Δεν ήθελα να ξεκινήσω έτσι στην e-Αmyna.

Θα προτιμούσα κάτι πιο ουδέτερο και ανώδυνο για μένα παρά, με αφορμή το θέμα Σαμπιχά,  να θέσω το χέρι επί τον τύπον των ήλων στις δικές μου αυταπάτες, κοινές με ένα μάλλον μικρό μέρος της αριστεράς που δεν έχει απεμπολήσει την ιδέα της ελληνικής εθνικής ταυτότητας και τις ανησυχίες για τα εθνικά ζητήματα.

Τώρα θα μου πείτε “από το ΣΥΡΙΖΑ περίμενες πατριωτική στάση;”

Όχι.

Περίμενα σοβαρότητα. Περίμενα ενδιαφέρον για τους Ρομά. Περίμενα ίση αντιμετώπιση όλων των μειονοτήτων.

Περίμενα να γυρίσει την πλάτη στον εθνικισμό της Άγκυρας και του τουρκικού Προξενείου όπως καταδικάζει τον ελληνικό εθνικισμό (όπου τον βλέπει ή όπου τον φαντάζεται).

Αυτά περίμενα και αυτά δεν είδα.

Κοντά τρεις ώρες πριν από την ώρα που ξεκινώ να γράφω τούτες τις γραμμές ο ΣΥΡΙΖΑ με ένα λιτό δελτίο τύπου ανακοίνωσε την αντικατάσταση της Ρομά Σαμπιχά Σουλεϊμάν, υποψήφιας της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης στο ψηφοδέλτιο για την Ευρωβουλή, με τον υποψήφιο τουρκογενή μουσουλμάνο Μεστάν Οσμάν Ουμίζ. Παρακολούθησα συστηματικά την ιστορία αυτή, αν και μακριά κάπως από Ξάνθη.

Υπάρχει το διαδίκτυο όμως και πολλά πράγματα δε μένουν πια κρυφά.

Προϊόν οργής αρχικά το κείμενο αυτό, αφέθηκε να “σιτέψει” δυο μέρες. Μάταια ωστόσο, η οργή παραμένει. Ας δει λοιπόν το φως, με την ευγενική φιλοξενία της e-Amyna που ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν.

Στην e-Amyna είδα ότι δεν υπάρχουν πολιτικές αναρτήσεις και θα το σεβαστώ αποφεύγοντας τις περιττές ή συγκρουσιακές πολιτικές αναφορές.

Θα παραλείψω επίσης και την εθνική αναγκαιότητα του ζητήματος· οι αναγνώστες έχουν επαρκή κρίση να αναγνωρίσουν τι σημαίνει η υποψηφιότητα μιας Ρομά μουσουλμάνας έναντι ενός τουρκογενούς μουσουλμάνου.

Θα περιοριστώ στην προσπάθεια να περιγράψω την κατάσταση και να διεισδύσω κάπως στο σκεπτικό τόσο της επιλογής όσο και της απόρριψης της Σαμπιχά από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Σαμπιχά Σουλεϊμάν είναι λοιπόν Ρομά από το Δροσερό, έναν μεγάλο οικισμό Ρομά χιλίων περίπου οικογενειών μόλις έξω από την Ξάνθη. Οι περισσότεροι είναι εγκατεστημένοι σε ιδιόκτητα σπίτια, ωστόσο υπάρχει και ένα κομμάτι του οικισμού με παράγκες.

 

Αν χτυπήσετε «Δροσερό» στην google θα δείτε αποτελέσματα αντιφατικά: από τη μια συλλήψεις για κλοπές, οπλοφορία και άλλα ανάλογα που δεν είναι ασυνήθιστα σε οικισμούς Ρομά και από την άλλη το Σύλλογο Γυναικών Δροσερού «Ελπίδα», κάτι εντελώς ασυνήθιστο σε τέτοια μέρη.

