδηγήσει σε υποταγή σε παρόμοιους εκβιασμούς και κατά συνέπεια να υπονομεύσει τη λαϊκή κυριαρχία. Η ύπαρξη ισχυρών ενόπλων δυνάμεων είναι θεμελιώδης παράγοντας μιας εθνικά ανεξάρτητης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα. Και στο οικονομικό. Άρα, ναι χρειαζόμαστε ισχυρές ένοπλες δυνάμεις. Σύγχρονες, αξιόμαχες με υψηλό ηθικό και πατριωτικό φρόνημα.

Και συνέχισε: Όμως, οι υψηλές αμυντικές ικανότητες δεν είναι κατ’ ανάγκην και οι δαπανηρές αμυντικές ικανότητες. Στην πραγματικότητα, όχι μόνο αυτά τα δύο μεγέθη δεν ταυτίζονται κατ’ ανάγκην αλλά πολλές φορές είναι και αντιφατικά μεταξύ τους. Όπως είχα γράψει παλαιότερα σε ένα άρθρο μου στην Αυγή το να θεωρείς ότι δεν χρειάζονται αμυντικές ικανότητες για την εξασφάλιση της ειρήνης στο γεωσύστημα μέσα στο οποίο λειτουργεί η Ελλάδα είναι τόσο ορθολογικό όσο το να προσπαθείς να κάνεις οικονομία χτίζοντας μια οικοδομή μειώνοντας το μπετόν και τα σίδερα γιατί θεωρείς ότι στην Ελλάδα δεν γίνονται σεισμοί…

Από την άλλη και για συνεχίσω την ίδια μεταφορά, όπως ακριβώς και οι βαριές κατασκευές μπορεί να είναι περισσότερο τρωτές σε έναν σεισμό από ότι οι ελαφριές έτσι και ένα «βαρύ» στράτευμα, δαπανηρό τόσο στη δημιουργία όσο κυρίως στη λειτουργία του, μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματικό από ότι ένα οικονομικότερο. Άλλωστε, με βάση τις αρχές της γεωπολιτικής ανάλυσης κάθε οπλικό σύστημα λαμβάνει υπόσταση και έχει μαχητική αξία ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του γεωσυστήματος στο οποίο θα κληθεί να επιχειρήσει.

Άρα, η ισχύς, η μαχητική αξία και η αποτρεπτική ικανότητα κάθε οπλικού συστήματος είναι σχετική και σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι ένα ακριβό σύστημα είναι και κατάλληλο για όλες τις συνθήκες. Ένα απλοϊκό αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι ένα αεροπλανοφόρο στο Αιγαίο. Ένα τέτοιο, πανάκριβο και κατά τεκμήριο πολύ ισχυρό οπλικό σύστημα, όχι μόνο δεν θα αύξανε την ισχύ του Ναυτικού που θα το διέθετε αλλά θα αποτελούσε μια πολύ επικίνδυνη αχίλλειο πτέρνα γιατί δεν μπορεί ούτε καν να αυτοπροστατευτεί επαρκώς μέσα σε αρχιπελαγικό περιβάλλον.

Όμως για να βρεις τι οπλικά συστήματα σου χρειάζονται θα πρέπει πρώτα να έχεις αναπτύξει το θεμελιώδες οπλικό σύστημα. Μια εθνική στρατιωτική σκέψη. Το τι ακριβώς χρειαζόμαστε και πώς θα το αξιοποιήσουμε δεν μπορεί να μας υπαγορεύεται από γκουρού του εξωτερικού (ή του εσωτερικού) ούτε φυσικά από έτοιμα ΝΑΤΟϊκά δόγματα και αντιλήψεις, τα οποία εκφράζουν επιχειρησιακές ανάγκες και απαιτήσεις ξένες προς εμάς.. Η Ελλάδα έχει μια ιδιαίτερη γεωστρατηγική ταυτότητα, άρα και για την κάλυψη των αμυντικών της αναγκών χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες.

Λύσεις χαμηλού κόστους – μεγάλου οφέλους

Επειδή όμως οι κίνδυνοι για την σταθερότητα του γεωσυστήματος μέσα στο οποίο λειτουργεί η Ελλάδα είναι συνεχείς και δεν μπορούμε να παγώσουμε τον χρόνο, αυτό που μπορεί να προχωρήσει άμεσα είναι λύσεις χαμηλού και πολύ χαμηλού κόστους αλλά μεγάλου προσδοκόμενου οφέλους (low cost – high yield), όπως μπορεί να είναι η αποφασιστική ενίσχυση των ικανοτήτων των Ειδικών Δυνάμεων, ώστε να ενισχυθεί και να εμπλουτιστεί η αποτρεπτική πρόταση της χώρας.

Επίσης, η επέκταση των ικανοτήτων των υπαρχόντων συστημάτων, μέσω στοχευμένων προγραμμάτων, όπως για παράδειγμα με την προμήθεια (ή ακόμη καλύτερα με την παραγωγή από ελληνικές εταιρείες) προηγμένων πυρομαχικών, μπορεί να προσφέρει  ουσιαστική αναβάθμιση της ελληνικής αμυντικής και αποτρεπτικής ικανότητας, αν αξιοποιηθεί σωστά με ένα νέο δυναμικό πνεύμα, που θα σέβεται τις τελευταίες εξελίξεις στις αντιλήψεις αναφορικά με τον στρατιωτική τέχνη και επιστήμη.

Θα επιμείνω πάντως ότι οποιαδήποτε ρεαλιστική προσπάθεια για την ενίσχυση των ελληνικών αμυντικών ικανοτήτων θα πρέπει να είναι πρωτίστως ανθρωποκεντρική. Διαχρονικά, ένοπλες δυνάμεις που επένδυσαν στο ανθρώπινό τους δυναμικό τείνουν να υπερτερούν έναντι ενόπλων δυνάμεων που επένδυσαν σε οπλικές τεχνολογίες, υποβιβάζοντας το ανθρώπινό τους δυναμικό. Και ανθρωποκεντρική και γνωσιοκεντρική άμυνα δεν μπορεί να οικοδομηθεί με εξαθλιωμένα οικονομικά στελέχη. Η ενίσχυση του βιοτικού επιπέδου όσων υπηρετούν την Εθνική Άμυνα, τόσο των στελεχών των ενόπλων δυνάμεων όσο και του πολιτικού προσωπικού, είναι ένας κρίσιμος παράγοντας για την ενίσχυση των ελληνικών αποτρεπτικών ικανοτήτων και την παράλληλη μείωση των αμυντικών δαπανών σε βάθος χρόνου.

Η Ελλάδα έχει πληγεί από μια ανθρωπιστική καταστροφή πρωτοφανών διαστάσεων για τη μεταπολεμική Ευρώπη. Δεν μας περισσεύει ούτε ένα ευρώ για να το δώσουμε κάπου που δεν το χρειαζόμαστε πραγματικά. Κατά την άποψή μου, ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε ενίσχυση των αμυντικών και αποτρεπτικών ικανοτήτων μέσα στο πλαίσιο των σημερινών οικονομικών δυνατοτήτων της χώρας είναι μια φιλοσοφία που θα επενδύει στον Άνθρωπο και την καινοτομία.πηγη