Σε ένα χώρο εκτός σχεδίου πόλης, με τεράστιες ελλείψεις σε ύδρευση και αποχέτευση και με 100% αναλφαβητισμό, έλλειψη γιατρών και μύρια άλλα προβλήματα, μια γυναίκα που πριν πουλούσε λουλούδια στέκεται στα πόδια της και ξεκινά έναν αγώνα.

 

Ας δούμε τι λέει η ίδια:

“Η μητρική μου γλώσσα είναι τα ρομανί, η γλώσσα των Τσιγγάνων.

Πήγα σε μειονοτικό σχολείο, αφού είχα ήδη παντρευτεί στην ηλικία των 14 χρόνων.

Κι εκεί έμαθα τουρκικά.

Δεν ήταν δική μου επιλογή, απλά δεν με δέχονταν στο δημόσιο σχολείο.

Στο μειονοτικό σχολείο ήμουν κι εκεί η παρείσακτη.

Θέλω τα παιδιά του Δροσερού να έχουν ελπίδα για το μέλλον τους, να μορφωθούν και να προχωρήσουν στο σχολείο”.

Φτιάχνει μαζί με είκοσι γυναίκες τον σύλλογο «Ελπίδα» (περισσότερα εδώ: http://www.drosero.com/index.php) και παλεύει ενάντια στην αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας και το υποκριτικό ενδιαφέρον των τουρκογενών που ενδιαφέρονται να ενσωματώσουν τους Ρομά στη υπόθεση «τουρκική μειονότητα».

Και δυστυχώς το Προξενείο έχει πετύχει σημαντική διείσδυση στους Ρομά του Δροσερού και γενικότερα στους Ρομά. Ο σύλλογος πέτυχε πολλά, πολύ περισσότερα απ’οσα θα περίμενε κανείς. Σε ρεπορτάζ του Έθνους το 2010 φαίνονται όλες οι επιτυχίες αυτές: http://mousoulman-klimaka.blogspot.gr/2010/02/2022010.html.

Έχουν να γίνουν ακόμη περισσότερα ωστόσο στο ζήτημα της εκπαίδευσης κυρίως αλλά και στα υπόλοιπα (υγεία, επαγγελματική κατάρτιση, υποδομές του οικισμού κλπ).

Περιέργως η πολιτεία έδειξε ενδιαφέρον και στήριξε την προσπάθεια του συλλόγου, η Σαμπιχά έφτασε ως το 5ο Συνέδριο του ΟΗΕ για τις μειονότητες στη Γενεύη, καταγγέλλοντας την κατευθυνόμενη από την Άγκυρα εκπαιδευτική πολιτική της μειονότητας και η προσπάθειά της αυτή επαίνεσε και μετέφερε με ερώτησή του προς τον Υπουργό Παιδείας Κωνσταντίνο Αρβανιτόπουλο, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ Τέρενς Κουίκ.

Η Σαμπιχά Σουλεϊμάν στο συνέδριο του ΟΗΕ.

Στο ΣΥΡΙΖΑ είδαν την προσπάθεια της Σαμπιχά και σκέφτηκαν – ορθότατα – ότι είναι μια καλή περίπτωση για το ευρωκοινοβούλιο διότι πρώτον εκφράζει αγωνιστικά τη μειονότητα των Ρομά (και όχι όπως κάτι άλλοι ξενέρωτοι τραγουδιστάδες που ζουν σε μεζονέτες αντί για τσαντήρια) και επιπλέον μια μειονότητα (Ρομά) μέσα στη μειονότητα (μουσουλμάνοι Θράκης).

Και βέβαια οι ψήφοι των Ρομά δεν είναι αμελητέα ποσότητα…

Αλλά εκεί άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.

Άρχισαν οι τοπικοί παράγοντες να φωνάζουν ότι την υποκινεί το Δίκτυο 21, μισθοδοτείται από τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ και είναι, λέει, όργανο του βαθέως ελληνικού κράτους.

Και ενώ το ζήτημα δεν είναι τοπικό ώστε να έχουν λόγο οι Νομαρχιακές επιτροπές και οι τοπικοί βουλευτές, οι τοπικοί παράγοντες έθεσαν το ζήτημα εκβιαστικά:

«Εμείς οι Τούρκοι της Θράκης μην περιμένετε να ψηφίσουμε τη τσιγγάνα Σαμπιχά» δήλωσε στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή μειονοτικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αιχάν Καραγιουσούφ.

Και την άλλη μέρα τη σκυτάλη πήρε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεϊν Ζεϊμπέκ, εγνωσμένης τουρκικής συνείδησης (δεν το κρύβει ο άνθρωπος) ο οποίος και προανήγγειλε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα την κόψει από το ευρωψηφοδέλτιο τελικά διότι «πολιτικά ανήκει στον ακροδεξιό χώρο, είχε σχέση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, τον Τέρενς Κουΐκ και όλους αυτούς και δεν ήταν ποτέ στον δικό μας χώρο».

Τώρα βέβαια οι κακές γλώσσες λένε ότι ο συγκεκριμένος είναι απλώς ένας τούρκος δεξιός εθνικιστής που βρίσκεται για τυχοδιωκτικούς λόγους στον ΣΥΡΙΖΑ και αναφέρονται σε φωτογραφίσεις του με φόντο την τουρκική σημαία και το πορτρέτο του Κεμάλ.

O βουλευτής Ξάνθης του ΣΥΡΙΖΑ Χουσεϊν Ζεϊμπέκ.

Λένε επίσης ότι Σαμπιχά έχει δεχθεί μέχρι κι επίθεση ξυλοδαρμού. «Πρώτη φορά θα κατέβαινε υποψήφιος μη αρεστός στο προξενείο και το θεώρησαν κακή αρχή. Μέχρι τώρα όλα τα κόμματα κατεβάζουν ως μειονοτικούς υποψήφιους, μόνο όσους εγκρίνει το τουρκικό προξενείο». Λένε τέλος ότι η πρακτική των απειλών και των εκβιασμών/ δωροδοκιών για να εκμαιευτεί η αποδοχής της τουρκικής ταυτότητας από τους Ρομά είναι συχνή και συνηθισμένη.

Έχω γίνει με τα χρόνια κακόπιστος άνθρωπος και πιστεύω περισσότερο τις κακές γλώσσες από τις «καλές», ιδίως όταν οι τελευταίες φωνάζουν και προβάλλουν το επιχείρημα του εθνικισμού κάθε τρεις και λίγο σε περιπτώσεις όπου εξόφθαλμα αλλού βρίσκεται ο εθνικισμός Όπως λένε από τον κύκλο της Σαμπιχά:

«αυτό που τους ενοχλεί είναι ότι η Σαμπιχά είναι τσιγγάνα και δεν ανήκει στο κομμάτι της μειονότητας που αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι.

Επειδή δεν μπορούν να το πουν αυτό δημοσίως, την κατηγορούν ότι είναι δεξιά ή ακροδεξιά, επιχειρώντας να την εμφανίσουν σαν άλλη μια υπόθεση Καρυπίδη, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει καμία σχέση και πρόκειται για μια ακτιβίστρια που δεν ανήκει στην αυλή του τουρκικού Προξενείου, όπως συνηθίζεται να είναι οι υποψήφιοι της μειονότητας των μεγάλων κομμάτων».

Το ίδιο έγινε και στο παρελθόν με Πομάκα υποψήφια υπερνομάρχη του ΠΑΣΟΚ και γενικότερα με όποιον δεν παίρνει το χρίσμα από το Προξενείο. Και από την άλλη οι Ρομά στην Ελλάδα ζουν, από το ελληνικό κράτος έχουν απαιτήσεις και εκεί οφείλουν να αναφέρονται.

Από εκεί θα ζητήσουν και δασκάλους και ιεροδιδασκάλους, όχι από το κάθε τουρκικό Προξενείο με το οποίο δεν τους συνδέει ΤΙΠΟΤΑ, παρά μόνο τα άθλια παιγνίδια της Άγκυρας με τη μουσουλμανική μειονότητα. Δηλαδή έχουν οι τουρκογενείς το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται και να εκπαιδεύονται όπως επιθυμούν και δεν το έχουν οι Ρομά και οι Πομάκοι;

Άλλη η γλώσσα των Ρομά άλλη των Πομάκων, άλλη η τουρκική. Άλλωστε και οι Ρομά και οι Πομάκοι δεν είναι ούτε θρησκευτικά ταυτόσημοι με τους τουρκογενείς ούτε – πολύ περισσότερο – πολιτιστικά.

Άκουσα το επιχείρημα ότι η Σαμπιχά θα λειτουργούσε διασπαστικά «στον αγώνα της μειονότητας».

Θα ίσχυε αν η μειονότητα ήταν εθνικά ενιαία και αν είχε ενιαία προβλήματα αλλά δεν είναι.

Στο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια κάμποσοι θα αντέτειναν ότι οι εθνικές διαφοροποιήσεις δεν τους ενδιαφέρουν διότι δεν υπάρχουν. Δικαίωμά τους να το πιστεύουν αλλά η Άγκυρα που ποδηγετεί τη μειονότητα δε συμμερίζεται τις απόψεις αυτές και υποκινεί συστηματικά μια εθνική διαίρεση τσουβαλιάζοντας όλους τους μουσουλμάνους ως Τούρκους.

Το να κατηγορούμε τον ελληνικό εθνικισμό στη Θράκη (πού τον είδαν πέρα από μερικά καραγκιοζλίκια της ΧΑ;) και να κλείνουμε τα μάτια στον γιγάντιο και εξόφθαλμο τουρκικό εθνικισμό δεν είναι μόνο εθνική αυτοκτονία αλλά και τραγική πολιτική μυωπία που εκπορεύεται από έναν χοντροκομμένο και μίζερο αριστερισμό.

Και τέλος περιμένουμε να ακούσουμε και δυο κουβέντες για τον αναχρονισμό και τον φασισμό της σαρίας που καταδικάζει μια μειονότητα σε ευρωπαϊκή χώρα σε μεσαιωνικές νοοτροπίες, αντιλήψεις και πρακτικές.

Μην ξεχνάμε ότι ο αγώνας της Σαμπιχά ξεκινά και επικεντρώνεται στα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, μονίμων θυμάτων της σαρίας.

Δυο κουβέντες τώρα για τους επικριτές της Σαμπιχά. Μιλήσαμε ήδη για τους τουρκογενείς αλλά δεν είναι οι μόνοι.

Υπάρχουν και κάποιοι όπως ο πρώην πασόκος κύριος εδώ: http://tvxs.gr/news/egrapsan-eipan/lathos-sto-eyropsifodeltio-toy-syriza-kai-i-%C2%ABeksotiki%C2%BB-antilipsi-gia-ti-thraki ο οποίος και στο παρελθόν έβγαλε φασίστες στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατήγγειλαν τις παρεμβάσεις της Άγκυρας http://maxitisthrakis.blogspot.gr/2012/10/blog-post_2082.html.

Α,  να μην ξεχάσουμε και το μνημείο στρεψοδικίας και συκοφαντίας που φέρει την υπογραφή του ΣΥΡΙΖΑ Ξάνθης το οποίο συνέταξε προφανώς ο ίδιος: http://www.xanthipress.gr/antepithesi-siriza-xanthis-ke-tolmiri-anakinosi-gia-sampicha-ochi-alles-evesthisies/

Και άλλοι πάλι όπως ο Δημήτρης Χριστόπουλος, αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και υποψήφιος (στο επιτελείο του Καμίνη ως τώρα λένε οι κακές γλώσσες…) και ο ίδιος στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος, καθηγητής στην Πάντειο και υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που πιστεύει ότι η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης είναι “ένα συμπαγές τουρκικό πράγμα”.

Θαυμάστε απόψεις εδώ… απίστευτος, τι να σχολιάσω; http://www.xanthipress.gr/d-christopoulos-gia-tin-ipothesi-sampicha-diskola-tha-borousa-na-ime-sto-idio-psifodeltio/. Εντύπωση μου κάνει τέλος ένα πράγμα: εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ έχουν καταπιεί όλο το ΠΑΣΟΚ της λαμογιάς, οι ΑΝΕΛ τους χαλάνε;

Δηλαδή ο απατεώνας και διαπλεκόμενος και τυχοδιώκτης είναι ευπρόσδεκτος αλλά… αρκεί να μην είναι δεξιός. Που και δεξιός ήταν βέβαια κατ’ουσία αλλά ας το αφήσω, είπα να μην πολιτικολογώ.

Για άλλη μια φορά το Προξενείο κέρδισε.

Άρον άρον έκανε πίσω ο ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στους εκβιασμούς των τοπικών κομματαρχών και των αφεντικών τους αποδεικνύοντας ότι δε διαφέρει σε τίποτα από το κυβερνώντα συνασπισμό σε νοοτροπία και πρακτικές, τουλάχιστον στο θέμα της μειονότητας. Ούτε καν πέρασε από το νου τους πόσο επηρέασε το ηθικό της Σαμπιχά το άδειασμα που της έκαναν.

Ούτε καν σκέφτηκαν ότι στη συνείδηση του κόσμου τέτοιες υπαναχωρήσεις δείχνουν ανωριμότητα και επικίνδυνο οπορτουνισμό (ναι, και το ΚΚΕ τους καταδικάζει για την προχειρότητα της επιλογής τους αλλά…. η Σαμπιχά και εκεί θεωρείται ακροδεξιά – στο ΚΚΕ οι αποδείξεις είναι περιττές, το κόμμα έχει πάντα δίκιο).

Δείτε λίγο εδώ την αξιοθαύμαστη και αξιοπρεπέστατη απάντηση της Σαμπιχά που δεν αφήνει ΚΑΝΕΝΑ περιθώριο σε αμφιβολίες: http://news.in.gr/greece/article/?aid=1231312940

Και βέβαια το ερώτημα τίθεται.

Αναπόδραστα και σχεδόν εκβιαστικά: Αν δεν μπορείς να πεις όχι στα υπαλλήλους του Προξενείου, θα πεις όχι στην καγκελάριο της Γερμανίας; Πλάκα μας κάνουν νομίζω…

Τα συνοψίζει όλα πολύ καλά το κείμενο στη Σεισάχθεια: http://tinyurl.com/k52snpr.

Για όσους πάντως πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν χειρότερα, σπεύδω να τους διαψεύσω. Στο γνωστό για τα εξαιρετικά λογοτεχνικά του άρθρα αλλά και για τα αφόρητα πολιτικά του κείμενα (προσκείμενα αναφανδόν στο χώρο της ΔΗΜΑΡ), φιλοξενείται ένα άρθρο του Παναγιώτη Δημητρά εκπρόσωπου του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) (Εδώ).

Το άρθρο αυτό έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για όποιον καταφέρει να το δει νηφάλια και χωρίς να σπάσει την οθόνη του υπολογιστή. Μας λέει λοιπόν:

α) ότι η μειονότητα είναι κατά 80% και τουρκική (μετάφραση: τουρκική) βάσει έρευνας του Centre of Multilingualism με έδρα το Όσλο, αν κατάλαβα καλά. Εδώ η έρευνα http://www.uoc.edu/euromosaic/web/document/turc/an/e1/e1.html. Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει λοιπόν στη Νορβηγία… Όμως το ενδιαφέρον είναι αλλού: πακέτο πάνε οι ψήφοι της μειονότητας, λέει. Αν τους δυσαρεστήσεις, λέει, τις χάνεις.

Για παράδειγμα η μειονότητα απογοητεύεται όταν σε ένα συνέδριο – κάθε μέρα σε συνέδρια τρέχουν οι μειονοτικοί συμπατριώτες μας – δεν επιτρέπεται σε κάποιον μειονοτικό να μιλήσει τούρκικα όπως εδώ.Τότε μαυρίζει την κυβέρνηση σούμπιτη, λέει. Το φαινόμενο της μαζικής μετακίνησης ψήφων βέβαια δεν είναι μοναδικό στην ελληνική επικράτεια.

Και σε περιοχές της Κρήτης λ.χ και αλλού οι ψήφοι μετακινούνται ανάλογα με τον τοπικό κομματάρχη.

Εδώ όμως οι τοπικοί κομματάρχες διακινούν δεκάδες χιλιάδες ψήφους και ταυτόχρονα μοιάζουν – ανεξαρτήτως κομματικής θέσης – να έχουν κάτι πολύ περισσότερο από ένα minimumσυνεννόησης και ενδιαφέρουσες «κόκκινες γραμμές». Και κάτι άλλο: γιατί εμένα μου φάνηκαν όλα αυτά σαν «προειδοποίηση προς κάθε αποδέκτη»;

Τι γράφει: «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ επέμενε στην υποψηφιότητα αυτή, οι δύο μειονοτικοί βουλευτές του, ο εθνοτικά Πομάκος Χουσεΐν Ζεϊμπέκ και ο Αϊχάν Καραγιουσούφ, μάλλον θα αποχωρούσαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ο ιστορικά πρώτος αριστερός μειονοτικός βουλευτής Μουσταφά Μουσταφά.

Ίσως τον ίδιο δρόμο ακολουθούσε και ο υποψήφιος ευρωβουλευτής αναπληρωτής καθηγητής στο Πάντειο με εξειδίκευση στα μειονοτικά Δημήτρης Χριστόπουλος.» Εικασίες;

Ή καλή γνώση του πράγματος; Στην κρίση σας.

β) Η Σεμπιχά προσπαθεί να οικειοποιηθεί το πανεπιστημιακό πρόγραμμα εκπαίδευσης που συνέταξαν και υλοποίησαν η Φραγκουδάκη και η Δραγώνα. Έχει όμως το δίκιο της. Αν η κοινωνία των Ρομά δεν πιέσει τα μέλη της – τις μανάδες – να πάνε σχολείο τα παιδιά (και εδώ μπαίνει ο Σύλλογος Γυναικών Δροσερού), το σχολείο λίγα μπορεί να κάνει.

Τόσο καλά γνωρίζει ο Δημητράς την κοινωνία των Ρομά…

Λέει επίσης ο αρθρογράφος ότι τα δυο δημόσια σχολεία υπολειτουργούν και δεν υπάρχει μειονοτικό.

Μήπως αν υπήρχε μειονοτικό άραγε, θα λειτουργούσε στο φουλ;

Και αν ναι γιατί; Επειδή είναι Τούρκοι;

Προφανώς, για τον αρθρογράφο.

Μήπως όμως ισχύει και το αντίστροφο: επειδή κάποιοι τους θέλουν Τούρκους, μποϋκοτάρουν το ελληνικό σχολείο με τους ίδιους τρόπους που εκμαιεύουν τους ψήφους των Ρομά;

Πάντα το νόμισμα έχει δυο όψεις…

γ) Η Σαμπιχά είναι “αγράμματη”. «Όπως άλλωστε θα διαπίστωσαν όσοι/ες την άκουσαν σε ζωντανές συνδέσεις, ακριβώς γιατί είναι όπως λέει αμόρφωτη, είναι αδύνατο να γράψει τα παραπάνω κείμενα που διάβασε στον ΟΗΕ ή έδωσε στο Βήμα. Οι χειριστές της είναι και λογογράφοι της.» Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι η Σαμπιχά είναι καθηγήτρια πανεπιστημίου. Σίγουρα κάποιοι έγραψαν την απάντησή της.

Το τι είναι όμως ιδεολογικά η ίδια και οι συντάκτες του κειμένου δεν το ξέρουμε. Προφανώς δεν είναι ΔΗΜΑΡ. Αλλά από πουθενά δεν προκύπτει ότι είναι ακροδεξιοί ή έστω δεξιοί.

Θα ξέφευγε κάποια κορώνα αντιαριστερή… Αντίθετα είναι εξαιρετικά προσεκτική με το ΣΥΡΙΖΑ.

Εγώ βλέπω ένα κείμενο που θα το έγραφε ένας μορφωμένος πατριώτης, ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ – όσο και αν σπανίζει το είδος.

Το τι βλέπει ο αρθρογράφος είναι προφανώς μέσα στο δικό του μάτι.

Από την άλλη πλάκωσε και ο Φαήλος (http://dexiextrem.blogspot.gr/2014/04/blog-post_4810.html) και βρήκε ευκαιρία να τα χώσει στο ΣΥΡΙΖΑ. Δίκαια βέβαια, δεν αντιλέγω.

Μόνο που, εφόσον τόσο εκτιμά τη δράση της Σαμπιχά, ας κοιτάξει να τη βοηθήσει να συνεχίσει τον αγώνα της και μην την βρούνε κάποτε σε κανέναν λάκκο μαχαιρωμένη. Δε λέω τίποτα για ψηφοδέλτιο, Ρομά από καταυλισμό σε ψηφοδέλτιο της ΝΔ; Θα πηδήξουν οι Lions στο ταβάνι.

Για να μην γίνομαι άδικος πάντως, όπως προανέφερα έχει δίκιο. Βρήκε πάτημα και λέει. Αν το έγραφε το κείμενο ο Οδυσσέας και όχι αυτός, δεν θα έλεγα τίποτα. Αλλά πάντα το ποιος λέει τι, έχει το ρόλο του.

Να κλείσω με κάτι θετικό. Στους εκβιασμούς του Αιχάν Καραγιουσούφ μέσα στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, ο Ρούντι Ρινάλντι του απάντησε «εσείς οι Τούρκοι να μην την ψηφίσετε, θα την ψηφίσουμε εμείς οι Έλληνες». Μάλιστα, ο Ρούντι Ρινάλντι, της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ (οι κομμουνιστές στο ΣΥΡΙΖΑ είναι τραγικά λίγοι). Δεν είναι όμως τυχαία συνιστώσα.

Η εφημερίδα της Δρόμος της Αριστεράς (http://edromos.gr/) πρόσφατα άνοιξε το θέμα «Πατριωτισμός και διεθνισμός στη στρατηγική της Αριστεράς» με πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα. Υπάρχει φως στο ΣΥΡΙΖΑ, αν και τόσο λίγο…

Υπήρχε κάποτε μια εκπομπή στην 902 ΤV (αείμνηστη πλέον η εκπομπή αλλά και ο σταθμός, άντε μην πω τίποτα) με τίτλο «Τα παντελόνια είναι περίεργα ρούχα» με παλιά λαϊκά και ρεμπέτικα. Ο σοφός της τίτλος υπενθύμιζε το αυτονόητο για τα παντελόνια: πολλοί τα φοράνε επειδή κρυώνουν, λίγοι τα τιμούν.

Η Σαμπιχά Σουλεϊμάν και τα φορά και τα τιμά. Στο ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκαναν πριν από αυτούς και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, πήγαν να τα τιμήσουν αλλά τα κράτησαν τελικά για το κρύο.

πηγη